- Η ρύθμιση δεν έχει καμία σαφή πρόβλεψη για ανέργους και για όσους δουλεύουν με μπλοκάκι.
- Οι εργοδότες που αντέδρασαν είναι μόνο μία μερίδα (έντυπος χώρος) που δεν παίρνουν το αντάλλαγμα της μείωσης του φόρου που παίρνουν οι καναλάρχες που έχουν υπαγορεύσει την ρύθμιση!
- Με την ρύθμιση αποκαλύπτεται η μεγάλη απάτη με το αγγελιόσημο και την απαίτηση κατάργησής του από την τρόικα, ενώ ενας νέος πόρος στα μέτρα των εργοδοτών παίρνει την θέση του.
- Η κατάργηση του αγγελιόσημου ήταν απαίτηση της εργοδοσίας υπό το ευνοικά αδιάφορο βλέμμα της τρόικα που υλοποιήθηκε από τον Πετρόπουλο.
- Στο διαταύτα αυξάνονται οι κρατήσεις (εισφορές) για τους εργαζόμενους και μειώνονται (σε συγκριση με “ΙΚΑ”) για τους εργοδότες
- Το 2% τέλος επι του τζίρου είναι ενα ποσό που κανείς δεν το έχει υπολογίσει ούτε με σχετική ακρίβεια και οπωσδήποτε (το έχει παραδεχθεί στο Μεικτό και ο Στ.Καπάκος) είναι μικρότερο από το εισπράξιμο αγγελιόσημο (να θυμίσουμε οτι μόνο το 6% από το συνολικό 21% του τέλους αγγελιόσημου έφτανε στο ΤΣΠΕΑΘ) και δεν καλύπτει μαζί με τις εισφορές το έλλειμμα του ΕΔΟΕΑΠ!
(Γι’ αυτό ο Στ. Καπάκος στην πρότασή του είχε προσθέσει και την έμμεση εισφορά δημοσίου (“δωρεάν” υπηρεσίες από δημόσια νοσοκομεία στον ΕΔΟΕΑΠ) που είχε ονομάσει “διασύνδεση” με δημόσιο και αντάλλαγμα την περίθαλψη μη μελών του ΕΔΟΕΑΠ (τους περιβόητους περίοικους). Αυτό το σκέλος “κόπηκε” για να μην ακυρωθεί η τοποθέτηση της τρόικα οτι δεν την αφορά ο ΕΔΟΕΑΠ όσο δεν υπάρχει εμπλοκή σ’ αυτό με δαπάνες δημοσίου.
Οσο αφορά το συνδικαλιστικό μέρος
- Ασφαλισμένος στον ΕΔΟΕΑΠ πλέον θα είναι κάθε εργαζόμενος σε ΜΜΕ αρκεί να δηλωθεί από τον εργοδότη του ανεξάρτητα από το αν είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ ή των άλλων Ενώσεων.
- Σταματάει η χρηματοδότηση των Ενώσεων από τον νέο “πόρο”.
- Καταλύεται η εκλογή των μελών του Συμβουλίου του “ΕΔΟΕΑΠ” από τα μέλη των Ενώσεων με τον τρόπο εκλογής του νέου ΔΣ.
- Το βασικότερο όλων όμως είναι οτι ενώ εισάγεται ενα σύστημα μικρότερων εσόδων προβλέπεται η παροχή υπηρεσιών σε τριπλάσιο αριθμό εργαζόμενων οι οποίες (υπηρεσίες) θα πρέπει να μειώνονται όσο χρειάζεται για να καλύπτεται το οριο της ετήσιας αναλογιστικής μελέτης.
- Και ταυτόχρονα μπαίνει το βέτο της εργοδοσίας, καθώς για να πάρει το ΔΣ απόφαση που να υπερβαίνει σε κάτι τα όρια της αναλογιστικής, όπως πχ ενα ακριβό φάρμακο, μία ειδική κατηγορία βαρειά ασθενών, ή πολύ περισσότερο τους όρους κάλυψης των ανέργων, (ή ακόμα ακόμα και η διατήρηση του επιπέδου παρεχόμενων υπηρεσιών), χρειάζεται “ομοφωνία”.
Με άλλα λόγια είναι μία ρύθμιση η οποία καταστρέφει το επιπεδο παροχής υπηρεσιών (αναλόγως εσόδων) και οδηγεί στην σταδιακή αποδυνάμωση και κατάργηση των Ενώσεων.