Αυτό είναι το ΚΕΕΛΠΝΟ για το οποίο τσιρίζουν πάλι στη Βουλή

Για 3η συνεχόμενη χρονιά στην πολιτική επικαιρότητα χρησιμοποιούνται στον καβγά μεταξύ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ το ΚΕΕΛΠΝΟ. Καταγγελίες επί καταγγελιών, καταθέσεις και στοιχεία που δεν οδηγούν τελικά πουθενά. Δημοσιεύουμε ένα κείμενο του περιοδικού antifa(εδώ το site του περιοδικού) , του 2014, πολύ πριν δηλαδή παρέμβει εισαγγελέας για τα διαφημιστικά κονδύλια, στο οποίο καταγράφονται άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία και ντοκουμέντα. Με αυτό γίνεται απολύτως κατανοητός και ο χωρίς κανένα αποτέλεσμα πολιτικός σκυλοκαβγάς στη Βουλή

Βίος και πολιτεία του ΚΕΕΛΠΝΟ

Σύντομη (αλλά σχετική) παρέκκλιση στην ιστορία της χρηματοδότησης του ελληνικού κράτους για τη “διαχείριση” των μεταναστών εργατών
Στα 2 προηγούμενα κείμενα με τον ίδιο υπότιτλο περιγράψαμε συντόμως α) το πότε και με ποιους τρόπους το ελληνικό κράτος έφτασε να χρηματοδοτείται σχεδόν πλήρως από τα 4 ταμεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να διαχειρίζεται τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη αλλά και γενικότερα τους μετανάστες εργάτες στην επικράτειά του και β) το πώς κατανέμεται το μεγαλύτερο κομμάτι της χρηματοδότησης (από το Ταμείο Φύλαξης Εξω- τερικών Συνόρων) κυρίως μέσω της αστυνομίας σε ένα ευρύτατο δίκτυο ιδιωτικών εταιρειών, μικρών και μεγάλων αφεντικών, χτίζοντας έτσι κοινωνίες υλικά, ιδεολογικά και ηθικά, άμεσα διαπλεκόμενες με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών εργατών.
Σε αυτό το κείμενο, λοιπόν, η αρχική πρόθεση ήταν να δούμε πού και πώς κατανέμονται τα χρήματα από τα υπόλοιπα τρία Ταμεία. Η βασική απορρόφησή τους γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από κρατικές, ημικρατικές και (ο Αλλάχ να τις κάνει) μη κρατικές δομές που κάτω από την ταμπέλα της πρόνοιας συμβάλλουν στην διαχείριση, τον έλεγχο και την καταγραφή των μεταναστών προσφέροντας ξεροκόμματα φιλανθρωπίας σε αυτούς και σημαντικές υπη- ρεσίες στο ελληνικό κράτος. Αυτή ήταν η πρόθεση, αλλά… φευ∙ διότι στη διαδικασία της έρευνας μάς συνεπήρε ένα εξέχον παράδειγμα κρατικής δομής που με τον τρόπο που λειτουργεί, με τους στόχους και τα προγράμματά του, με την ύπαρξή του και μόνο, αποκρυσταλλώνει την οργάνωση του φασισμού από τα πάνω, την σταθερή μετατροπή του ελληνικού κράτους σε ένα φασιστικό μηχανισμό. Γι’αυτό, σε αυτό το κείμενο θα κάνουμε μια μικρή, αλλά σχετικότατη παρένθεση και θα καταπιαστούμε με τον βίο και την πολιτεία του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Το ΚΕΕΛΠΝΟ, για όσους δεν είχαν την ατυχία να το ξέρουν ήδη, έγινε πασίγνωστο όταν βρέθηκε στο επίκεντρο των γεγονότων το 2012 με την περιβόητη υπόθεση των οροθετικών γυναικών. Παρόλ’ αυτά, πρόκειται για δομικό οργανισμό του κρατικού μηχανισμού που διαχειρίζεται την δημόσια υγεία και την δημόσια τάξη με ρόλο που τα τελευταία χρόνια αναβαθμίζεται και γίνεται όλο και πιο κομβικός. Και μέσα σε όλα τα άλλα, αναβαθμίζεται και η συμμετοχή του και ο ρόλος του στη διαχείριση και τον έλεγχο των μεταναστών εργατών. Τι είναι όμως το ΚΕΕΛΠΝΟ;

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.) είναι Νομικό Πρό- σωπο Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ), άμεσα εποπτευόμενο και χρηματοδοτούμενο από το υπουργείο υγείας. Κύριοι σκοποί του, μεταξύ άλλων, είναι η «προστασία και προαγωγή της Δημόσιας Υγείας μέσω της ενημέρωσης του κοινού και τη χά- ραξη εθνικής στρατηγικής για την πρόληψη της μετάδοσης νοσημάτων… η επι- δημιολογική επιτήρηση των λοιμωδών νοσημάτων… και η υποστήριξη ειδικών πληθυσμιακών ομάδων (μετακινούμενων πληθυσμών & Trafficking)».1 Πρόκειται για έναν φορέα ο οποίος παίρνει κρατικά κονδύλια τουλάχιστον 20 με 25 εκατ. ευρώ το χρόνο. Μόνο για τις πάγιες ανάγκες λειτουργίας του και τη μισθοδοσία “επιχορηγείται” κάθε μήνα από το συγκεκριμένο υπουργείο με ποσά που κυμαίνονται από 1.500.000€ έως 2.400.000€. Χώρια τον έξτρα κρατικό προϋπολογισμό και τις χρηματοδοτήσεις από τα ευρωπαϊκά ταμεία που αφορούν διάφορες δράσεις και προγράμματα. Και μόνο με τα ποσά που κινούνται γύρω του θα έπρεπε να καταλαβαίνει κανείς ότι δεν είναι καθόλου ασήμαντη δομή.

Λειτουργεί από το 1992, οπότε ιδρύθηκε ως Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (Κ.Ε.Ε.Λ). Το 2005 μετονομάστηκε σε Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ) -μετονομασία που δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως θα δούμε παρακάτω. Με την επίκληση του επείγοντος χαρακτήρα των δράσεών του και της ανάγκης για ευελιξία, από το 1993 έως το 1995 με διαδοχικά διατάγματα και νόμους εξαιρέθηκε από το σύστημα προσλήψεων, τη διαδικασία προμηθειών που ισχύει στο Δημόσιο και το δημόσιο λογιστικό2 (δηλαδή τον δημόσιο έλεγχο εσόδων-εξόδων). Αυτό σήμαινε ότι δημιουργήθηκε ένα περίεργο και κάπως ασαφές καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο ο συγκεκριμένος φορέας περίπου προ- σλαμβάνει όσους θέλει εκτός ΑΣΕΠ, περίπου μπορεί να προμηθεύεται ό,τι θέλει χωρίς διαγωνισμούς και περίπου δεν ελέγχεται από κανέναν (ούτε καν το υπουργείο οικονομικών)! Μοναδικός υπεύθυνος και ελεγκτής του, είναι ο εκάστοτε υπουργός υγείας, ο οποίος απ’ ό,τι φαίνεται, διορίζει και τον “κατάλληλο” πρόεδρο.

Όσο αφορά τον υπόλοιπο συρφετό που διοικεί τον εθνικό μας φορέα, έχει απ’ όλα ο μπαχτσές. Κορυφαίο μέλος του Δ.Σ. και μέχρι το Μάρτιο αντιπρόεδρος, ήταν ο Δρ. Παναγιώτης Ευσταθίου, ο οποίος, μεταξύ άλλων περγαμηνών, «έχει εκπαιδευτεί σε θέματα διαχείρισης κρίσεων βιοτρομοκρατίας και αντιμετώπισης μαζικών απωλειών υγείας… διετέλεσε εθνικός εκπρόσωπος στο Τμήμα Επείγουσας Ιατρικής του ΝΑΤΟ… και οργάνωσε την Ολυμπιακή Υγειονομική Μονάδα των Ενόπλων Δυνάμεων». Στο υπόλοιπο Δ.Σ. μπορεί κανείς να δει να παρελαύνουν γιατροί, διευθυντές κλινικών, παπάδες, καθηγητάδες και στρατιωτικοί. Αξιοπερίεργη σύνθεση; Καθόλου. Είναι ό,τι χρειάζεται να απαρτίζει το ΔΣ ενός φορέα που αναλαμβάνει «την προστασία και προαγωγή της Δημόσιας Υγείας μέσω της ενημέρωσης του κοινού και τη χάραξη εθνικής στρατηγικής για την πρόληψη της μετάδοσης νοσημάτων». Και το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν φαίνεται να κάθεται με σταυρωμένα χέρια ως προς τους στόχους του.

Προτού όμως προχωρήσουμε σε αυτό το κομμάτι, ανεχθείτε λίγο ακόμα αυτή τη μικρή (αλλά διαφωτιστική) παρουσίαση του εν λόγω εθνικού μας φορέα.

• Το 2008, το ΚΕΕΛΠΝΟ έλαβε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 175.500.000€, με σκοπό τη στέγαση των υπηρεσιών του. Το 2009, τη χρονιά που έπαιξε το μέγα παραμύθι τρόμου με τίτλο «θανατηφόρα γρίπη των χοίρων», πήρε αρχικά δάνειο από την Τράπεζα Αττικής 25.000.000€, με σκοπό την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών. Τον ίδιο χρόνο, έλαβε πάλι δάνειο από την Εθνική Τράπεζα 200.000.000€ με σκοπό τη «θωράκιση της χώρας (προμήθεια εμβολίων, αύξηση αποθέματος αντιϊκών φαρμάκων, εκτέλεση εμβολιασμών κλπ) από την πανδημία της νέας γρίπης Α/Η1Ν1». Και στα τρία δάνεια εγγυητής ήταν το Ελληνικό Δημόσιο. Στο τέλος του 2013 το Κέντρο βρισκόταν να χρωστάει 204.760.168€. Τι έκανε τώρα με αυτά τα δάνεια; Για το μεγαλύτερο μέρος των

Από τη θεωρία…

Α. Λοβέρδος (εξ αριστερών) και Τζ. Κρεμαστινού (εκ δεξιών)

…στην πράξη

Επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» σε εξέλιξη

χρημάτων ουδείς φαίνεται να ξέρει στα σίγουρα – είπαμε, είναι εκτός δημόσιου λογιστικού. Πάντως, ξέρουμε πως για να θωρακίσει τη χώρα, το ΚΕΕΛΠΝΟ πρωτο- στάτησε (μαζί με τον τότε Υ.Υ. Αβραμόπουλο) στην παραγγελία 16.000.000 εμβολίων κόστους 112.000.000€. Το 2009, για όσους δεν θυμούνται, σύσσωμοι οι υπεύθυνοι για την δημόσια υγεία (δηλαδή για τα τομάρια μας) υιοθετώντας την παπαρολογία του Π.Ο.Υ, προμήνυαν τον αρμαγεδώνα σε μορφή ιού, κλαίγανε προκαταβολικά για δεκάδες χιλιάδες θανάτους και ουρλιάζανε εν χορώ: εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε! Ταυτόχρονα παραγγέλνανε εμβόλια με τις νταλίκες. Τελικά οι συνολικοί θάνατοι ήταν παγκοσμίως 18.449 και στην Ελλάδα 149. Μετά, λοιπόν, από αυτό το ψιλοσκανδαλάκι παγκοσμίων διαστάσεων, η όλη φάση μαζεύτηκε, το υπουργείο υγείας κατήγγειλε τις συμβάσεις άρον άρον και τελικά προμηθευτήκαμε μόνο 3.600.000 εμβόλια κόστους 30.000.000€. Δυστυχώς όμως το πόπολο δεν πολυπειθάρχησε στη χορωδία και οι εμβολιασμοί μόλις που φτάσανε τους 400.000. Τα υπόλοιπα 3.200.000 ακριβούτσικα εμβόλια που ξέμειναν στα ψυγεία, λήξανε και έπρεπε να καταστραφούν. “

Παραδόξως”, φέτος που οι θάνατοι ήδη έχουν φτάσει τους 111 και ο φρέσκος ιός δεν έχει κάνει ακόμη τον κύκλο του, δεν ακούγεται τίποτε για “πανδημίες” ούτε για επιτακτικούς εμβολιασμούς. Μούγκα το ΚΕΕΛΠΝΟ, μούγκα το υπουργείο υγείας, μούγκα γιατροί και υπουργοί που πριν τρια χρόνια εμβολιάζονταν μπροστά στις κάμερες. Παρόλ’ αυτά, το Κέντρο συνεχίζει να “υποχρεώνει” τα νοσοκομεία της χώρας να προμηθεύονται υπεράριθμες ποσότητες εμβολίων, τα οποία εχουν την ίδια κατάληξη.

• Ακολουθώντας την παράδοση, τον Ιανουάριο του 2011 ο τότε υπουργός υγείας Α. Λοβέρδος “παραίτησε” τον πρόεδρο και έδωσε τη θέση στην Τζένη Κρεμαστινού, σύζυγο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Κρεμαστινού, καθηγήτρια στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και ταυτόχρονα επιστημονική διευθύντρια του ομίλου «Βιοϊατρική». Τη θέση της ως προέδρου του ΚΕΕΛΠΝΟ ανανέωσε πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2014, ο τωρινός Υ.Υ. Α. Γεωργιάδης. Κοιτάχτε τώρα να δείτε πώς δένει το βιογραφικό της προέδρου. Η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας είναι και αυτή Ν.Π.Ι.Δ υπό την εποπτεία των υπουργείων Παιδείας και Υγείας και «φυτώριο» παραγωγής διοικητικών στελεχών νοσοκομείων και συναφών υπουργείων. Στις 25/02/12 ο Λοβέρδος προσπάθησε στη ζούλα να την αναβαθμίσει σε ΑΕΙ. Τελείως συμπτωματικά, στις 17/02/2012 η σχολή είχε παραχωρήσει 1.341.683€ «από αναπορρόφητα κονδύλια» στο ΚΕΕΛΠΝΟ για ερευνητικούς σκοπούς. Όσο για τον σύζυγο της προέδρου, Δημήτρη Κρεμαστινό -παλιά αλεπού στο βουλευτιλίκι που διετέλεσε και υπουργός υγείας- στις 31/01/2012, (συμπτωματικά) εν όψει του μαλλιοτραβήγματος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να προωθήσει την ιδέα συγκρότησης ενιαίου μετώπου από τον Βενιζέλο (που φαινόταν να έχει το πάνω χέρι) και τον “κολλητό” του, Ανδρέα Λοβέρδο, κάνοντας λόγο για «νέο ηγετικό δίδυμο». Πιο πρόσφατα, το 2013, ήταν (συμπτωματικά, λέμε) ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στις “άκρως εποικοδομητικές” συζητήσεις με τον Υ.Υ. Γεωργιάδη που κατέληξαν στην μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε «αγοραστή» Υπηρεσιών Υγείας.

• Τον Φεβρουάριο του 2011, το ΚΕΕΛΠΝΟ ως υπεύθυνος φορέας, ανέθεσε στις εταιρείες Mindwork και Agenda Α.Ε το έργο «Εθνική Επικοινωνιακή Εκστρατεία πρόληψης του καρκίνου». Το ποσό που μοιράστηκαν οι εταιρείες ανερχόταν στα 1.602.653€ και ήταν τετραπλάσιο από αυτό του ΕΟΦ για ίδιες δράσεις. Η Mindwork, τώρα, παρουσιάζει δύο αξιοπρόσεκτες ιδιεταιρότητες: α) έχει καταδικαστεί αμετάκλητα γιατί δεν έχει πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές, άρα βάσει νόμου δεν μπορεί να αναλάβει και να πληρωθεί έργο από το δημόσιο, και β) είναι εταιρεία με βασικό μέτοχο τη σύζυγο του υπουργού οικονομικών Ι. Στουρνάρα (είναι αυτό με τις συμπτώσεις που λέγαμε).

• Το 2012 φαίνεται ότι ήταν σημαντική χρονιά για τον φορέα που έχει επιφορτιστεί με την διαχείριση της δημόσιας υγείας του ελληνικού πληθυσμού και όχι μόνο. Να θυμίσουμε ότι το 2012 ήταν μια περιπετειώδης χρονιά για το σωτήριον έθνος μας και τους πολιτικούς του. Νέα κόμματα γεννιόνταν, παλιά κατακρημνίζονταν, όλα ήταν ρευστά και όλα ήταν δυνατά. Τον Ιούνιο «σωθήκαμε από την άτακτη χρεοκοπία», περάσαμε από την «κυβέρνηση ευρείας αποδοχής» (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) στην συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, και άλλα τέτοια ωραία. Δύο μήνες αργότερα, τα κρατικά πόστα φαίνονταν να έχουν μοιραστεί αναλόγως και τα πράγματα έβρισκαν ξανά την κανονική τους ροή. Έτσι, στις 25/07/2012 αναλαμβάνει υφυπουργός υγείας η “αριστερή” Φ. Σκοπούλη και πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά -ή μάλλον προσπαθεί να πέσει με τα μούτρα στην πίτα. Στις 24/08/2012 εισηγείται στο ΚΕΕΛΠΝΟ την απευθείας ανάθεση μοριακών ελέγχων αίματος στην πολυεθνική Roche κόστους 300.000€. Η συγκεκριμένη εταιρεία (συμπτωματικά πάντα) χρηματοδοτεί επί σειρά ετών τον σύζυγο της νεόκοπης υφυπουργού, καθηγητή και ιατρό Χαρ. Μουτσόπουλο και γενικά έχει κάνει αλισβερίσι εκατομμυρίων με το ελληνικό κράτος όταν ο σύζυγος ήταν επικεφαλής του ΕΟΦ. Και κάπου εδώ προέκυψε αυτό που θα ονομάζαμε “σύγκρουση συμφερόντων”. Διότι, δυστυχώς για την υφυπουργό, οι υπόλοιποι στο υπουργείο και στο ΚΕΕΛΠΝΟ τρώγανε από την ανταγωνίστρια εταιρεία Chiron και επιπλέον, ο αναπληρωτής υπουργός υγείας ήταν στα μαχαίρια με τον σύζυγό της για την έδρα στο πανεπιστήμιο. Έτσι η αριστερή υφυπουργός έφαγε πόρτα από αυτούς που τρώγανε την πίτα. Και άρχισε τις καταγγελίες και γενικότερα το ενορχηστρωμένο «ξεσκέπασμα της διαφθοράς».

• Τον Σεπτέμβριο του 2012, το Κίνημα για τη Διαφάνεια ζητάει την κατάργηση του ΚΕΕΛΠΝΟ, από τον πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Στις 16/10/2012 διατάσσεται ποινική προκαταρκτική εξέταση για την οικονομική του διαχείριση και τον Νοέμβριο του 2013 σχηματίζεται δικογραφία που αφορά παράνομες προσλήψεις 140 διοικητικών υπαλλήλων το 2005. Συνολικά το ΚΕΕΛΠΝΟ εμφανίζεται να έχει κάνει 1200 προσλήψεις την τελευταία δεκαετία (όλες εκτός ΑΣΕΠ). Αποκαλύπτεται αγορά κτηρίου έναντι 11.000.000€ το οποίο είχε αντικειμενική αξία 3.500.000€ και κατεπείγουσα αγορά σαρωτών με υπερκοστολόγηση 130%. Η ίδια η Σκοπούλη σε συνέντευξή της εξανίσταται:

Το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι μία μαύρη τρύπα στο οποίο όσα χρήματα κι αν ρίξεις χάνονται. Εχω κάνει επιστολή με κοινοποίηση στον υπουργό, τον πρωθυπουργό, στον Κουβέλη και στον Βενιζέλο, ότι για 15 λόγους το ΚΕΕΛΠΝΟ πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει άμεσα διοίκηση, γενικό διευθυντή, νομικό πλαίσιο, διότι εξαρτάται απευθείας από τον υπουργό και ο υπουργός από αυτό, καθώς και να διώξει τους μισούς εργαζόμενους, όχι στα πλαίσια του νομοσχεδίου διοικητικής μεταρρύθμισης, αλλά γιατί το αντίστοιχο όργανο στην Γαλλία που εξυπηρετεί 65 εκατομμύρια έχει τους μισούς εργαζόμενους. Διότι στο ΚΕΕΛΠΝΟ έχουν βρει δουλειά οι συγγενείς είτε υπαλλήλων του υπουργείου ή του ΚΕΕΛΠΝΟ ή πολιτικών. Απάντησαν ότι ναι, θα το αλλάξουμε. Περιμένω. Τώρα, βγήκε και είπε δεν έχω αντιδραστήρια για το AIDS, το κόστος των οποίων είναι 100.000 ευρώ. Ενα ΚΕΕΛΠΝΟ που διαχειρίζεται 200 εκατομμύρια ευρώ δάνειο, δεν έχει να δώσει για αντιδραστήρια;

Η κατάληξη αυτής της ιστορίας ήταν αναμενόμενη. Με το που ανέλαβε καθήκοντα ως υπουργός υγείας ο πολλά βαρύς μπουμπούκος, η “αριστερή” υφυπουργός πήρε πόδι και συνέχισε να καταγγέλει όπου μπορεί το “διαπλεκόμενο ΚΕΕΛΠΝΟ”. Στη θέση της η νέα υφυπουργός υγείας Ζέττα Μακρή, ανέλαβε να αποκαταστήσει την τάξη και να εξασφαλίσει την κανονική και τόσο σημαντική λειτουργία του Κέντρου. Και ποια είναι αυτή;

Στα σοβαρά λέμε· τι είν’ τούτο;

Παρόλα, λοιπόν, τα “σκάνδαλα” με τα οποία έχει συνδεθεί το όνομά του, το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν φαίνεται να πτοείται. Συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτα και επιπλέον τα εκατομμύρια από εγχώρια και ευρωπαϊκά ταμεία αυξάνονται. Κάπου εδω, που είθισται να αρχίζουν και οι αριστεροδεξιές κραυγές περί “λαμογιών” και “κρατικοδίαιτων” θα μπορούσε να κλείσει η ιστορία μας και αυτό θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο στο hot-doc. Αλλά, προφανώς, αυτό το κείμενο δεν έχει τέτοιους σκοπούς. Η αναφορά όλων των παραπάνω γίνεται κυρίως γιατί κάνει προφανή δυο τρία πραγματάκια. Πρώτον, ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ λειτουργεί με αυτόν τον “παράτυπο” τρόπο διότι δεν γίνεται να λειτουργήσει αλλιώς· είναι μια (ημι)κρατική δομή ενός κράτους μαφία. Δεύτερον –και, κατά τη γνώμη μας, πολύ σημαντικότερο- ότι ο λόγος για τον οποίο εκεί που θα έπρεπε να αχνοφαίνονται τα κάγκελα της φυλακής, αντιθέτως το αύριο διαγράφεται λαμπρό, είναι γιατί ο συγκεκριμένος φορέας από τη στιγμή της γέννησης του διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο στα σχέδια του ελληνικού κράτους. Αυτός ο ρόλος του μάλιστα, από το 2010 και μετά -τον καιρό που το ελληνικό κράτος αποφάσισε να επιταχύνει τον, ήδη σε εξέλιξη, μετασχηματισμό του σε φασιστικό μηχανισμό, μπας και επιβιώσει εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης- έχει αναβαθμιστεί και έχει γίνει κομβικός.

Η επιβεβαίωση έρχεται και δια στόματος της αρμόδιας νέας υφυπουργού: «Η Δημόσια Υγεία είναι και παραμένει προτεραιότητα για την Ελλάδα και σε αυτό το πλαίσιο η ενδυνάμωση του ρόλου του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων ως βασικού φορέα δημόσιας υγείας αποτελεί για εμάς προτεραιότητα».

Κατά τη γνώμη μας αυτό δεν έχει να κάνει απλά και μόνο με τα φράγκα (που ομολογουμένως είναι πολλά) και το γνωστό αλισβερίσι. Η παραπάνω δήλωση κρύβει μια βασική αλήθεια. Θυμίζουμε ότι βασική θέση αυτού του εντύπου –θέση που με τα κείμενά μας προσπαθούμε να στηρίζουμε και να τεκμηριώνουμε- είναι ότι σε αντίθεση με την αριστερή παρλαπίπα περί κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται είναι η αναδιάρθρωση του (πραγματικού, καπιταλιστικού, εθνικού) κράτους, βάσει σχεδίου. Και αυτό το σχέδιο αφορά την βίαιη στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης της ζωής μας και της εργασίας μας. Βασικός του άξονας και κεντρική πολιτική είναι, όχι η διάλυση αλλά η διόγκωση και ενδυνάμωση των κρατικών μηχανισμών που διαχειρίζονται την κοινωνική αναπαραγωγή, η μετατροπή τους σε πλήρεις και λειτουργικούς κατασταλτικούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς και η εξάπλωσή τους σε όλο και περισσότερα κοινωνικά πεδία. Και μπορεί σε ένα τέτοιο σχέδιο τον κυρίαρχο ρόλο να τον έχουν οι μπάτσοι, αλλά προφανώς ένας μετασχηματισμός που αφορά όλα τα πεδία, έχει απ’ όλα. Έχει γιατρούς και μετατροπή του συστήματος υγείας σε σύστημα ελέγχου, καταγραφής και αποκλεισμού – συστήματος που με όρους “ευγενικής” ευγονικής αποφασίζει ποιος ζει και ποιός πεθαίνει· έχει καθηγητάδες και ακαδημαϊκούς και μετατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος από πάρκινγκ των τέκνων των μικροαστών σε μηχανισμό παραγωγής χρήσιμης εργατικής δύναμης· έχει νομικούς και δικαστικούς γιατί ποτέ η βία δεν πήγαινε χωρίς τον νόμο και ο νόμος χωρίς τη βία· έχει παπάδες και θεωρητικούς και παραγωγή εθνικής ιδεολογίας που να συμβαδίζει με τα παραπάνω· έχει καραβανάδες και εξωτερική πολιτική. Και να που αυτό το ρημάδι το Δ.Σ που περιγράφαμε παραπάνω, δεν φαντάζει πλέον και τόσο αξιοπερίεργο.

Τι εννοούμε με αυτό; Ας δούμε λίγο την ιστορία αυτής της δομής από την αρχή της. Καταρχάς, θυμίζουμε ότι πρωτοσυστάθηκε το 1992. Είχανε περάσει μόλις δύο χρόνια, που η Ελλάδα, με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, μετατράπηκε από ημιπτωχευμένο κράτος σε “χώρα υποδοχής μεταναστών”. Το νεοσύστατο τότε ΚΕΕΛ δημιουργήθηκε ως κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που προσπα- θούσε να αναδιοργανωθεί έτσι ώστε να διαχειριστεί με τον πιο αποδοτικό τρόπο αυτό που με ραγδαίους ρυθμούς λάμβανε χώρα στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό. Και αυτό ήταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, μια νέα τεχνική σύνθεση της εργατικής τάξης σύμφωνα με τις ανάγκες και των ελληνικών αφεντικών. Από τότε και μέχρι σήμερα το ΚΕΕΛΠΝΟ έχει διανύσει πολύ δρόμο, έχει αναβαθμιστεί (στην πορεία έχει κάνει πλούσιους διάφορους), αλλά οι βασικοί του σκοποί παραμένουν οι ίδιοι.

Ήδη από το 1999 βρίσκουμε νόμο βάσει του οποίου «Ο θεράπων ιατρός μετά τη διάγνωση αποστέλλει στο ΚΕΕΛ το ειδικό επιδημιολογικό δελτίο, στο οποίο αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του ασθενούς, ο ασφαλιστικός του φορέας, τα αποτελέσματα των εξετάσεων και το προτεινόμενο θεραπευτικό σχήμα». Ένα χρόνο αργότερα, το 2000, μετά από αίτηση του ίδιου του ΚΕΕΛ, αποκτούν πρόσβαση στα αρχεία οροθετικών και ασθενών με HIV/AIDS οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί της Γεν. Γραμματείας Κοιν. Ασφαλίσεων και του Δημοσίου. Κοινώς, εδώ και κοντά μια δεκαπενταετία το Κέντρο ήδη μοιράζεται τα αρχεία του (και προφανώς τα αποτελέσματα των ερευνών του) με τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο. Και οι έρευνες δεν ήταν ούτε λίγες, ούτε αμελητέες. Αφορούσαν δε, τον πάτο της εργατικής τάξης και κάθε “αποκλίνοντα” και αποκλεισμένο της ελληνικής κοινωνίας: Ρομά, μετανάστες εργάτες, τοξικομανείς, εργάτριες του σεξ, άστεγους και πάει λέγοντας.

Όπως είπαμε και παραπάνω, το ΚΕΕΛΠΝΟ ήρθε στα φώτα της δημοσιότητας με τη συμμετοχή του στην διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών τον Μάιο του 2012. Όσο όμως και αν η έκπληξη πολλών εναλλασσόταν με την αγανάκτηση για τα “παραστρατήματα” ενός Φορέα που ασχολείται με την υγεία, αυτό ήταν απλώς η “κορυφαία” στιγμή του. Η αλήθεια είναι ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ αναβαθμίστηκε ως κρατικός μηχανισμός και παρήγαγε πυρετωδώς έργο για τη «χάραξη εθνικής στρατηγικής στην προαγωγή της Δημόσιας Υγείας» ήδη από το 2010. Τότε είναι που αναλαμβά- νει υπουργός υγείας ο σοσιαλιστής Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος έχοντας διορατικότηταν και εθνικόν όραμα φροντίζει να αναβαθμίσει τις αρμοδιότητες και να εκμεταλλευτεί στο έπακρον τις δυνατότητες του Κέντρου. Το 2011, σε αγαστή συνεργασία με τον έταιρο οραματιστή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Χρυσοχοΐδη, ξεκινάει την καμπάνια «να αποδοθεί το κέντρο της Αθήνας στους ανθρώπους της». Στα πλαίσιά της στοχοποιούνται εκτός από τους “συνήθεις ύποπτους” μετανάστες και οι οροθετικοί, οι τοξικομανείς και η αδήλωτη πορνεία. Βασική πηγή στοιχείων για την “παρακμή” της πόλης είναι οι έρευνες που διεξάγει με ανανεωμένο ζήλο το ΚΕΕΛΠΝΟ.

Στις 01/04/2011 υπογράφεται υγειονομική διάταξη με την οποία καθιερώνεται υποχρεωτικός έλεγχος μεταναστών και αιτούντων άσυλο για λοιμώδη νοσήματα. Ταυτόχρονα στις 10/04/2011 κατατίθεται τροπολογία σύμφωνα με την οποία «η ενοικίαση ή μαζική φιλοξενία παράνομων μεταναστών «υπό συνθήκες που δεν πληρούν τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής» συνιστά παραβίαση της υγειονομικής διάταξης και διώκεται σαν πλημμέλημα». Σύμφωνα με τον υπουργό ΠροΠο «η ΕΛ.ΑΣ. θα ελέγχει τις καταγγελίες που θα δέχεται η Άμεση Δράση και με την πα- ρουσία εισαγγελέα και τη συνδρομή του ΚΕΕΛΠΝΟ, θα προχωρεί σε εκκένωση, απολύμανση και σφράγιση των χώρων αυτών… [και] οι άρρωστοι θα πηγαίνουν σε νοσοκομεία και οι παράνομοι στα Κέντρα Κράτησης και Φιλοξενίας για απέλαση».

Με λυμένα τα χέρια πλέον, τα κλιμάκια του ΚΕΕΛΠΝΟ, αγκαζέ με τους μπάτσους, ξαμολιούνται και κάνουν σωρηδόν υποχρεωτικούς ελέγχους (και καταγραφές) σε χώρους διαμονής και εργασίας μεταναστών, σε οίκους ανοχής και σε πιάτσες. Και μέσα σε αυτήν την οργιώδη παραγωγή έργου, το υπουργείο υγείας είπε να πάει την «χάραξη εθνικής στρατηγικής» ένα βήμα παραπέρα και έβγαλε στη φόρα τα στοιχεία και τις φωτογραφίες των γυναικών που είχαν συλληφθεί από τους μπάτσους και είχαν εξεταστεί (υποχρεωτικά) και καταγραφεί από τους γιατρούς.

Παρόλο το θόρυβο και την “κατακραυγή” που προκλήθηκε, η σύμπραξις δια την δημόσια υγεία και τάξη, τρεις μήνες αργότερα, συνέχιζε απτόητη. Τον Αύγουστο του 2012 διαβιβάστηκε στην Βουλή έρευνα του Κέντρου «σε περιοχές της πρωτεύουσας που συγκεντρώνουν πολλούς μετανάστες» και η οποία καταγράφει «επανεμφάνιση νοσημάτων που είχαν εκριζωθεί… και ραγδαία εξάπλωση λοιμωδών νοσημάτων, καθώς και κίνδυνο εκδήλωσης επιδημιών». Τονίζει ως ιδιαίτερα ανησυχητικό «το γεγονός ότι το 12,9% των ατόμων με HIV στη χώρα μας αφορά μετανάστες, με αυτόν τον αριθμό να έχει αυξητικές τάσεις καθώς η εισροή μεταναστών στον ελλαδικό χώρο είναι συνεχώς αυξανόμενη».

Στα πλαίσια της ίδιας έρευνας συλλέγονται και στοιχεία για περίπου 20.000 εργάτριες του σεξ που «εργάζονται παράνομα». Μέσα στον ίδιο μήνα, η ΕΛ.ΑΣ. έβαλε μπροστά την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Αμέτρητες σκούπες διεξάγονταν σε όλο το κέντρο της Αθήνας παρουσία εισαγγελέα και συνεργείων του ΚΕΕΛΠΝΟ. Οσοι συλλαμβάνονταν για παράνομη είσοδο στη χώρα μεταφέρονταν στα παλιά (Αμυγδαλέζα) και νέα (Ξάνθη και Κομοτηνή) στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τα οποία προφανώς είχαν στελεχωθεί και από μέλη του ΚΕΕΛΠΝΟ. Ναι, καλά καταλάβατε. Τότε ακριβώς είναι η εποχή που έπεφτε ζεστό χρήμα από τα ευρωπαϊκά ταμεία και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προπαγάνδιζε τις ευεγερτικές συνέπειες της ίδρυσης πολυπληθών στρατοπέδων ανά τη χώρα. Πέντε μήνες μετά, στον απολογισμό του το Κέντρο ανακοίνωνε ότι μόνο στην περιοχή του Έβρου εξέτασε [υποχρεωτικά, και κατέγραψε· επιμένουμε], συνολικά 11.325 άτομα.

Για το τι έκαναν τελικά τα μέλη του, που στελέχωναν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, μια ιδέα μπορούμε να πάρουμε από το ίδιο το ΚΕΕΛΠΝΟ και τις αναρτήσεις στην ιστοσελίδα του που αφορούν τα προγράμματά του.

• Από το Μάρτιο του 2012 μέχρι και τέλος Αυγούστου του 2012 έλαβε 1.056.100€ (συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων κατά 80%) για υλοποίηση προγράμματος στα στρατόπεδα μεταναστών εργατών στον Έβρο. Σκοπός η «παροχή υγειονομικών και ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών στις αναφερόμενες πληθυ- σμιακές ομάδες με την κατάλληλη στελέχωση των πέντε βασικών κέντρων κράτησης των νεοεισερχομένων στην ευρύτερη περιοχή του Εβρου… [για τη] διασφάλιση της υγείας των εισερχομένων μεταναστών… με τη διενέργεια ιατρικού και ψυχοκοινωνικού screening…». Μεταξύ των στόχων του προγράμματος ήταν και η «εποπτεία και αξιολόγηση των ψυχοκοινωνικών δεδομένων που συλλέγονται από τους κοινωνικούς επιστήμονες», καθώς και η «καταγραφή, επεξεργασία και αξιολόγηση των δεδομένων που συλλέγονται…». Μετρήστε πόσες λέξεις έχει που να υπονοούν –ή να δηλώνουν ρητά- έλεγχο και καταγραφή). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ προκηρύσσει θέσεις στα συγκεκριμένα κέντρα με συμβάσεις έργου δίμηνης διάρκειας και διάφοροι καλοθελητές πάνε στο τέρμα θεού ως εργοδότες του εαυτού τους να σκατοπληρώνονται για να ελέγχουν και να καταγράφουν ό,τι στοιχείο ξεφεύγει από τους μπάτσους. Έτσι ο εθνικός μας φορέας στέκεται στο ύψος του τόσο ως προς τη «χάραξη εθνικής στρατηγικής» που εξελίσσεται απρόσκοπτα όσο και ως προς την εργατική πολιτική που τα αφεντικά –κρατικά και ιδιωτικά- έχουν αγκαλιάσει.

• Απ’ό,τι φαίνεται η στρατηγική αυτή εκτιμάται διεθνώς, διότι το επόμενο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα στο οποίο τον βρίσκουμε εμπλεκόμενο είναι το «διασυνοριακό Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας Ελλάδα – Βουλγαρία 2007-2013», στα πλαίσια του οποίου έλαβε 119.000€ για τη συμμετοχή του στη «δημιουργία ενός Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας στην περιοχή του Κίρτζαλι της Βουλγαρίας και τη μεταφορά τεχνογνωσίας και εκπαίδευσης των Βούλγαρων επιστημόνων από τους Έλληνες εταίρους τους, με στόχο τη δημιουργία ενός διασυνοριακού συστήματος επιτήρησης και ανάλυσης των περιβαλλοντικών κινδύνων για τη Δημόσια Υγεία».12 Εξαγωγή τεχνογνωσίας λοιπόν και εκπαίδευση στους Βαλκάνιους εταίρους. Αλλά προφανώς, όχι μόνο σε αυτούς.

Περισσότερα για τις ενασχολήσεις του ΚΕΕΛΠΝΟ, μπορούμε να βρούμε και στις αποφάσεις που αναρτά η ΕΛ.ΑΣ.13 και αφορούν την εκπαίδευση των μπάτσων στα πλαίσια του «προγράμματος διαχείρισης μεταναστευτικών ροών 2007-2013». Εκεί, ανάμεσα σε αρχιμπάτσους, νομικούς και ακαδημαϊκους φωστήρες (νάτο πάλι το σύμπλεγμα), βρίσκουμε σε καθήκοντα εκπαιδευτή δύο ψυχολόγους, ένα βιολόγο και ένα νοσηλευτή του ΚΕΕΛΠΝΟ (τολμούμε να εικάσουμε, με τους ίδιους όρους εργασίας που προαναφέρθησαν).

Η “ευεργετική” δράση του εν λόγω φορέα πάντως δεν περνά απαρατήρητη ούτε από τους τοπικούς φορείς. Στις 2/3/2013 το Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής αποφάσισε να προσλάβει έναν γιατρό και έναν νοσηλευτή -εννοείται με σύμβαση ορισμέ- νου χρόνου και μπλοκάκι- και να τους στείλει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της περιοχής. Το ενδιαφέρον είναι στην αιτιολόγηση αυτής της πράξης. Να τι έλαβε υπόψιν του το Διοικητικό Συμβούλιο προκειμένου να πάρει αυτή την απόφαση:

– Το γεγονός της ανυπαρξίας ιατρών στο Κέντρο Φύλαξης λαθρομεταναστών και την αναγκαστική προσέλευση αυτών στο Νοσοκομείο για παροχή υπηρεσιών υγείας.
– Το γεγονός α) της μεγάλης έλλειψης προσωπικού, ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού, λόγω συνταξιοδοτήσεων και μη δυνατότητας προκήρυξης των θέσεων αυτών και β) το ότι κατά τη διάρκεια προγράμματος του ΚΕΕΛΠΝΟ με βάση το οποίο στο Κέντρο Φύλαξης παρείχαν τις υπηρεσίες τους ιατροί και νοσηλευτές με αποτέλεσμα το κλιμάκιο αυτό να είναι το ανάχωμα προσέλευσης λαθρομεταναστών στο Γ.Ν.Κομοτηνής, αφού καθ ́όλη τη διάρκεια του 2/μηνου προγράμματος διακομίσθηκαν στο Νοσοκομείο μόλις περί τα 20 περιστατικά ενώ αντίθετα παλαιότερα διακομίζονταν έως και 20 περιστατικά ημερησίως.

– Την υποχρέωση για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας στο πεδίο και στις δομές που έχει αρμοδιότητα το Νοσοκομείο.

Το πιάσατε ε; «Διαφύλαξη της δημόσιας υγείας»· δηλαδή, δεν θέλουμε τους βρω- μιάρηδες μη μας κολλήσουν τίποτα. Το «κλιμάκιο…ως ανάχωμα»· δηλαδή, ωραία που ήταν όταν τους κρατούσαν στο στρατόπεδο, τους ξεπετάγανε με έναν παθολό- γο και δεν μας τους κουβαλούσαν εδώ. Ε, τώρα που το πρόγραμμα του ΚΕΕΛΠΝΟ μάς τελείωσε, να κάνουμε εμείς το ίδιο. Έτσι είναι· οι άνθρωποι φεύγουν, οι (ωραίες) ιδέες μένουν και αξιοποιούνται. Παρόλα’ αυτά εμείς θα επιμείνουμε· οι ακρίτες ρατσιστές απλά είδαν, κατάλαβαν και κρατήσανε από τη λειτουργία του ΚΕΕΛΠΝΟ αυτά που θεωρούσαν ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, αλλά προ- φανώς δεν πιάσανε πλήρως το νόημα και το ρόλο του. Γιατί οι στόχοι του είναι εθνι- κοί και η λειτουργία του έχει πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια από τα κατά τόπους συμ- φέροντα. Επίσης, η συμβολή του στη διαχείριση των μεταναστών εργατών στην ελληνική επικράτεια, όσο κομβικό ζήτημα και αν είναι, δεν είναι το μοναδικό που απασχολεί τους υγειονομικούς “προστάτες” μας. Για την ακρίβεια, όσο περνάει ο καιρός, τα πεδία στα οποία εμφανίζεται να έχει λόγο και αρμοδιότητες αυτός ο Φορέας, όλο και αυξάνονται.

• Το πιο πρόσφατο παράδειγμα το βρίσκουμε μόλις ενάμιση μήνα πριν. Στις 13/03/2014 το ΚΕΕΛΠΝΟ προκηρύσσει διαγωνισμό για την υλοποίηση έργου στα πλαίσια ενός (προφανώς, χρηματοδοτούμενου μέσω ΕΣΠΑ) προγράμματος με το όνομα «Ανάπτυξη του Εθνικού Αρχείου Νεοπλασιών». Να πώς τεκμηριώνει την ανάγκη για ένα τέτοιο πρόγραμμα το ίδιο το Κέντρο:

ο καρκίνος αποτελεί μείζον πρόβλημα Δημόσιας Υγείας… εξαιτίας των ανησυχητικών διαστάσεων που λαμβάνει το πρόβλημα, η καταπολέμησή του ξεκίνησε να αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ… Οι τομείς που δόθηκε ιδιαίτε- ρη έμφαση… είναι α) η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση… και β) η συστηματι- κή συλλογή έγκυρων και αξιόπιστων δεδομένων για τον καρκίνο μέσω της

ορθής λειτουργίας των Εθνικών (πληθυσμιακών) Αρχείων Νεοπλασιών των κρατών-μελών για την αποτύπωση του πραγματικού μεγέθους του προβλή- ματος σε κάθε χώρα και τη δυνατότητα συγκρίσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ως εκ τούτου, η πλήρη λειτουργία των Αρχείων Νεοπλασιών, η ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού, και η διενέργεια προσυμπτωματικών πληθυ- σμιακών ελέγχων με 100% κάλυψη του πληθυσμού…θεωρήθηκαν και προτά- θηκαν από την Ευρωπαϊκη Επιτροπή ως αναπόσπαστα κομμάτια της Υγειονο- μικής Πολιτικής του κάθε κράτους-μέλους.15

Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό κράτος αυτή την ανάγκη την είχε καταλάβει αρ- κετά νωρίτερα και εργαζόταν για την κάλυψή της. Το πρόβλημα ήταν ότι ενω το ΚΕΕΛΠΝΟ διέθετε έναν μηχανισμό καταγραφής που συνέλεγε στοιχεία από τα νοσοκομεία της χώρας, αυτός κρίθηκε αναποτελεσματικός καθώς στα τρία χρό- νια λειτουργίας του είχε καταγράψει μόνο 35.000 περιπτώσεις. Αριθμός που, εάν τον συγκρίνεις με το ποθούμενο «100% κάλυψη του πληθυσμού», υπάρχει χάσμα. Αυτή η αναποτελεσματικότητα, κατά τους ειδικούς, οφειλόταν στο ότι ο μηχανισμός «βασιζόταν στο επιδημιολογικό σύστημα δήλωσης που ισχύει στην Ελλάδα»· σύστημα με βασικά μειονεκτήματα: α) το ότι «βασίζεται στην εθελο- ντική συμμετοχή κυρίως των παθολογοανατομικών εργαστηρίων, το λεγόμενο και παθητικό σύστημα δήλωσης, ενώ τα υπόλοιπα νοσοκομειακά τμήματα/κλινι- κές δε συμμετέχουν. Και β) ότι «το παρόν επιδημιολογικό δελτίο καταγραφής παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις σχετικά με το ευρύ φάσμα πληροφοριών που θα πρέπει να συλλέγονται… από τα προσωπικά και δημογραφικά στοιχεία του ασθε- νή…». Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το νεό πρόγραμμα έρχεται απλά να υλοποιή- σει αποτελεσματικά μια στρατηγική του κράτους που δουλεύεται τρία χρόνια τουλάχιστον. Εξού και το ότι ενώ θα χρηματοδοτείται τα δύο πρώτα χρόνια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο, στόχος του είναι να αποκτήσει αυτόνομη βιωσιμότητα. Ως βασικό «σκοπό και αποστολή» του, θέτει την απρόσκοπτη λειτουργία ενός «εθνι- κού πληθυσμιακού μηχανισμού» καταγραφής των περιπτώσεων του καρκίνου πανελλαδικά, «από πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές του Δημόσιου και Ιδιω- τικού Τομέα» και τη λειτουργία ενός μηχανισμού για την επεξεργασία και διάθε- ση των δεδομένων και των σχετικών αποτελεσμάτων». Τι λένε όλα αυτά τα παρ- απάνω; Απλά το ΚΕΕΛΠΝΟ δηλώνει ότι φιλοδοξεί, στα πλαίσια της «διαχείρισης της δημόσιας υγείας» να καταγράφει σταθερά το 100% του πληθυσμού. Η κατα- γραφή αυτή δεν θα βασίζεται στην “αναποτελεσματική” εθελοντική συμμετοχή και θα συλλέγει προσωπικά και δημογραφικά στοιχεία από τον Δημόσιο και Ιδιω- τικό Τομέα.

Και κάτι ακόμα. Κατά τη γνώμη μας αυτή η μικρή λέξη «επιδημία», κουβαλάει ένα τεράστιο ειδικό βάρος. Αυτό που παρουσιάζεται ως αυτονόητο στα παραπά- νω και πριν κάποια χρόνια ήταν αδιανόητο στο ιατρικό κατεστημένο, είναι ότι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, στην ατζέντα του ΚΕΕΛΠΝΟ, ο καρκίνος έχει περάσει επι- σήμως στο πεδίο των επιδημιών. Αυτό σημαίνει ότι ένα τεράστιο εύρος μη μετα- δοτικών ασθενειών, περνάει από τη σφαίρα του ιδιωτικού, στη σφαίρα του δημό- σιου. Ενώ πριν η κάθε μορφή καρκίνου ήταν ένα ζήτημα μεταξύ του ασθενή και του γιατρού του, τώρα πλέον θα γίνεται αντιληπτή από το ελληνικό κράτος (προ- φανώς, κατά τα πρότυπα όλων των δυτικών “ανεπτυγμένων” κρατών) με όρους «υγειονομικού κινδύνου» και «δημοσίου συμφέροντος» και θα αντιμετωπίζεται με «επιδημιολογικές» πρακτικές. Και έτσι επιτέλους εξηγείται και η αλλαγή του ονόματος. Ήδη από το 2005, οι ιθύνοντες καταλάβαιναν ότι για να επιτευχθεί ολοκληρωτικός έλεγχος και καταγραφή, έπρεπε ο εθνικός μας Φορέας να διε- υρύνει τους ορίζοντες και τις αρμοδιότητές του και από τον «έλεγχο ειδικών λοιμώξεων» να περάσει στον πολύ γενικότερο «έλεγχο και πρόληψη νοσημά- των». Έπρεπε επίσης σταδιακά να διευρύνει όλο και πιο πολύ την έννοια της επι- δημίας ώστε να χωρά όλο και περισσότερες ασθένειες. Τέλος, έπρεπε να δι- ευρύνει τα πεδία του κοινωνικού που εμπίπτουν στη διαχείρισή του, έτσι ώστε σταδιακά ο έλεγχος να αφορά, εκτός από τους “αποκλίνοντες” και τους “κανονι- κούς”· εκτός από τον πάτο της εργατικής τάξης, όλο και πιο μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού.

Κάπου εδώ τελειώνει η προσπάθεια να σκιαγραφήσουμε τον βίο και την πολι- τεία του συγκεκριμένου φορέα, ο οποίος συνεχίζει να διεξάγει και να εμπλου- τίζει την ευεργετική δια το ελληνικό κράτος δράση του, με την πλήρη στήριξη του νυν υπουργού υγείας ο οποίος αντελήφθην ότι το όραμα του προκάτοχου του δεν ήταν προσωπικό άλλα εθνικό.16

Το πιάσατε. Φασισμός είν’ τούτο

Ας προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε λοιπόν. Το ΚΕΕΛΠΝΟ ήταν, από την γέννηση του το μακρινό 1992, ένας κρατικός μηχανισμός που κάτω από τον μανδύα της «Δημόσιας Υγείας», συνέβαλε τα μέγιστα στη διαχείριση της νεοσύστατης πο- λυεθνικής εργατικής τάξης καθώς και των αποκλεισμένων αυτής της κοινωνίας. Στην πορεία, καθώς το ελληνικό κράτος εξελισσόταν ως κράτος-μαφία και ταυ- τόχρονα μετασχηματιζόταν σε έναν φασιστικό μηχανισμό που προσπαθούσε να οργανώσει το σύνολο του κοινωνικού σχηματισμού πατώντας πάνω στο πρότυπο της οργανωμένης εκμετάλλευσης των πολυεθνικών εργατών, το ΚΕΕΛΠΝΟ, ακο- λουθώντας τις εθνικές ανάγκες και επιταγές, διεύρυνε τα πεδία εμπλοκής του, αναβάθμισε τις πρακτικές του, χάραξε με νέο σθένος εθνική στρατηγική για μια διαχείριση που αφορούσε το σύνολο του πληθυσμού. Σε όλη αυτή την πορεία, η «Δημόσια Υγεία» μαζί με το σιαμαίο αδερφάκι της, τη «Δημόσια Τάξη» εξελίσσονται στους μοναδικούς όρους με τους οποίους γίνεται η “συνομιλία” του ελληνικού κράτους με τους υποτελείς του. Οι μηχανισμοί με τους οποίους υλικο- ποιούνται αυτοί οι όροι, γίνονται σταδιακά οι κατ’εξοχήν (με φιλοδοξίες να γίνουν οι μοναδικοί) οργανωτές της στρατιωτικής πλέον διαχείρισης της κοινωνι- κής αναπαραγωγής. Σα να λέμε, φασισμός με τα όλα του.

Κλείνοντας λοπόν ελπίζουμε να είναι πλέον δικαιολογημένη αυτή η “παρέν- θεση” στην σύντομη ιστορία των στρατοπέδων συγκέντρωσης των μεταναστών εργατών. Βασικά ελπίζουμε να μην γίνεται καν αντιληπτή πια ως παρένθεση, γιατί καταλαβαίνουμε (δυστυχώς με όλο και μεγαλύτερη σιγουριά) ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο και πιο πολύ οι μπάτσοι θα πηγαίνουν αγκαζέ με τους για- τρούς, όλο και πιο πολύ η διαχείριση της δημόσιας υγείας θα γίνεται με όρους καταστολής και αποκλεισμού και όλο και πιο πολύ η διαχείριση των μεταναστών εργατών θα γίνεται αδιαχώριστη, ακόμη και στα μάτια των πιο δύσπιστων, από τη συνολική διαχείριση του διευρυνόμενου πάτου της εργατικής τάξης.

Σημειώσεις

1 www.keelpno.gr
2 Οι μοναδικοί φορείς του Δημοσίου που δεν παρουσιάζουν ούτε καν τη λεγόμενη «στοχο- θεσία», δηλαδή δεν υποχρεούνται να δίνουν σταθερό λογαριασμό στο Υπουργείο Οικονο- μικών, είναι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το ΚΕΕΛΠΝΟ.
3 www.keelpno.gr
4 «Ψώρα, κονδυλώματα, σκοπιμότητες», Το Βήμα, 01/10/2012.
5 Φωτεινή Σκοπούλη, «Το υπουργείο αντιμετωπίζει “άρπα κόλλα” την Υγεία», Εφημερίδα των Συντακτών 02/06/2013.
6 04/03/2014, www.onmed.gr/ygeia-politiki/309503/makri-enischusi-tou-rolou-tou-keelp- no-simantiki-i-prosfora-ton-nosileut/
7 Άρθρο 3 υπουργικής απόφασης με αρ. 7/οικ. 1088/19999 ΦΕΚ Β 1290/26.3.1999.
8 «Σήμερα αρχίζουν οι εκκενώσεις κτιρίων στην Αθήνα», Καθημερινή, 25/04/2012.
9 Αν και κατά τη γνώμη μας δεν ήταν και τόσο γενική η “γενική κατακραυγή”, μιας και σε έρευνα φαίνεται ότι περίπου το 80% των ερωτηθέντων έβρισκε συνετές τις κινήσεις του υπουργείου. Θυμίζουμε ότι πάνω από 6.000 άρρενες συμπολίτες μας (πορνοπελάτες δηλα- δή) τρέξανε να βεβαιωθούν ότι δεν κόλλησαν τίποτα.
10 Βλ. «Ευτυχώς που «υπάρχει πρόβλημα». Σύντομη ιστορία της χρηματοδότησης του ελληνι- κού κράτους για τη “διαχείριση” των μεταναστών εργατών», περιοδικό antifa τ.39, 12/13.
11 Για τα πέντε κέντρα Συνοριακής Φύλαξης προκηρύχθηκαν οι παρακάτω ειδικότητες: 5 για- τροί, 1 οδοντίατρος, 6 νοσηλευτές, 5 διερμηνείς, 2 ψυχολόγοι, 1 κοιν. λειτουργός, 2 τεχνολό- γοι ιατρικών εργαστηρίων, 2 ακτινολόγοι, 2διοικητικοί υπάλληλοι και 2 οδηγοί. yperdiavgeia.gr – ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ_Πρόγραμμα Έβρου_4-3-2013.
12 www.keelpno.gr
13 yperdiavgeia.gr – 457ΓΙ-7ΛΨ-signed, Β44ΧΙ-8ΨΧ-signed, ΒΛ46Ι-6Ο4-signed
14 yperdiavgeia.gr – ΒΕΝΗ4690ΒΑ-Π5Α-signed.pdf
15 www.keelpno.gr
16 Δεν είναι τυχαίο ότι με το που ανέλαβε καθήκοντα ο Γεωργιάδης επανέφερε την επίμαχη διάταξη περί δημοσιοποίησης των στοιχείων την οποία είχε αποσύρει η Σκοπούλη, στα πλαίσια της κόντρας της με το ΚΕΕΛΠΝΟ και “απέσυρε” την ίδια.

Post navigation

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης