Στη στήλη Πισω απο τις καμερες στο κυριακάτικο ΠΡΙΝ
Της Μ. Παπαχριστούδη
Το παράδειγμα της Μυτιλήνης, όπου το σύνολο των δημοσιογράφων μπήκε στο στόχαστρο ακροδεξιών επιθέσεων επειδή δεν προβάλλουν το ρατσιστικό μίσος, γενικεύεται. Αυτή τη φορά ήρθε η σειρά της Κρήτης, με πρωταγωνιστή το ίδιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τη ΝΟΔΕ Ηρακλείου της ΝΔ να επιτίθεται σε δημοσιογράφο. Το «αμάρτημα» της δημοσιογράφου ήταν ένα ρεπορτάζ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές το οποίο απλά δεν άρεσε στην τοπική οργάνωση και τους καθοδηγητές του κόμματος. Η μέθοδος, δε, που επιλέχθηκε, ανοίγει άλλους δρόμους στους προωθητές της λογοκρισίας: επιτέθηκαν στη δημοσιογράφο με χορηγούμενη διαφήμιση στα κοινωνικά δίκτυα!
Και στις δυο περιπτώσεις, στη Μυτιλήνη και την Κρήτη, πρωταγωνίστρια είναι η ΝΔ, η οποία επιχειρεί να ελέγξει πλήρως την ενημέρωση στοχοποιώντας, είτε δημόσια είτε με παρεμβάσεις στους εργοδότες, τους δημοσιογράφους που εργάζονται στα περιφερειακά ή κεντρικά ΜΜΕ. Στη Μυτιλήνη, όπως ήδη έχουμε γράψει στη στήλη, στη στοχοποίηση από ακροδεξιούς κύκλους εναντίον των δημοσιογράφων, μετέχει στέλεχος της ΝΟΔΕ του νησιού, η οποία και ελέγχεται από τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης και νυν Αιγαιάρχη του κόμματος Χαράλαμπο Αθανασίου. Στην Κρήτη, η επιχείρηση λογοκρισίας και ελέγχου στην ενημέρωση έχει τη σφραγίδα του γραμματέα της ΝΔ Λευτέρη Αυγενάκη.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που διαθέτει ισχυρούς δεσμούς με εκδότες και ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών κεντρικά στην Αθήνα, δείχνει το πως ακριβώς εννοεί τη δημοσιογραφία και την ενημέρωση. Και όσοι –περιφερειακά– δεν ακολουθούν την τακτική της πληροφόρησης από non paper, σημειώματα και δελτία Τύπου, γίνονται στόχος επιθέσεων, απειλών και εκφοβισμού.
Ίδιους δεσμούς ελέγχου Μέσων-δημοσιογράφων έχει και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στη δική της περίπτωση δεν χρειάζονται γενικευμένες ύβρεις και απειλές. Προωθούνται οι δημοσιογράφοι που ταυτίζονται πολιτικά με το κόμμα, την κυβέρνηση, την πολιτική και την τακτική της.
Και τα δυο πολιτικά κόμματα εξουσίας χρησιμοποιούν νέα εργαλεία για τη χειραγώγηση της ίδιας της ενημέρωσης και των δημοσιογράφων, ωθούν και καθοδηγούν μόνο την προπαγανδιστική πληροφόρηση. Αυτήν που απαρτίζεται και στηρίζεται κυρίως από παραποιημένες αλήθειες, ψεύτικες ειδήσεις, απόκρυψη γεγονότων, χαρακτηρισμούς και επιθέσεις. Σε αυτό το σύστημα ελέγχου, οι μόνοι που μπορούν να αντιδράσουν πριν να είναι αργά, είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι.