Από τη Ματίνα Παπαχριστούδη στη στήλη “Πίσω απο τις κάμερες” στο κυριακάτικο ΠΡΙΝ
Το αιχμηρό πενάκι του σκιτσογράφου Μιχάλη Κουντούρη στην Εφημερίδα των Συντακτών χτύπησε διάνα στην παρανοϊκότητα και άγρια επιθετικότητα του κράτους του Ισραήλ εναντίον της χώρας της Παλαιστίνης. Και όπως συμβαίνει πάντα, η πρεσβεία του Ισραήλ αντέδρασε έντονα για τη δημοσίευση των σκίτσων, διαμαρτυρόμενη στην εφημερίδα με δυο επιστολές της.
Ο δημόσιος διάλογος-καβγάς που ξέσπασε δεν αφορούσε στην παρέμβαση της πρεσβείας του Ισραήλ, ούτε ήταν η αιτία της «εξαφάνισης» της δουλειάς του σκιτσογράφου από τις σελίδες της εφημερίδας επί τρεις ημέρες. Αφορούσε στην εσωτερική διαμάχη εντός της ΕφΣυν, όπου ένας άλλος συντάκτης της, ο Δημήρτης Ψαρράς, καταδίκασε τα σκίτσα, χαρακτηρίζοντας τα μάλιστα ως αντισημιτικά.
Γεγονός είναι ότι τα τελευταία χρόνια, από το 2012 και μετά, η παρέμβαση της πρεσβείας του Ισραήλ σε οτιδήποτε γράφεται στον ελληνικό Τύπο είναι δεδομένη και κραυγαλέα. Μέχρι τότε, οι παρεμβάσεις γίνονταν από «ανεξάρτητους» ισραηλινούς φορείς. Και στις δυο περιπτώσεις η απόπειρα λογοκρισίας είναι καταφανής. Το χειρότερο όλων, που τείνει να γίνει συνήθεια στον χώρο των ΜΜΕ, είναι η ταύτιση της οποιασδήποτε αντίδρασης ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ με τον αντισημιτισμό, άρα και η ταύτιση της ακροδεξιάς πολιτικής του Ισραήλ με τον εβραϊκό λαό. Η δεξιά, αντιδραστική και φιλοπόλεμη στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτό πεδίο οδηγεί σε επιθετικότερη συμπεριφορά έναντι όσων δημόσια αντιδρούν στην εξολόθρευση της Παλαιστίνης.
Ο διάλογος και η πολεμική εντός ή εκτός εφημερίδων πάνω σε ιδεολογικά ζητήματα είναι όχι μόνο θεμιτός αλλά αναγκαίος. Όταν όμως οι συμμετέχοντες σε αυτόν αγνοούν, ηθελημένα ή αθέλητα, την απόπειρα λογοκρισίας ενάντια σε έναν δημιουργό ή δημοσιογράφο, τότε υπάρχει πρόβλημα. Η δικτατορία των non paper, των κατασκευασμένων ρεπορτάζ και της σκηνοθετημένης πληροφόρησης έχει κυριαρχήσει στον Τύπο και τα ηλεκτρονικά Μέσα, με τις ευλογίες και την ενθάρρυνση-δυστυχώς- των προβεβλημένων στελεχών των ΜΜΕ.
Δεν έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στους φωτορεπόρτερ και τους σκιτσογράφους. Αν και στις δυο περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια καταγράφονται διώξεις, με κυρίαρχη μέθοδο, όσον αφορά στους σκιτσογράφους, τη συκοφάντηση και τρομοκράτηση.