Από τη Ματίνα Παπαχριστούδη στο περιοδικό “Ψηφιακή Τηλεόραση”
Επιλέξαμε τον τίτλο «τρία χρόνια» ψηφιακή TV και όχι 7 στα οποία έχουμε την εμπειρία ψηφιακής μετάβασης στην Ελλάδα, καλοπροαίρετα. Υπό τον τίτλο αυτό θα γίνει στο 1o Πανελλαδικό κλαδικό συνέδριο συστημάτων ασφαλείας και τηλεόρασης “Salonica Electronix 2017» στη Θεσσαλονίκη στις 11 και 12 Μαρτίου, η πρώτη συζήτηση για τα τεκταινόμενα στην αγορά της ψηφιακής τηλεόρασης. Η 2η σημαντική συζήτηση αφορά στις «Δορυφορικές υπηρεσίες έναντι εναλλακτικών τρόπων διανομής περιεχομένου». Για τους επαγγελματίες του χώρου και τους ρεπόρτερ τα δυο αυτά σημαντικά θέματα είναι οι όψεις ενός ενιαίου ψηφιακού νομίσματος που καθορίζει τις εξελίξεις στην αγορά τα επόμενα χρόνια.
Αν και στο χώρο της τηλεόρασης, δυστυχώς, οι εξελίξεις έχουν τη σφραγίδα των χειρισμών με σαφές περιεχόμενο εξυπηρέτησης άλλων συμφερόντων, πολιτικών ή τηλεοπτικών-των γνωστών διαπλεκομένων. Για αυτό και αναφερόμαστε στα 7 χρόνια της ψηφιακής τηλεόρασης εκ των οποίων τα 3 χρόνια είναι της επίσημης, αναγνωρισμένης ψηφιακής μετάβασης στην Ελλάδα.
Το ψηφιακό τηλεοπτικό φάσμα δόθηκε στις με ανακοίνωση της ΕΕΤΤ για την ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας της 23ης Δεκεμβρίου 2013, στις 7 Φεβρουαρίου ενώ στις 13 του ιδίου μήνα υπογράφηκε η σύμβαση μεταξύ της ΕΕΤΤ και της Digea του μόνου ιδιώτη Πάροχου δικτύου που κατέθεσε αίτηση ενδιαφέροντος για την παραχώρηση του φάσματος προς χρήση σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας. Η Digea δημιουργήθηκε ως πάροχος δικτύου με κοινοπραξία των 5 τηλεοπτικών ιδιωτικών καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας το 2009, παρ’ ότι αυτά δεν είχαν νόμιμες άδειες λειτουργίας. Το 2010 η κοινοπραξία των καναλιών αυτών έλαβε το με νόμο το δικαίωμα της προσωρινής ψηφιακής μετάβασης σε 23 σημεία εκπομπής σε όλη τη χώρα. Τον Ιούνιο του 2014 το προσωρινό καθεστώς ψηφιακής μετάβασης μετατράπηκε στην επίσημη πλέον ψηφιακή μετάβαση της χώρας.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία αναφέρονται για έναν και μόνο λόγο. Για να κατανοήσουμε μέσα από το ταραχώδες πολιτικά παρελθόν της αναλογικής τηλεόρασης, τις βάσεις πάνω στις οποίες στήθηκε το μοντέλο της ψηφιακής μετάβασης στην τηλεόραση. Ας μην ξεχνάμε ότι τον Ιούνιο του 2013, τρεις μήνες μετά το τέλος του διαγωνισμού, ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της ΕΡΤ που είχε επίσης εκ νόμου την υποχρέωση ψηφιακής μετάβασης στο δικό του δίκτυο, έβαλε λουκέτο με κυβερνητική απόφαση.
Τρία χρόνια μετά και το ταραχώδες παρελθόν δείχνει να στοιχειώνει και πάλι τις εξελίξεις, τεχνολογικές και λειτουργικές της ψηφιακής τηλεόρασης. Μια εισαγγελική έρευνα μετά από μηνυτήρια αναφορά του υπουργού Μεταφορών και πρώην αρμόδιου για τα Δίκτυα Χρήστου Σπίρτζη για τον διαγωνισμό της ΕΕΤΤ μπήκε στο αρχείο. Ένας τηλεοπτικός διαγωνισμός για τους Πάροχους περιεχομένου, πελάτες και μετόχους συνάμα της Digea που προκηρύχθηκε Καλοκαίρι του 2016, κατέπεσε ως αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κι ένας πόλεμος ανάμεσα σε ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που άρχισε από το 2010, όταν το κυβερνητικό κόμμα ήταν αντιπολίτευση, βρίσκεται σε εξέλιξη με νέες μάχες. Ουσίας και εντυπωσιασμού.
Το αποτέλεσμα δεν είναι διόλου ασήμαντο. Βρισκόμαστε στον προθάλαμο και πάλι σημαντικών εξελίξεων στην ψηφιακή τηλεόραση. Με την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει λάβει ήδη την απόφαση παραχώρησης νέου φάσματος, των 700 MHz στις τηλεπικοινωνίες και την ελεύθερη τηλεόραση να παλεύει για τη διατήρηση της ισχύος της στο φάσμα ως τα 700 MHz και παράλληλα να ετοιμάζεται για τους νέους τρόπους διανομής τηλεοπτικού περιεχομένου. Όλα αυτά ως το 2020. Με την επιβολή σημαντικών νομοθετικών πράξεων που οφείλουν να εκδοθούν.
Για αυτά και όλες τις προκλήσεις αλλά και τις προθέσεις της δικής μας ταραχώδους αγοράς, σας περιμένουμε στο Συνέδριο τον Μάρτιο. Τα όσα θα ακουστούν από τους συμμετέχοντες ομιλητές και στις δυο συζητήσεις για την Ψηφιακή τηλεόρασης και τη διανομή περιεχομένου, είναι βέβαιο πως θα φωτίσουν πολλές αχαρτογράφητες ακόμη περιοχές.
Σας περιμένουμε…