Από τη στήλη “Πίσω από τις κάμερες” στο ΠΡΙΝ
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τον μηχανισμό που λειτουργεί στο συνδικαλισμό των ΜΜΕ, να υπερασπίζονται σχεδόν με πάθος τα σωματεία τα συμφέροντα των εκδοτών-ιδιοκτητών. Μια πρακτική που πάει πολύ πίσω, στις αρχές της Μεταπολίτευσης όταν η ΕΣΗΕΑ ήταν συνώνυμη με τη συντεχνία των δημοσιογράφων η οποία και κρατούσε κλειστές της πόρτες της ένωσης με κάθε δυνατό τρόπο. Πατάει επίσης στο γεγονός ότι αυτό το «σωματείο» ποτέ του δεν επεδίωξε εκκαθάριση Μητρώου, επέλεξε να έχει ως μέλη του εκδότες και διευθυντές. Ακόμη και σήμερα αν ένας εκδότης δεν «παραιτηθεί» νοείται ως μέλος της ΕΣΗΕΑ! Εργαζόμενοι σε ΜΜΕ και ιδιοκτήτες επίσης ήταν μαζί ασφαλισμένοι για τη σύνταξη τους στο καταργηθέν ΕΤΑΠ ΜΜΕ αλλά και τον ΕΔΟΕΑΠ. Άσχετα αν οι εκδότες είχαν και το δικό τους ταμείο συντάξεων μέσω της ΕΙΗΕΑ.
Αυτό το παρελθόν της ταύτισης δεν εξηγεί ωστόσο τη σημερινή άθλια εικόνα των συνδικαλιστικών ενώσεων.
Μετά το 2009, όταν στα ΜΜΕ πολύ νωρίτερα από κάθε άλλο κλάδο, άρχισε η εφαρμογή των μνημονίων με χιλιάδες απολύσεις, απολύσεις των αγωνιστών δημοσιογράφων, κατάργηση των Συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ατομικές συμβάσεις, μειώσεις μισθών, πτωχεύσεις και τέλος παύση πληρωμών, η μόνιμη επωδός όσων ηγούνται σε εφημερίδες, κανάλια και συνδικαλιστικές ενώσεις ήταν «να παραμείνουν τα ΜΜΕ ανοιχτά»
Εννοείται ότι δεν έχει δοθεί κανείς αγώνας υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων στα «ανοιχτά μαγαζιά». Όπως ούτε οι απολύσεις, μειώσεις μισθών ή παύση πληρωμών έχει σταματήσει την κατρακύλα. Της αξιοπιστίας, εγκυρότητας, κυκλοφοριών και δεοντολογίας. Αντιθέτως έγινε φανερό πως οι συγκεκριμένοι που ανοιχτά πλέον εμφανίζονται ως κολαούζοι των εκδοτών-ιδιοκτητών Μέσων, γνωρίζοντας όλοι πως είναι σε γραφεία Τύπου, pay roll επιχειρηματιών και τραπεζών, ομοτράπεζοι υπουργών ή πολιτικών κομμάτων, ακόμη και φίλα προσκείμενοι σε νεοναζιστές, δεν έχουν κανέναν ενδιαφέρον για τα εργασιακά δικαιώματα.
Το πρόσφατο παράδειγμα της απεργίας στο «Έθνος» πιστοποιεί όλα τα παραπάνω. Με το που έφθασε η 4ήμερη απεργία να ενοχλήσει πραγματικά τον εκδότη και τα συμφέροντα του, ανέλαβαν δράση συγκεκριμένα στελέχη του συγκροτήματος, Με μάζεμα υπογραφών και επιστολή –προειδοποίηση στην ΕΣΗΕΑ να μην συνεχίσει την απεργία.