Οι διαπιστώσεις για τα ΜΜΕ που απομακρύνονται (;) από την κοινωνία όπως δηλώνει η ΕΣΗΕΑ αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης της για τους “κυβερνητικούς στρατευμένους” σε πετσωμένα ΜΜΕ στην επικοινωνιακή διαχείριση του εγκλήματος στα Τέμπη, είναι η απάντηση ενός συνδικαλιστικού οργάνου που επιχειρεί να κατευνάσει τις οργισμένες αντιδράσεις του ίδιου του δημοσιογραφικού κλάδου. Αντιδράσεις όπως “να παραδώσουμε τις ταυτότητες μας”, “να προκηρυχθεί άμεσα απεργία”, “να γίνει παρέμβαση στα ιδιωτικά ΜΜΕ”, “να αντιδράσουν επιτέλους οι δημοσιογράφοι στην ΕΡΤ διαχωρίζοντας τη θέση τους” από τους διορισμένους, που δημοπσιοποιούνται τις δυο τελευταίες ημέρες, αντιμετωπίζονται με γενικές διαπιστώσεις για το φαινόμενο του οποίου τις επιπτώσεις βιώνουν όλοι οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι στο δρόμο. Δεν πρόκειται για “στρέβλωση” η αναπαραγωγή των non paper, είναι συνειδητή επιλογή των δημοσιογραφικών στελεχών που διοικούν τις επιχειρήσεις των ΜΜΕ κι όσων συνεχίσουν από αέρα μέχρι κι αυτή την ώρα να ξεπλένουν τις πολιτικές ευθύνες και να δίνουν συμβουλές επικοινωνιακής διαχείρισης. Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ επιχειρεί απλώς να φέρει ισορροπία σε έναν κλάδο που “διοικείται” από στελέχη και με τη συμμετοχή συνδικαλιστών.
Οι δημοσιογράφοι της Αθήνας συμμετέχουν, όπως και ολόκληρη η χώρα, στο βαρύτατο πένθος για τους συνανθρώπους μας που χάθηκαν άδικα και συμπαρίστανται στην οδύνη των οικογενειών και των οικείων τους.
Η τραγωδία στα Τέμπη αναδεικνύει, με οδυνηρότατο τρόπο αυτή τη φορά, τα δομικά προβλήματα που μαστίζουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Οι προειδοποιήσεις των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους δεν είχαν την κάλυψη που αναλογούσε στην σοβαρότητα του ζητήματος και τα λίγα, αλλά υπαρκτά, ρεπορτάζ δημοσιογράφων, ΜΜΕ και ερευνητικών δημοσιογραφικών ομάδων δεν αναπαρήχθησαν.
Όσο τα ΜΜΕ απομακρύνονται από την αποστολή τους να ελέγχουν την εξουσία, όσο στην ιεράρχηση των ειδήσεων κυριαρχούν κριτήρια άσχετα με την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, όσο οι επιχειρήσεις ΜΜΕ περιορίζονται να λειτουργούν απλώς ως επιχειρήσεις και με όρους τηλεθέασης και επισκεψιμότητας, όσο οι δημοσιογράφοι υφίστανται περιορισμούς στο να ερευνούν, τόσο θα αποδυναμώνονται οι θεσμικές εγγυήσεις για την λειτουργία του κράτους. Η στείρα αναπαραγωγή non paper, ακόμη και αυτές τις τραγικές ώρες, από μερίδα ενημερωτικών σελίδων, είναι άλλο ένα δείγμα δημοσιογραφικής στρέβλωσης.
Ο δημοσιογραφικός κλάδος αναλαμβάνει το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί. Τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ θεωρούν ότι διερμηνεύουν τη βούληση των δημοσιογράφων, αναλαμβάνοντας τη δέσμευση ότι τα αίτια και οι ευθύνες για αυτή την ανείπωτη φρίκη θα ερευνηθούν σε βάθος, με ψυχραιμία, επαγγελματισμό και τεκμηρίωση. Ακριβώς όπως συμβαίνει αυτές τις ώρες από την πλειονότητα των συναδέλφων, ιδιαίτερα όλων όσοι βρίσκονται στην «πρώτη γραμμή», άυπνοι, υπό δραματικές συνθήκες.