Ρέκβιεμ για μία εκπομπή
Προαναγγελία της τελευταίας εκπομπής «Ευτυχώς δεν πάθαμε και τίποτα»Μερικοί μου τόλεγαν εδώ και πολλούς μήνες: «Απορώ πώς δεν σε κόψανε ακόμη» ή «θα το φας το κεφάλι σου» ή κάποιοι που αρέσκονται σε σενάρια συνομωσίας: «για να λες άφοβα τα πράγματα όπως είναι, μήπως έχεις τις πλάτες κάποιου υπουργού;» ή «σε αφήνουν ακόμα ως ξεκάρφωμα πλουραλισμού» και άλλα πολλά σχετικά. Καταλαβαίνω, φυσικά, γιατί μου τόλεγαν αυτό και εκτιμώ βαθύτατα το ενδιαφέρον και τις ανησυχίες τους, αλλά ας το σκεφτούμε λίγο καλύτερα.
Εάν φτάσαμε, κυρίες μου και κύριοι, στο σημείο όπου το γεγονός ότι κάποιος δημοσιογράφος λέει την άποψή του (σωστή ή λανθασμένη, δεν έχει σημασία) χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς να εκτελεί εντολές άνωθεν, προκαλεί έκπληξη, τότε έχουμε σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας. Γιατί όχι μόνο πιστεύουμε ότι υπάρχει μόνο ελεγχόμενη ενημέρωση, αλλά το έχουμε συνηθίσει κιόλας και τελικά το έχουμε αποδεχτεί. Υπενθυμίζω, ότι ο πρώτιστος ρόλος του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία, σε κάθε μορφή της και παράλληλα να αποτελεί την φωνή του απλού πολίτη, του λαού δηλαδή, ο οποίος -ειδικά σε ένα δημόσιο μέσο- είναι ο μόνος εργοδότης του και ο αξιολογητής του. Αυτό προσπάθησα να κάνω με τη βαρύτητα και την υπευθυνότητα 30 χρόνων «στο κουρμπέτι». Τώρα ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετίσω. Ελπίζω η διάδοχη εκπομπή να είναι πολύ καλύτερη. Εξάλλου φαντάζομαι ότι ο στόχος της απόφασης είναι η… αναβάθμιση του προγράμματος. Το σίγουρο είναι πως δεν θα είναι ίδια. Πιστεύω ακράδαντα στο «ουδείς αναντικατάστατος». Αλλά παράλληλα υποστηρίζω ότι για να σχολιάσει κανείς χωρίς στρογγυλοποιήσεις και συμβιβασμούς την πολιτική συγκυρία χρειάζεται την εμπειρία, το θάρρος και τα cojones που του παρέχει αυτή η εμπειρία.Το συναρπαστικά απίστευτο είναι ότι μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές (10.13 πμ.) δεν εμφανίστηκε κανείς να που μου πει ότι κόβεται η εκπομπή και το γιατί, ούτε τι θα κάνω εγώ από δω και πέρα. Απλώς μου ήρθε ένα e-mail που ανέφερε ότι τοποθετούμαι στο τμήμα του ίντερνετ! Να αυτό είναι το κακό. Ότι δεν έχουμε στην ΕΡΤ κυλικείο γιατί θα μπορούσαν να με βάλουν σερβιτόρο.
Αγαπητοί και αγαπητές μου, θα συνεχίσω να γράφω στο f/b προαναγγελίες μιας πρώην εκπομπής και να σας κρατάω ενήμερους/ες και ελπίζω ότι κάποια μέρα η «υπερπαραγωγή» ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΠΑΘΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ θα ξαναβγεί στον αέρα.
Και τέλος τέλος… I’ m too old for this shit ή… σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ.Αυτά και άλλα αντίο στη σημερινή εκπομπή “Ευτυχώς δεν πάθαμε και τίποτα” στις 13.05 στον 102FM.