Από τον “Ασύνταχτο Τύπο”
Μία πρωτοφανής επιχείρηση δαιμονοποίησης του no border camp που λαμβάνει χώρα στην πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ βρίσκεται σε εξέλιξη στη Θεσσαλονίκη. «Κορυφαίοι» τοπικοί παραγόντες, ο αρχηγός της… αξιωματικής αντιπολίτευσης, μερίδα του καταρρέοντος συντηρητικού/αντιδραστικού μικρο-εκδοτικού κατεστημένου και του ηλεκτρονικού Τύπου(!) και άλλοι μηχανισμοί που σχετίζονται με το οικονομικό-κοινωνικό «στάτους» (sic) της… ανεκτικής (κατά τα άλλα) και πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης, χτυπούν συντονισμένα τα τελευταία 24ωρα τους… εγχώριους και «ξένους» δαίμονες που «κατέλαβαν» την πόλη!
Μπορεί και να μην έχουν άδικο γι’ αυτό το πρωτόγνωρο μένος: οι ακτιβιστές είναι οπλισμένοι με… σπρέι και καταφέρονται κατά των συνόρων και των φραχτών. Το “imagine” του Τζον Λένον, που λέει τα ίδια, είναι καλό μονάχα για νοσταλγικά πάρτι των παλαιών οραματιστών-σημερινών «παραγόντων» της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου.
Μπορεί και να μην έχει άδικο η νέα φουρνιά εκείνης της παλαιάς τάξης των «αγανακτισμένων πολιτών» και, τώρα πια, των «αγανακτισμένων παραγόντων»: τολμούν οι… «δαίμονες» του ΑΠΘ να διασαλεύσουν την «κανονικότητα» μιας πόλης πετώντας συμβολικά μπροστά στο γερμανικό προξενείο εκείνα τα πορτοκαλί σωστικά σωσίβια που δεν γλίτωσαν από τον θάνατο χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Προέχει το καλόπιασμα της Μέρκελ, των «θεσμών», και των αρπακτικών των τραπεζών. Όσοι επιμένουν να τους θυμίζουν τους αδικοχαμένους «Αϊλάν», σαφέστατα είναι επικίνδυνοι. Είναι δε, διπλά επικίνδυνοι επειδή, καθημερινά, τολμούν να κάνουν πορείες και επισκέψεις στα κέντρα κράτησης-«φιλοξενίας» των μεταναστών-προσφύγων. Αυτή η κατασκευασμένη «επικινδυνότητα» έβγαλε και την αστυνομία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης υπενθυμίζοντας εκείνο το… «ξεχασμένο»: «ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ». Ακόμα κι αν κυβερνάει η… «αριστερά».
Ναι, είναι παραβάτες και «καταληψίες» αυτοί οι δαίμονες που πρέπει να καούν στην πυρά ή έστω κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο: τολμούν να στήνουν τις σκηνές τους εντός του πανεπιστημιακού χώρου «στα πιο σκιερά σημεία», όπως λένε ορισμένοι δαιμόνιοι ρεπόρτερ στις ανταποκρίσεις τους. Άλλοι μιλούν για… «επιδρομές» και εννοούν το γκραφίτι σε κάποιο λεωφορείο του ΟΑΣΘ!
Επιτέλους! Ανακαλύψαμε τον «εχθρό» της κακοδαιμονίας μας: Είναι οι εκατοντάδες συμμετέχοντες «δαίμονες» από πολλές χώρες της Ευρώπης που βρέθηκαν στην πόλη μας για να συζητήσουν για το προσφυγικό, την πατριαρχία, τον ρατσισμό, την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που απλώνεται σαν γάγγραινα στην ευρωπαϊκή επικράτεια.
Η βαρβαρότητα του ισλαμο-φασιστικού εξτρεμισμού δεν τους τρομάζει τόσο, όσο τους τρομάζουν αυτοί οι άναρχοι άνθρωποι που δεν έχουν ούτε χορηγούς, ούτε κόμματα από πίσω τους, ούτε αφέντες στο κεφάλι τους αλλά θέλουν να ορίζουν τις τύχες τους από μόνοι τους. Εξοργιστικό!
Girl-with-a-Balloon-by-BanksyΔεν «υπάγονται» πουθενά αλλά ταυτοχρόνως βρίσκονται στο αντίθετο άκρο από το α-πολίτικο φαινόμενο των «αναποφάσιστων». Έχουν αποφασίσει να παίρνουν τις αποφάσεις τους ισότιμα, στη διάρκεια των γενικών τους συνελεύσεων, μιλούν για έναν κόσμο αδελφοσύνης των λαών, αλληλεγγύης, ανοιχτών συνόρων, σεβασμού της διαφορετικότητας. Σε έναν πολωμένο κόσμο, στον κόσμο των αφεντικών, είναι όλοι τους «ξένοι».
Γι’ αυτό τους τρόμαξαν αυτοί οι «δαίμονες». Δίκαιη, η οργή τους… Βασικός τους στόχος να ενεργοποιήσουν τον αντιδραστικό «κοινωνικό αυτοματισμό». Μόνο που για κακή τους τύχη, η ενορχηστρωμένη οργή τους, άφησε ανεπηρέαστο το φιλόξενο κοινωνικό σώμα της πόλης. Μήπως να… εξαφανίσουμε και τους κατοίκους της;!