Λάβαμε και αναρτούμε κείμενο του Γιώργου Μαρινόπουλου, δημοσιογράφου της ΕΡΤ στην περιφερειακή ραδιοτηλεόραση.
Στον πρώτο γύρο των πρόσφατων εκλογών για την ανάδειξη εκπροσώπων εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΕΡΤ δεν πήγα να ψηφίσω. Στον δεύτερο γύρο δεν θα πάω να ψηφίσω. Διότι έχω και μια αξιοπρέπεια να διαφυλάξω. Πως θα ήταν δυνατόν να συμμετάσχω σε μια διαδικασία που ψυχικά με τραυμάτισε τόσο βαθιά που ακόμα και σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, χρόνια μετά, οι πληγές παραμένουν ανοιχτές, αφού δεν δύναμαι να ξεχάσω την μη επικύρωση/δικαίωση της εκλογής μου ως ενός εκ των δύο εκπροσώπων των εργαζομένων της ΕΡΤ κατά τον δεύτερο γύρο των τότε εκλογών. Τον γύρο που είχε οριστεί ως σημείο λήξης της όλης διαδικασίας. Με θεσμικούς φορείς, εντός κι εκτός ΕΡΤ, εντός κι εκτός δημοσιογραφικού κλάδου, να διαβεβαιώνουν και να απαιτούν, ως και να απειλούν με εξώδικα σε περίπτωση που ο δημοσιογράφος εκπρόσωπος των εργαζομένων δεν ανακηρυσσόταν με το πέρας του δεύτερου γύρου. Αλλά να σου που η κάλπη γέννησε έναν μη αναμενόμενο και μη ελεγχόμενο “χωριάτη”. Και κάπως έτσι οι πρώην εχθροί αποφάσισαν μαζί να κάνουν και τρίτο γύρο (κάτι στο οποίο φυσικά και δεν δέχθηκα να συμμετάσχω). Παλιός καλός τραγέλαφος.
