Αδυσώπητη και μέχρι τελικής πτώσης είναι πλέον η σύγκρουση των εκπροσώπων της «παλιάς» και της «νέας» διαπλοκής, με αιχμή τις τηλεοπτικές άδειες και με ορόσημα την καταβολή της πρώτης δόσης του τιμήματος από τους «4» και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικράτειας για τη νομιμότητα της διαδικασίας. Τα χτυπήματα που επιχειρούν οι δύο πλευρές στοχεύουν στα «ζωτικά σημεία» του αντιπάλου, όπως φαίνεται και από τις δύο μηνύσεις που κατατέθηκαν την Παρασκευή, από τον Άλφα και από τη …ΝΔ, σε βάρος του Γ.Γ ενημέρωσης και επικοινωνίας και «παντός υπευθύνου», επισύροντας ακόμη και ισόβια κάθειρξη!
Ο χαρακτήρας της είναι δε αποφασιστικός, γεγονός που αναδεικνύεται και από την άμεση και ενεργό εμπλοκή σε αυτήν των «αρχιστράτηγων» του κάθε στρατοπέδου. Η (ασυνήθιστη) συνάντηση Τσίπρα-Στουρνάρα, της οποίας προηγήθηκε το ασφυκτικό πρέσινγκ της ΤτΕ στην Τράπεζα Αττικής για τη νέα της διοίκηση και η σχεδόν ταυτόχρονη έφοδος στην επιχείρηση της συζύγου του κεντρικού τραπεζίτη, είναι γεγονότα που υποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Ενώ τα όσα ελέχθησαν στο τετ-α-τετ ανάμεσα στους δύο αποτελούν, αναμφίβολα, το πιο «καυτό» πολιτικό ρεπορτάζ των ημερών…
Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό ότι οι «παλιοί» επιτίθενται με όποιο μέσο διαθέτουν, θεωρώντας υποχρέωσή τους, αφενός, να υπερασπιστούν το καθεστώς που είχε διαμορφωθεί τα προηγούμενα χρόνια και στο οποίο αλώνιζαν ανενόχλητοι και, αφετέρου, να εμποδίσουν την κυβέρνηση να οικοδομήσει τις δικές της συμμαχίες και να ελέγξει ένα μέρος του πολύτιμου μηχανισμού παραπληροφόρησης και ιδεολογικής προπαγάνδας των ΜΜΕ. Καθώς δε, γνωρίζουν ότι είναι πολύ δύσκολο να καταπέσει ολόκληρος ο διαγωνισμός (γι’ αυτό και οι δύο δικαιούχοι έσπευσαν ήδη να καταβάλουν τα χρήματα της δόσης), στρέφουν κυρίως τα πυρά τους στον κατεξοχήν εκφραστή του «νέου» συστήματος διαπλοκής που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αποτελεί ταυτόχρονα και τον πιο αδύναμο κρίκο του: τον όμιλο Καλογρίτσα.
Ο συγκεκριμένος από τους τέσσερις «υπερθεματιστές» έχει, άλλωστε, καταφέρει να ισχυροποιηθεί και να αναρριχηθεί σε προνομιακή θέση μέσα από τους ίδιους ακριβώς δρόμους που ακολούθησαν και οι προηγούμενοι. Με μοναδική διαφορά ότι στη θέση των λεγάμενων «συστημικών» τραπεζών, οι οποίες χορηγούσαν αφειδώς και χωρίς καμία εγγύηση δάνεια στους «δικούς» τους καναλάρχες και εκδότες, βρίσκεται σήμερα ένα μικρότερο «μαγαζί», που όμως έχει τη δυνατότητα να παίξει καταλυτικό ρόλο στις ανακατατάξεις που συντελούνται όχι μόνο στα ΜΜΕ αλλά και στο σύνολο του κεφαλαίου και της ελληνικής αστικής τάξης.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, αντεπιτίθεται όχι μόνο με τα μέσα που της προσφέρει η εξουσία, αλλά και κάνοντας λόγο για συνολική προσπάθεια αποσταθεροποίησης και ανατροπής της. Η εμμονή δε του Μητσοτάκη να προβάλει το αίτημα των εκλογών τη βοηθά να ταυτίζει τη ΝΔ με τα «συμφέροντα», επιχειρώντας έτσι να συσπειρώσει όσο το δυνατόν περισσότερο και την απογοητευμένη βάση της.
Στόχος του Μαξίμου είναι να βγει από αυτή τη δοκιμασία έχοντας διασφαλίσει σημαντικό κομμάτι στην πίτα των ΜΜΕ, περιφέροντας ταυτόχρονα ως «τρόπαια» της νίκης της τα «κεφάλια» του Μέγκα και του ΔΟΛ, των δύο συμβόλων της “παλιάς” διαπλοκής που βρίσκονται ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία. Στη χειρότερη περίπτωση, θα αναγκαστεί να κάνει τα επόμενα βήματά της και να ολοκληρώσει το αντιδραστικό της έργο από θέση αδυναμίας, ευρισκόμενη, ουσιαστικά, υπό ομηρεία και γνωρίζοντας ότι όταν και εφόσον τελειώσει αυτή η φάση -με τη δεύτερη αξιολόγηση και τα υπόλοιπα μέτρα- θα την πετάξουν πιο εύκολα στο καλάθι της ιστορίας, ξεφτιλισμένη πολιτικά.