Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Το βασικό σε μια είδηση, σε οποιαδήποτε είδηση ή ρεπορτάζ, είναι η αναφορά στο «πότε- πού- πώς- ποιος- γιατί». Με αυτόν τον άξονα περιγράφονται τα γεγονότα, αναλόγως σε ποια ερώτηση πέφτει το βάρος της απάντησης ανά Μέσο και δημοσιογράφο, προκύπτει η οπτική, θέση ή και προπαγάνδα στην ενημέρωση των πολιτών. Σήμερα, τόσο στη διαχείριση της πανδημικής κρίσης όσο και στο πρόσφατο βραχύ κύμα κακοκαιρίας της «Μήδειας», η πλειονότητα των ελεγχόμενων Μέσων και οι ενσωματωμένοι στην κρατική πληροφόρηση δημοσιογράφοι έχουν πάρει διαζύγιο ακόμη και από τις απλές αρχές της ενημέρωσης. Η διακίνηση του κυβερνητικού αφηγήματος απαιτεί αφενός την απόκρυψη των πραγματικών υπευθύνων, αφετέρου την ανακατασκευή της ίδιας της πραγματικότητας.
Την αφωνία των συστημικών ΜΜΕ κατήγγειλε η δικηγόρος του Δημήτρη Κουφοντίνα, Ιωάννα Κούρτοβικ χαρακατηρίζοντας τη «κάτι φοβερό», ενώ θεωρεί ότι «είναι υπαγορευμένο». «Όλη αυτή η φίμωση του Τύπου είναι κάτι τρομερό. Είναι προφανές ότι από κάπου κατευθύνεται. Όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι, όλοι αυτοί οι σταθμοί που πριν ένα χρόνο στηνόντουσαν έξω από το σπίτι του και κατέγραφαν την κάθε κίνηση, την κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα, σήμερα δεν ξέρουν τίποτα για το θέμα. Είναι εκπληκτικό αυτό, είναι υπαγορευόμενο, είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη για την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία του Τύπου. Αυτό που λέγαμε πάντα ότι οι δημοσιογράφοι ελέγχουν την εξουσία, πρέπει να την ελέγχουν, αυτός είναι ο ρόλος τους, αυτή είναι η θέση τους μέσα στο σύστημα» ανέφερε συγκεκριμένα.
Λογοκρισία υπήρξε και στις απόψεις Πανεπιστημιακών καθηγητών οι οποίοι εξέφρασαν δημόσια την αντίθεση και διαμαρτυρία τους στο όργιο καταστολής δυνάμεων ΜΑΤ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο χθες Δευτέρα 22 Φλεβάρη. Τα δυο αυτά γεγονότα προειδοποιούν για αυτό που έπεται, το αόρατο χέρι καταστολής στη διαφορετική άποψη που θα εκφράζεται στο διαδίκτυο και για το οποίο υπάρχουν σχέδια στην κυβέρνηση προς έλεγχο του διαδικτύου. (γράφαμε