Ετικέτα: ΠΡΙΝ

Το Μαξίμου θέλει μόνο να «λιβανίζουν» την κυβέρνηση

Πρόσφατο γεγονός είναι η καταγγελία του δημοσιογράφου Χρήστου Αβραμίδη ότι δεν ανέβηκε στη σελίδα του κυβερνητικού εκπροσώπου στο Facebook – σε αντίθεση με το YouTube – όλη η ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, αλλά μόνο ένα επτάλεπτο με τον μονόλογο του. Αντί ο Παύλος Μαρινάκης να απαντήσει ότι ήταν ένα τεχνικό πρόβλημα (όπως διέρρευσε ως πληροφορία στα ΜΜΕ), επιτέθηκε δημόσια στον δημοσιογράφο, τον κατηγόρησε για «διαστρέβλωση», τον στοχοποίησε για όλη τη στάση του στην αίθουσα Τύπου επειδή κάνει πιεστικές ερωτήσεις, είπε ψέματα ότι η ενημέρωση θα ανέβει σε ύστερο χρόνο (δεν ανέβηκε ποτέ), χαρακτήρισε συλλήβδην όλες τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών που καταγγέλλουν τον κυβερνητικό και κρατικό έλεγχο στα ΜΜΕ ως «παραπλανητικές» και «αστήρικτες».

H υποκατάσταση της είδησης από τη δημιουργία “περιεχομένου”

υτό που είναι σχετικά καινούργιο, είναι η υποκατάσταση της ενημέρωσης με «περιεχόμενο». Εκεί δηλαδή που η είδηση δεν προκύπτει από τα πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά, την έρευνα και το ρεπορτάζ, αλλά αφού πρώτα τσεκαριστούν οι ημερήσιες τάσεις στη google, τα ημερολόγια για τυχόν σημαντικές ή ασήμαντες επετείους, τα timelines για αναρτήσεις που έχουν μεγαλύτερη απήχηση από άλλες αναρτήσεις και φυσικά, αφού έρθει η γραμμή από τις ομάδες διαμόρφωσης περιεχομένου.

Ένα νέο επικοινωνιακό δόγμα πάνω από τη διαπλοκή

Η αποκάλυψη για την “Ομάδα αλήθειας” της ΝΔ από το insidestory.gr, ότι μισθοδοτείται από την επικοινωνιακή εταιρεία του Κ. Μητσοτάκη, τη V+O των Θ. Βαρβιτσιώτη-Γ. Ολύμπιου, επιβεβαιώνει τη μετεξέλιξη της διαπλοκής σ’ ένα νέο στάδιο. Δεν πρόκειται για τριγωνική σχέση κυβέρνησης- κρατικού χρήματος/δημοσίων έργων- επιχειρήσεις ΜΜΕ. Ο όρος “διαπλοκή” εξαφανίσθηκε από το δημόσιο λόγο, κυρίως επειδή θεωρείται ως η “κανονικότητα” στη λειτουργία του κράτους, μαζί με τη διαφθορά, την αναξιοκρατία και το δραστικό περιορισμό του αστικού κράτους δικαίου. Επάνω σε αυτή την “κανονικότητα” της παντοκρατορίας των εταιρειών που κερδοφορούν κυρίως με δημόσιο χρήμα που διανέμει η επιλεγμένη κυβέρνησή τους, η νεοφιλελεύθερη Ν.Δ δημιούργησε ένα νέο δόγμα επικοινωνίας.

Ένα ακόμη επικοινωνιακό φιάσκο για τα Τέμπη

Οι πολλές επιχειρήσεις και πολλαπλές τακτικές στην προπαγανδιστική διαχείριση του εγκλήματος των Τεμπών θα μείνουν στην ιστορία της πολιτικής χειραγώγησης. Τα δυο αυτά χρόνια χρησιμοποιήθηκαν όλες οι τεχνικές προπαγάνδας για να εδραιωθεί το κύριο αφήγημα του Μαξίμου, ότι στα Τέμπη συνέβη τυχαία ένα τραγικό δυστύχημα κι αν κάποιος φταίει είναι ένας ή πολλοί σταθμάρχες. Καμία από αυτές όμως – επιθέσεις σε συγγενείς και εμπειρογνώμονες, επίκληση ημετέρων ειδικών και δικαστικών, πρόκληση φόβου και ανασφάλειας, εμφανή ψεύδη, παραποίηση, παραπληροφόρηση και διαστρέβλωση γεγονότων, απόκρυψη πληροφοριών – δεν είχε επιτυχία. Η κυβέρνηση, σε μεγάλο βαθμό και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το κατανόησαν με τις μεγάλες διαδηλώσεις του Γενάρη και του Φλεβάρη. Ο πανικός της κυβέρνησης μπροστά στα δημοσκοπικά της ποσοστά που κατρακυλάνε, κυρίως μπροστά στον κίνδυνο της οργισμένης «κοινωνικής αντιπολίτευσης», έφερε ένα ακόμη κακογραμμένο, όπως αποδείχθηκε, προπαγανδιστικό σενάριο.

Πόλεμος μιντιαρχών στην αυλή του Μαξίμου

Η σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στον όμιλο του Βαγγέλη Μαρινάκη με το Πρώτο Θέμα και το συγκρότημα του Γιάννη Αλαφούζου δημιουργεί πολλά ερωτηματικά, μιας και έχουμε να δούμε πόλεμο μεταξύ εκδοτών πολλά χρόνια – ο τελευταίος ήταν πριν τα μνημόνια. Το in.gr επιτέθηκε στον εκδότη του Πρώτου Θέματος, Τάσο Καραμήτσο, χαρακτηρίζοντάς τον «λακέ της εξουσίας, αυλοκόλακα των ισχυρών», αλλά και στον πρωτοκλασάτο δημοσιογράφο του Σκάι, Άρη Πορτοσάλτε, τον οποίο αποκάλεσε «πολύτιμο τζουκ μποξ του Μαξίμου». Σε απάντηση, τα δύο παραπάνω Μέσα προβάλλουν έντονα την υπόθεση της δολοφονίας του αστυνομικού Λυγγερίδη και το βούλευμα για την παραπομπή Μαρινάκη σε δίκη.

Συνδικαλιστικές… γλάστρες στα κυβερνητικά σόου

Aυτή την εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιείται συνεδρίαση της ειδικής ομάδας «για τη Διασφάλιση της Προστασίας, της Ασφάλειας των Δημοσιογράφων και άλλων Επαγγελματιών των Μέσων Ενημέρωσης», με τη νέα σύνθεσή της όπως αυτή διαμορφώθηκε τον Οκτώβριο του 2024. Στην ελεγχόμενη από την κυβέρνηση αυτή ομάδα μετέχει το σύνολο των συνδικαλιστικών ενώσεων στο χώρο των ΜΜΕ και εκπρόσωποι υπουργείων, μεταξύ αυτών το Προστασίας του Πολίτη και το Δικαιοσύνης.

Θα περίμενε κάποιος πως μετά τα νέα κρούσματα αστυνομικής βαρβαρότητας ενάντια σε δημοσιογράφους, όπως η ρίψη χειροβομβίδας κρότου λάμψης στο κεφάλι του φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ Ορέστη Παναγιώτου, την αστυνομική βία και προσαγωγές δημοσιογράφων στη Θεσσαλονίκη, οι συνδικαλιστές θα αντιδρούσαν δυναμικά. Η συμμετοχή σε κρατικές ελεγχόμενες ομάδες εξηγεί το γιατί οι συνδικαλιστικές ενώσεις των ΜΜΕ δεν εναντιώνονται στην αστυνομική βία, ουσιαστικά αποδέχονται το ρόλο «συνεργατών» της κυβέρνησης και της αστυνομίας.

Καταστολή στην πληροφόρηση, εκφοβισμός στην έρευνα

Λίγο πριν εκπνεύσει το 2024, οι συνδικαλιστικές ενώσεις χαιρέτησαν με ανακούφιση μια δικαστική απόφαση με την οποία απορρίφθηκε μια σημαντική αγωγή Slapp εναντίον επτά δημοσιογράφων. Δημοσιογράφοι και ΜΜΕ συνεχίζουν να σέρνονται στα δικαστήρια με αγωγές από ισχυρά πρόσωπα, οι οποίες λειτουργούν εκφοβιστικά. Θα μπορούσε, βεβαίως, να μπει φρένο σε αυτόν τον διαρκή εκφοβισμό, εάν η κυβέρνηση προχωρούσε στην ενσωμάτωση της σχετικής Οδηγίας της ΕΕ με την οποία εισάγονται ελάχιστοι όροι προστασίας για δημοσιεύματα που αφορούν το δημόσιο συμφέρον. Η κυβέρνηση, όμως, δεν το πράττει.

H Συρία στη δίνη της κρίσης στη Μέση Ανατολή

Καθώς το ενδιαφέρον και οι συζητήσεις για τις εξελίξεις στη Συρία αλλά κι ευρύτερα στη Μέση Ανατολή έχουν φουντώσει, η εφημερίδα Πριν διοργανώνει μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Συρία, στη δίνη της κρίσης στη Μέση Ανατολή».

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στις 8 Ιανουαρίου, στις 6.30 μ.μ., στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20), στην αίθουσα εκδηλώσεων στον 1ο όροφο. 

Εκδικητική καταδίκη της Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ επειδή φιλοξένησε πρόσφυγα

Την εκδικητικότητα του συστήματος -και του Μεγάρου Μαξίμου- δείχνει η καταδίκη της Ολλανδής δημοσιογράφου και ακτιβίστριας Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ επειδή τον Ιούνιο του 2021 φιλοξένησε για λίγες μέρες στο σπίτι της στην Ύδρα αιτούντα ασύλου από το Αφγανιστάν, αναγνωρισμένου πρόσφυγα και δικαιούχου διεθνούς προστασίας σήμερα.

Η «δημοσιογράφος με το κόκκινο καπέλο» είχε στοχοποιηθεί από ακροδεξιούς και υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας όταν σε συνέντευξη τύπου εξέθεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις επαναπροωθήσεις και τις συνθήκες της κλειστής «δομής φιλοξενίας» στη Σάμο

Δέκα εκατομμύρια “λόγοι” για επιρροή και λογοκρισία

Μόλις πρόσφατα στη Βουλή ψηφίστηκε ο νόμος για τον «εκσυγχρονισμό της διαχείρισης αποβλήτων», με τον οποίο ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση της ανακύκλωσης. Και μόλις πριν λίγες ημέρες, η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης έδωσε το πράσινο φως για το πρόγραμμα επικοινωνιακής προβολής του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης για τη διετία 2024-’26, συνολικού ύψους 9,92 εκατ. ευρώ. Ένα πρόγραμμα που αφορά στις δράσεις του ΕΟΑΝ στην «ανοιχτή» πλέον αγορά των απορριμμάτων, την εποπτεία της οποίας έχει το υπουργείο Περιβάλλοντος και όχι οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η επιδότηση δε από κρατικά κονδύλια, ύψους 900 εκατ. ευρώ μέχρι το 2027, για τη διαχείριση του προγράμματος των αποβλήτων δείχνει πως μεγάλες εταιρείες παίρνουν θέση για τη μοιρασιά των μεριδίων στην ανακύκλωση.

Περί BRICS και G7

1. Η σχεδόν ταυτόχρονη εξαμηνιαία συνάντηση ΔΝΤ-Παγκόσμιας Τράπεζας από τη μια και της Ομάδας χωρών των BRICS από την άλλη , τροφοδοτούν μια συζήτηση για την τάση ανατροπής του “Δυτικού” μπλοκ από το μπλοκ του “Νότου”. Τι όμως τελικά εκφράζουν αυτές οι διαχωριστικές γραμμές από πολιτική και ταξική άποψη; Ας θέσουμε καταρχήν ορισμένα δεδομένα
Το τι αποτελούν οι G7 (ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς) είναι σαφές: Πρόκειται για τον πυρήνα των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της Δύσης με αδιαμφισβήτητη εντός τους ηγεμονία των ΗΠΑ, που κρατά παράλληλα τα κλειδιά ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα και φυσικά ελέγχει μέσω και του δολαρίου το ΧρηματοΠιστωτικό Σύστημα.
Οι (ως τώρα) BRICS (Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία, Νότια Αφρική) και ακόμη περισσότερο η διεύρυνση με Ιράν, Αίγυπτο, Αιθιοπία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, (μάλλον και Σαουδική Αραβία και άλλες ακόμη 40 χώρες στη σειρά να δηλώνουν ενδιαφέρον), δεν συγκροτούν ένα “φίλο Ρωσικό” καταχθόνιο σχέδιο κατά των ΗΠΑ, ούτε πολύ περισσότερο κάποιο αντιϊμπεριαλιστικό μπλοκ.

Μελλοθάνατοι όσοι δημοσιογράφοι καλύπτουν τη γενοκτονία στη Γάζα

Στον ένα χρόνο γενοκτονίας στη Γάζα, διακρίνουμε την κυριαρχία ενός νέου καθεστώτος στη διαχείριση της προπαγάνδισης του πολέμου. Αν στον πόλεμο στην Ουκρανία εγκαθιδρύθηκε το μοντέλο της πλήρους ενσωμάτωσης των ΜΜΕ στις προπαγανδιστικές μηχανές των εμπολέμων, ΝΑΤΟ – Ουκρανίας και Ρωσίας, στα εδάφη της Παλαιστίνης το σιωνιστικό κράτος επιβάλλει ένα τρομοκρατικό καθεστώς για τη δημοσιογραφία, θεσπίζοντας την πρακτική στοχευμένων δολοφονιών δημοσιογράφων. 
Ποτέ άλλοτε σε πολεμικές συγκρούσεις δεν υιοθετήθηκαν ως συνήθης πρακτική οι στοχευμένες δολοφονίες δημοσιογράφων – εδώ όμως, οι ρουκέτες και οι σφαίρες του ισραηλινού στρατού είχαν συγκεκριμένα ονόματα δημοσιογράφων γραμμένα πάνω τους. 

Το «Μπιγκ Μπανγκ» της προπαγάνδας του Ισραήλ

Κάθε γενοκτονία στηρίζεται σε οργανωμένες επιχειρήσεις παραπληροφόρησης με τις οποίες οι δράστες επιχειρούν σε βάθος χρόνου να νομιμοποιήσουν τις πράξεις τους. Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία, όμως, το Ισραήλ προσπάθησε να συμπυκνώσει όλα τα ψέματα σε μια μέρα, μετατρέποντας την 7η Οκτωβρίου σε ένα «Μπιγκ Μπανγκ» προπαγάνδας. Όπως συμβαίνει μάλιστα και με την αληθινή Μεγάλη Έκρηξη, καλούμαστε να πιστέψουμε ότι αυτό είναι το σημείο μηδέν του χρόνου και πως πριν από αυτό δεν υπήρχε τίποτα.

Το αφήγημα του Ισραήλ και όλων των υποστηρικτών της γενοκτονίας είναι γνωστό

Φάκελος στο ΠΡΙΝ, ένας χρόνος γενοκτονία στη Γάζα

365 ημέρες μετά την 7η Οκτωβρίου, το ΠΡΙΝ ανοίγει ξανά το Φάκελο της Μέσης Ανατολής στο φύλλο αυτού του Σαββατοκύριακου (5-6 Οκτώβρη)

🔥Η συμπλήρωση ενός χρόνου από την 7η Οκτωβρίου, βρίσκει τη Μέση Ανατολή να «φλέγεται» και ένα βήμα πριν την εφιαλτική προοπτική εκτεταμένου και ολοκληρωτικού πολέμου

Σε ποιον ανήκουν τα ΜΜΕ, ποιος ελέγχει την ενημέρωση;

ο φαινόμενο του ελέγχου των ΜΜΕ (media capture) περιλαμβάνει την εξαγορά και συχνά και τη συγκέντρωση μέσων ενημέρωσης από πολιτικά ή επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία συνεργάζονται όχι μόνο για να ελέγξουν το αφήγημα αλλά και για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους πολιτικούς και οικονομικούς σκοπούς. Σε αυτήν τη σχέση αλληλεξάρτησης, οι μιντιάρχες προχωρούν στην αγορά μέσων ενημέρωσης προκειμένου να ακούν επιρροή και να κερδίζουν την εύνοια της κυβέρνησης, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση επωφελείται από τη θετική κάλυψη με αντάλλαγμα την έμμεση επιδότηση με τη μορφή κρατικών επιχορηγήσεων και κερδοφόρων συμβάσεων σε άλλους τομείς.

Ας μιλήσουμε λίγο για προπαγάνδα

Ο ορισμός της έννοιας προπαγάνδα γνωρίζει δόξες. Με επίκεντρο την παρουσία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, με την οποία το Μαξίμου σχεδίαζε το restart επιρροής στην κοινωνία, διεξάγεται η εκτεταμένη επιχείρηση μετάλλαξης λέξεων, παραποίησης στοιχείων, διασποράς ψευδών ειδήσεων. Το όχημα για τη μεταφορά της παραμένει σταθερό και πιστό στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι τα φίλια συστημικά μίντια.

Το σιωπητήριο και το κατεστραμμένο cd Καραϊβάζ

H κυβέρνηση της ΝΔ έχει επιδείξει εξαιρετική προνοητικότητα στην ψήφιση νομοθετικών διατάξεων, κυρίως του υπουργείου Δικαιοσύνης, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν προληπτικά απειλητικές για την ίδια καταστάσεις. Η πρόσφατη ρύθμιση που πέρασε ο Γιώργος Φλωρίδης, σύμφωνα με την οποία «απαγορεύεται η ολική ή μερική με οποιονδήποτε τρόπο μετάδοση της δίκης»(!), εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία. Δεν είναι μόνο πως πρόκειται για μια πρωτοφανή αντιδημοκρατική επέμβαση, που βάζει σιωπητήριο στη δημοσιογραφία και ειδικά στα Παρατηρητήρια, που έχουν συγκροτηθεί για την παρακολούθηση μεγάλων δικών κι έχουν παίξει αναμφίβολα πολύ σημαντικό θετικό ρόλο, όπως στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Ακόμα και η Ομοσπονδία των Ενώσεων Συντακτών αντέδρασε: «Η ΠΟΕΣΥ ενώνει τη φωνή της με πολίτες και συλλογικότητες, που αντιδρούν για την απαγόρευση οποιασδήποτε μορφής δημοσιογραφικής μετάδοσης στις δίκες από τον υπουργό Δικαιοσύνης, Γιώργο Φλωρίδη, ζητώντας του την απόσυρση της επίμαχης διάταξης με στόχο την υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας», αναφέρεται.

Το τέλος της Αυγής;

Γράφει η Μαριάνα Τζιαντζή στο ΠΡΙΝ

Η αναστολή έκδοσης της καθημερινής Αυγής είναι μια ήττα όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ ή γενικά για την Αριστερά αλλά και για τον Τύπο και τον πολιτισμό μας. Παρόμοιες ήττες σημειώνονται και σε άλλες χώρες όταν έντυπα που είχαν γράψει ιστορία αποχαιρετούν τον μάταιο τούτο κόσμο του χαρτιού.
Η αναστολή έκδοσης της καθημερινής Αυγής (ένας ευφημισμός για το λουκέτο) είναι μια ήττα όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ ή γενικά για την Αριστερά αλλά και για τον Τύπο και τον πολιτισμό μας. Παρόμοιες ήττες σημειώνονται εδώ και δεκάδες χρόνια και σε άλλες χώρες όταν εφημερίδες και περιοδικά που είχαν γράψει ιστορία αποχαιρετούν τον μάταιο τούτο κόσμο του χαρτιού χωρίς πάντα να βρίσκουν κάποια ψηφιακή κόγχη να απαγκιάσουν και να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Στη Γάζα οι δημοσιογράφοι δολοφονούνται, στη Δύση απειλούνται ή απολύονται

Η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, μαζί με άλλους οργανισμούς, άρχισε εκστρατεία υπερά- σπισης των δημοσιογράφων που καλύπτουν τις επιθέσεις του Ισραήλ σε παλαιστινιακά εδάφη. Σημειώνεται ότι το 80% των δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους το 2023 δολοφονήθηκαν στη Γάζα και τον Λίβανο. (δείτε κι εδώ την έκθεση της IFJ). Η δημοσιογραφία όμως δεν «δολοφονείται» μόνο στη Γάζα, καθώς οι σφαγείς της σιωνιστικής κυβέρνησης Νετανιάχου καθιερώνουν ένα νέο ορόσημο στην παραβίαση των βασικών αρχών της ελευθερίας των ΜΜΕ και στη λεγόμενη «δημοκρατική Δύση». Στην Ευρώπη καταγράφηκαν περισσότερες από 1.000 περιπτώσεις φίμωσης, εκφοβισμού και καταστολής δημοσιογράφων. Κυβερνητικές παρεμβάσεις, παρακολούθηση και ολοκληρωτικός έλεγχος δημόσιων ΜΜΕ, είναι ορισμένες μόνο παραβιάσεις.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες μαίνεται η επίθεση ενάντια ακόμη και στην ουδέτερη, αποστασιοποιημένη δημοσιογραφία. Η Εθνική Ένωση Συγγραφέων (NWU) δημοσίευσε την έκθεση «Κόκκινες Γραμμές: Αντίποινα στη βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα»