Στα ξαφνικά εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ και ανακοίνωση για τη δεοντολογία. Για τους πολλούς, για την κοινωνία, η ανακοίνωση είναι ένα “μυστήριο”. Τι έπαθε ξαφνικά η ΕΣΗΕΑ και έβγαλε ανακοίνωση για τη δεοντολογία; Υπήρξε καταγγελία; Δέκα ημέρες απεργία πείνας από τη δημοσιογράφο Μαρίνα Βήχου έξω από το κτίριο της ένωσης συντακτών, αυτό είναι το ανομολόγητο γεγονός, που την ανάγκασε να βγάλει μια ακόμη ανακοίνωση, πιστή στην τακτική της ανακοινωλισολογίας. Προφανώς κατά πλειοψηφία και με τις ψήφους των δυο παρατάξεων που συγκροτούν το προεδρείο…
Η απεργία αφού χαρακτηρίστηκε “εκβιασμός”, αντιμετωπίστηκε στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ της περασμένης Τρίτης 30 Μαρτίου, αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης είναι η ανακοίνωση που δεν λέει λέξη για τα αιτήματα που έθεσε η δημοσιογράφος. Η εκπρόσωπος από την “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή” δημοσίευσε τη θέση του σχήματος, την οποία επίσης αναδημοσιεύουμε παρακάτω, ώστε να γίνει κατανοητή η ανακοίνωση…
H EΣΗΕΑ για τη δεοντολογία
Το κρίσιμο θέμα της δεοντολογίας και του πλουραλισμού στην ενημέρωση είναι στο επίκεντρο του προβληματισμού όλων των δημοσιογράφων, ιδιαίτερα των μελών της ΕΣΗΕΑ, καθώς και της κοινωνίας γενικότερα. Η ΕΣΗΕΑ έχει τοποθετηθεί συχνά, στηρίζοντας την ελευθερία της έκφρασης, ενώ βρίσκεται απέναντι σε κάθε απόπειρα ελέγχου της ενημέρωσης από την πολιτική εξουσία, καθώς και κάθε αυθαιρεσία των ιδιοκτητών των Μέσων.
Η ΕΣΗΕΑ διαθέτει πειθαρχικά όργανα, που λειτουργούν με πλήρη αυτονομία από το Διοικητικό Συμβούλιο, επιβάλλοντας κυρώσεις σε όσους καταπατούν τις αρχές δεοντολογίας του επαγγέλματός μας, ενώ υπάρχει και Εποπτικό Όργανο Δεοντολογίας, που επιλαμβάνεται σε θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος. Θεωρούμε πλούτο για την ιστορική μας Ένωση τις απόψεις που εκφράζονται μεμονωμένα ή από την κοινωνία για την ενίσχυση της εφαρμογής των αρχών δεοντολογίας με την αποτελεσματική λειτουργία και από αλλά θεσμικά όργανα, όπως το ΕΣΡ, η τη συγκρότηση και άλλων, όπως Επιτροπές Δεοντολογίας ή Παρατηρητήρια με συμμετοχή δημοσιογράφων κοινής αποδοχής, πανεπιστημιακών, ανθρώπων του πολιτισμού και τα οποία επίσης μπορούν να συμβάλλουν στην αξιοπιστία της ενημέρωσης, η οποία επιτελεί δημοκρατική λειτουργία. Όμως, σε κάθε περίπτωση, για την συγκρότηση τους, απαιτείται απόφαση Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης, την οποία μπορούν να απαιτήσουν οι συνάδελφοι, βάσει όσων ορίζονται στο άρθρο 26 του Καταστατικού.
Στην ίδια κατεύθυνση μπορούν να συμβάλουν η λειτουργική αυτονομία των δημοσίων Μέσων ενημέρωσης, που οφείλουν να επιτελούν την ενημέρωση με αξιοπιστία, πλουραλισμό και δικαιώματα για τους πολίτες και τους ανθρώπους της ενημέρωσης. Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας για αξιοπιστία και πλουραλισμό στην ενημέρωση και την ελευθερία της έκφρασης είναι συνεχής, ενώ σήμερα περιλαμβάνει και την αντίθεσή μας στις απόπειρες φίμωσης δημοσιογράφων από το Facebook.
Η τοποθέτηση της εκπροσώπου από την “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή” Ματίνας Παπαχριστούδη στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
Η πλειονότητα στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν θέλει να καταδικάσει τη φίμωση, τον έλεγχο ενημέρωσης, τη λογοκρισία…
Μετά από 5ωρη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στην οποία τέθηκε η απεργία πείνας της δημοσιογράφου Μαρίνας Βήχου κι αφού παρήλθαν ήδη 7 ημέρες απεργίας πείνας, αναμένουμε ως κλάδος μια απάντηση στα αιτήματα και τα μεγάλα ζητήματα που τέθηκαν για την ελεύθερη ενημέρωση. Ως εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού σχήματος “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή” καταθέτω την παρέμβαση μου στο ΔΣ. Μπήκε προς ψήφιση η πρόταση μου για πραγματοποίηση αγωνιστικής κινητοποίησης, την οποία κανείς δεν ψήφισε, εκτός από εμένα. Τέθηκε επίσης πρόταση από την παράταξη “Επαγγελματίες δημοσιογράφοι” και πρόταση από την πλειοψηφούσα παράταξη “Ενωμένοι δημοσιογράφοι”. Η αναμενόμενη απόφαση για να δοθεί ως απάντηση στην απεργό πείνας Μαρίνα Βήχου, θα πρέπει να συγκεντρώσει τις ψήφους τουλάχιστον έξι στα 11 μέλη του ΔΣ.
Ματίνα Παπαχριστούδη, εκπρόσωπος της “Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή”
Συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, Τρίτη 30 Μαρτίου
Ακριβώς μετά από 8 ημέρες μιας απεργίας πείνας μιας δημοσιογράφου που μόνη της δήλωσε την πολιτική της τοποθέτηση, παθητική διαμαρτυρία, ατομική πράξη εξέγερσης της συνείδησης της, το ΔΣ επιλέγει να βάλει ένα θέμα από όλα όσα έχει θέσει και να ασχοληθεί μόνο με τη Δεοντολογία.
Αφού η διαμαρτυρία της Μαρίνας Βήχου που σήμερα βρίσκεται έξω από το κτίριο της ΕΣΗΕΑ στην 8η ημέρα απεργίας πείνας, χαρακτηρίστηκε εκβιασμός, τελεσίγραφο, κ.λ.π. τίθεται σε ημερήσια διάταξη μόνο το ζήτημα της Δεοντολογίας. Αφέθηκε δηλαδή με τακτικίστικο τρόπο εκτός συζήτησης το μείζον ζήτημα του ΠΟΙΟΣ ευθύνεται, αφέθηκε εκτός το ολοένα και διογκούμενο καθεστώς ελέγχου της κρατικής και της εργοδοτικής εξουσίας στο περιεχόμενο του παραγόμενου δημοσιογραφικού προϊόντος, της δημοσιογραφικής δηλαδή εργασίας.
Αν υπήρχε αυτή τη προσέγγιση, προφανώς και δεν θα χαρακτηριζόταν “εκβιασμός” σωματείου μια ενέργεια διαμαρτυρίας έξω από την ΕΣΗΕΑ από μια συνάδελφο, όσο και αν διαφωνούμε με την ατομική πράξη της απεργίας πείνας.
Δεν υπάρχει όμως αυτή η προσέγγιση. Ξεχνά η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ή μάλλον δεν θέλει να θέσει τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο. Τι έκανε και τι κάνει για τη μετατροπή της ΕΡΤ και του ΑΠΕ σε υπηρεσία του μεγάρου Μαξίμου;
Τι έκανε και τι κάνει που η κρατική εξουσία έχει μετατρέψει την ενημέρωση για την πανδημική κρίση του Covid 19, ειδικά σήμερα που τα νοσοκομεία έχουν φρακάρει και είναι φανερή η χειραγώγηση ΜΜΕ και δημοσιογράφων με κατασκευασμένες ειδήσεις και γεγονότα;
Τι έκανε και τι κάνει για τη λογοκρισία που επιβάλλεται με διάφορους τρόπους στους δημοσιογράφους και με κάθε παλιά και νέα μορφή, ακόμη και στα κοινωνικά δίκτυα;
Η συζήτηση για να δοθεί απάντηση, μετά από 7 ημέρες απεργίας πείνας σε μια συνάδελφο, η οποία με την ενέργεια της προφανώς δημιούργησε πολιτικό γεγονός για τον κλάδο, περιορίζεται εκ του πονηρού μόνο στο θέμα της δεοντολογίας. Κι αυτό γιατί είναι ένα “εύκολο” θέμα επειδή αγγίζει την ιδεολογική μάχη που γίνεται στον δημοσιογραφικό κλάδο για το πως λειτουργούμε έναντι της κοινωνίας και της πραγματικότητας.
Ως Πρωτοβουλία για την Ανατροπή έχουμε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση: να ηγηθεί η ΕΣΗΕΑ μαζί με το Διασωματειακό, συμβολικής αγωνιστικής κινητοποίησης υπέρ της ελεύθερης ενημέρωσης, δίνοντας ως σωματείο το μήνυμα πως στέκεται ενάντια στη χειραγώγηση ΜΜΕ και δημοσιογράφων από την κρατική εξουσία, πως έχει απαιτήσεις από την εργοδοσία για την ελευθερία των δημοσιογράφων στη δημοσιογραφική τους εργασία, πως θα αντιδράσει δυναμικά στα φαινόμενα λογοκρισίας και της διαφαινόμενης καταστολής.
Είναι φανερό πως η ΕΣΗΕΑ δεν έχει κανένα σκοπό να αντιδράσει σε όλα τα παραπάνω.
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, κατά τη γνώμη μας, αποδεικνύει πως έχει άλλους στόχους να εξυπηρετήσει, περιορίζοντας την αντίδραση ενάντια σε έλεγχο και φίμωση μόνο στο θέμα της παρέμβασης των πειθαρχικών συμβουλίων που έχουν αυτόνομο ρόλο και ελέγχουν την ατομική παραβίαση δεοντολογίας δημοσιογράφων εντός ΜΜΕ και στη διενέργεια κάποιας ημερίδας ή συνεδρίου.
Να σας ενημερώσω, πως στις ΗΠΑ άνοιξε στο Κογκρέσο διάλογος για περιορισμό-κανόνες στο face book με αλλαγή του περίφημου άρθρου 230. Η οργάνωση Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα στον κατάλογο της οποίας η ελευθερία Τύπου στην Ελλάδα βρίσκεται λίγο πάνω από τη Βουλγαρία, κατέθεσε αγωγή εναντίον του facebook για στήριξη ρητορικής μίσους και λογοκρισία σε μη αρεστές αναρτήσεις, και ετοιμάζονται ανάλογες κινήσεις σε άλλες χώρες. Η ΔΟΔ και η ΕΟΔ συμμετέχουν στις συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταγγέλλοντας ότι με αφορμή την πανδημία σε όλες τις χώρες, έχουν αυξηθεί τα κρούσματα κρατικής αυθαρεσίας και ελέγχου κυβερνήσεων σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους.
Και εσείς εδώ στην ΕΣΗΕΑ, φοβάστε ή μάλλον θέλετε να προστατεύσετε ποιόν; Δεν μιλάτε για κρατική αυθαιρεσία, για καταπάτηση της ελεύθερης ενημέρωσης, για κατασκευή γεγονότων σε γραφεία τύπου και έλεγχο ΜΜΕ με non paper που καταφθάνουν ως ρεπορτάζ στις αίθουσες σύνταξης. Ποιόν θέλετε να προστατεύσετε; Την κυβέρνηση της Ν.Δ; Τα πολιτικά κόμματα που περιμένουν στο προθάλαμο να πάρουν την πολιτική εξουσία;
Η κοινωνία ευτυχώς ή δυστυχώς για τη συνδικαλιστική ένωση της ΕΣΗΕΑ βρίσκει τα Μέσα να πληροφορηθεί όλα αυτά που συμβαίνουν και βρίσκει Μέσα να πληροφορήσει. Οι δημοσιογράφοι ως επαγγελματίες είναι αυτοί που πλέον κινδυνεύουν με τη δική σας συνδικαλιστική τακτική.