Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει στην τροποποίηση του άρθρου 191 του ποινικού Κώδικα εισάγοντας με πρόσχημα την παραπληροφόρηση για την πανδημία, την ποινικοποίηση της ελεύθερης άποψης και δημόσιας κατάθεσης στο διαδίκτυο και τα ΜΜΕ. Την απόσυρση της τροποποίησης είχαν ζητήσει επτά διεθνείς δημοσιογραφικοί Οργανισμοί, ανάμεσα τους και η Διεθνής Ομοσπονδία δημοσιογράφων αλλά και η ΕΣΗΕΑ. Με την κατάθεση του νομοσχεδίου αποκαλύπτεται πως η κυβέρνηση αγνόησε όλες τις εκκλήσεις και διαμαρτυρίες. Το άρθρο 36 του νομοσχεδίου προβλέπει τα εξής: Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις των προηγούμενων εδαφίων.». Οι αλλαγές με το σχέδιο είναι ελάχιστες.
Ουσιαστικά επιβάλλεται ολοκληρωτική φίμωση σε ότι η κάθε εξουσία χαρακτηρίσει ως “ψευδείς ειδήσεις” και τα Μέσα που θα δημοσιοποιούν τέτοιες απόψεις-γνώμες κινδυνεύουν με φυλάκιση έως και πέντε χρόνια.
Η πρώτη αντίδραση στις διατάξεις του νομοσχεδίου συνολικά και του άρθρου 191 ειδικότερα ήρθε από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Στην παρέμβαση της εκφράζει την πλήρη διαφωνία της αναφέροντας:
<< «…αυτό που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία είναι η θέσπιση μιας και μοναδικής κρατικής αλήθειας και η δίωξη κάθε αντίθετης άποψης, μια πρακτική που εύκολα μπορεί να εκπέσει σε λογοκρισία. Προσθέτει την «δημόσια υγεία» στους τομείς που προστατεύονται και απαλείφει αυτούς του τουρισμού και των διεθνών σχέσεων. Είναι προφανές ότι σκοπός της ρύθμισης είναι η δίωξη των «αιρετικών» απόψεων που διατυπώνονται στα ΜΜΕ σχετικά με την διαχείριση της πανδημίας, την υποχρεωτικότητα ή μη των εμβολιασμών κλπ. Στο σημείο αυτό παρατηρούμε ότι η επιστήμη (όπως η ιατρική) προχωράει μέσα από την πολυφωνία, τις επιστημονικές διχογνωμίες, την διαλεκτική σύνθεση της θέσης και της αντίθεσης». (εδώ μπορείτε να δείτε την αντίδραση της αναλυτικά)
Το εντυπωσιακό είναι πως στην τροποποίηση του άρθρου 191 δεν εξέφρασαν αντίρρηση οι εκδότες και μεγαλοδημοσιογράφοι, στάση που προκαλεί προβληματισμό για το βαθμό υποταγής στην κυβερνητική εξουσία.