Γράφει ο Γιώργης Χρήστου, μέλος Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ (ΡαδιοΜέρα) και της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
Τα μέλη του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ έχουμε κληθεί την Τετάρτη 1η Φλεβάρη σε συνεδρίαση του Οργάνου με μοναδικό θέμα… το σοβαρό της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας. Κι ευλόγως, γεννιέται η… κακή σκέψη: δουλευόμαστε μεταξύ μας οι δημοσιογράφοι; Δε γνωρίζουμε, δε νιώθουμε στο πετσί μας καθημερινά την ακρίβεια, σε κάθε τομέα της ζωής μας, η οποία ροκανίζει το εισόδημά μας σε χρόνο «ντε τε»; Την απαξίωση της δουλειάς μας, στην κοινωνία και στους χώρους εργασίας, η οποία κάθε μέρα διογκώνεται; Τις ελαστικές σχέσεις εργασίας οι οποίες κερδίζουν έδαφος σε βάρος της μόνιμης και σταθερής εργασίας; Τη -με χειρουργική ακρίβεια- επιχείρηση μετατροπής της δημοσιογραφίας σε… δημοσιοκαφρία; Και ενώ όλα αυτά καίνε τον κλάδο, η πρώτη συνεδρίαση του Μεικτού έπειτα από δύο μήνες θα έχει θέμα… μια πίτα, και όχι τη συζήτηση για ΣΣΕ, που είναι το μοναδικό ανάχωμα-προστασία όλων μας;
Μήπως η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας κι όχι μια συζήτηση για τις ΣΣΕ στα ιδιωτικά ΜΜΕ αποτελεί… «προάγγελο» νέας… κοπής των δικαιωμάτων μας, με κάθε κομμάτι βασιλόπιτας που θα κόβεται;
Μήπως έτσι εξηγείται και η τακτική «μούγκα στη στρούγκα» από τη διοίκηση πως αύριο Δευτέρα 29 Γενάρη θα συζητηθεί στο διοικητικό συμβούλιο ξανά το θέμα των ΣΣΕ στα ιδιωτικά ΜΜΕ, όπου οφείλει να καταθέσει, όπως της έχει ζητηθεί,γραπτώς τις σχετικές προτάσεις; Εμείς θα ενημερωθούμε;
Μήπως θεωρεί η διοίκηση πως δεν έχει λόγο το Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, ότι είναι διακοσμητικό στοιχείο, στο οποίο οι συνεδριάσεις συγκαλούνται, έτσι για να περνάμε την ώρα μας;
Μήπως η όλη τακτική «μυρίζει» παρέλκυση, τύπου «απεργιακής επαγρύπνησης», ώστε να περάσουν τροφεία κ.λπ. αναίμακτα και στα ιδιωτικά ΜΜΕ και να χειροτερέψουν οι όροι εργασίας μας όπως αναίμακτα πέρασε και το επαίσχυντο νομοσχέδιο Οικονόμου, που ούτε μια στάση εργασίας δεν κάναμε ως Ένωση. Ούτε έστω ένα «τσίου».
Μήπως, τελικώς, βρεθούμε ενώπιον μιας πρόταση για ΣΣΕ, τύπου Δημοσίων ΜΜΕ, και να μην απαιτούμε αδιαπραγμάτευτα και ανυποχώρητα: αυξήσεις άνω του 20%, υπερκάλυψη του πληθωρισμού με παράλληλη αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή, επανάκτηση όλων των απωλειών μας, μόνιμη και σταθερή δουλειά, πληρωμή υπερωριών, νυχτερινών, αργιών κ.λπ. Προσωπικώς, ευελπιστώ να σταθεί επιτέλους το διοικητικό συμβούλιο στο ύψος των περιστάσεων και να παλέψει να πάρει τη ρεβάνς από όλα όσα προβλέπονται από τα τυποκτόνα νομοσχέδια των εργασιακών μας δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου. Να παλέψει να τα καταργήσει στην πράξη, στους δρόμους και όχι με… χαρτοπόλεμο.
ΥΓ.1: Και μιας ο λόγος για Δημόσια ΜΜΕ, οφείλουμε να στηλιτεύσουμε το γεγονός ότι – για να κρύψουμε τη σύμπλευσή μας με το «βαρονικό» κατεστημένο και το καθεστώς Μητσοτάκη και τις αντεργατικές, αντιλαϊκές και αυταρχικές συμπεριφορές που εφαρμόζουν- μόνο σαμπάνιες δεν ανοίξαμε για τα… κουπόνια της ντροπής και τα συμπαρομαρτούντα: απώλεια δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα από το εργατικό κίνημα και έχασαν τη ζωή τους συνάδελφοι και συναδέλφισσες για να τα αποκτήσουμε. Για να μη μιλήσουμε για τις SLAPP αγωγές. Και επί τη ευκαιρία: αυτή η πρόταση για αντι-SLAPP νομοθεσία… καλά είναι; Μήπως έχει μπει στην «εντατική»;
ΥΓ2. Θα μας ενημερώσει το διοικητικό συμβούλιο για το συνημμένο που ακολουθεί; Είναι «success story» αυτό; Διότι φαντάζει σαν… κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Πηγή: metopoanatropismme