Μετά τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των απλήρωτων εργαζομένων, πραγματοποιήθηκαν επιτέλους συναντήσεις με τους μετόχους κι εκείνοι δεν σταματούσαν να παρουσιάζουν τις σταθερά ασύγκλιτες απόψεις τους, να γίνονται όλο και πιο πονόψυχοι και όλοι τους να έχουν ανοιχτό πορτοφόλι, έτοιμοι να συμφωνήσουν  με προυποθέσεις για τη σωτηρία του σταθμού.

Υπάρχει και μια μικρή λεπτομέρεια, από ό,τι φαίνεται: όλα αυτά δεν τα κουβεντιάζουν μεταξύ τους!

Ας δούμε το χρονικό των συναντήσεων:

Πρώτη η οικογένεια Ψυχάρη, πατέρας και γιος, πιστεύουν ότι θα υπάρξουν  τελικές λύσεις μέχρι τα Χριστούγεννα, είναι πρόθυμοι και δηλώνουν έτοιμοι να προχωρήσουν σε λύσεις και μάλιστα, όπως είπαν, θα συγκαλούσαν άμεσα ΔΣ για να τα βάλουν κάτω με τους άλλους δυο μεγαλομετόχους. (Μέχρι την Πέμπτη το βράδυ η πλευρά Βαρδινογιάννη δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για τις προθέσεις της πλευράς Ψυχάρη).

Όσο για τα 2 εκατομμύρια, τα χρήματα που αντιστοιχούν σε περίπου δυο από τους 6 απλήρωτους μισθούς, η οικογένεια Ψυχάρη δηλώνει ότι κάνει προσπάθειες για το ξεμπλοκάρισμα, με την παράλληλη συμφωνία και υπογραφή όλων των τραπεζικών απαιτήσεων για τη δέσμευση της περιουσίας του καναλιού.

Την επόμενη μέρα ήρθε η σειρά του ο Φώτη Μπόμπολα: κι εκείνος μόνο που δεν έδειξε το πορτοφόλι του, μίλησε με βεβαιότητα, έτοιμος να κάνει την επανεκκίνηση, όμως σύμφωνα με κείνον δεν υπάρχουν περιθώρια, έδωσε 2 βδομάδες προθεσμία πριν οι λειτουργικές υποχρεώσεις πνίξουν το κανάλι.

Όσο για λίγα άμεσα χρήματα στους  εργαζόμενους, στη ζυγαριά έβαλε πρώτα την επιβίωση του καναλιού, αφού σύμφωνα με τον κ. Μπόμπολα, αν γίνουν όσα ζήτησαν οι τράπεζες, προκειμένου να δοθούν 2 μισθοί, τότε δεν θα υπάρχει λόγος εξέλιξης, το Μega θα περάσει στις τράπεζες και  δεν θα βρεθεί πρόθυμος επενδυτής…

Τελευταία συνάντηση με έναν εκπρόσωπο από την εταιρία του Βαρδινογιάννη -κι όχι με κάποιον γύρω ή μέσα από την οικογένεια- όπως έγινε με τους άλλους δύο. Το στέλεχος της εταιρίας είδε την αντιπροσωπεία των εργαζομένων και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις. Δήλωσε, λοιπόν, πως -παρότι ακολουθούν και επιλέγουν σταθερά τον ρόλο του «παθητικού επενδυτή»- είναι κι αυτοί έτοιμοι να βάλουν το ποσό που τους αναλογεί, αρκεί να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο διάσωσης!

Άραγε τι ήταν και τι απέγινε το σχέδιο Φιλιπόπουλου-Μάρη;

7 μήνες αγωνίας και δεν υπάρχει, δεν υπήρξε μέχρι σήμερα, κανένα ενδιαφέρον για την επιβίωση του Μega;

Όσο για το σήριαλ του ξεκλειδώματος των 2 εκατομμύριων, η πλευρά Βαρδινογιάννη εκφράζει διαφορετική άποψη από εκείνη του Μπόμπολα: «δεν είναι παράλογες οι τράπεζες». Θα κάνουν, λοιπόν, προσπάθεια για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να πάρουν κάποια χρήματα οι εργαζόμενοι.

Κρατάμε τη σοβαρή ανησυχία, τη στεναχώρια και τις ευχές των τριων μετόχων, όμως ως εργαζόμενοι δεν ζητάμε τη λύπηση, ούτε κάποιο δωράκι από τους μεγαλο-επιχειρηματίες, Εδώ δεν πρόκειται για κάποιο αίτημα φιλευσπλαχνίας, το μεγαλύτερο ιδιωτικό κανάλι της χώρας δεν ήταν ούτε είναι ίδρυμα -ή μήπως έτσι το βλέπουν;

Ας συνοψίσουμε:

Ο Ψυχάρης φαίνεται να συγκαλεί ΔΣ, ο Μπόμπολας μαζί με κάποιον επενδυτή δηλώνει έτοιμος να βάλει χρήματα και μας άφησε ερωτηματικά αν θα κάνει το ίδιο και ο Βαρδινογιάννης και ο τελευταίος περιμένει να δει βιώσιμο Business Plan για να προχωρήσει από τη θέση “παθητικού επενδυτή” (δηλαδή, του μετόχου που βρίσκεται στη μειοψηφία, μιάς που οι άλλοι δυο έχουν πάνω από 50% και άσκησαν τη διοίκηση τα τελευταία χρόνια)!

Κάποιος κακόβουλος θα μπορούσε να παρερμηνεύσει την παρατεταμένη σιωπή τους: έπρεπε να κάνουμε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας οι απλήρωτοι εργαζόμενοι για να μάθουμε αυτές τις πληροφορίες; 

Είναι τόσο αγνές οι προθέσεις τους και περίμεναν να κατεδαφιστεί ο γελοιο-φασιστικός νόμος Παπά; Ή κρύβονταν βολικά πίσω από αυτό, με την ελπίδα να κατέβουν ανώδυνα και από κάποιον άλλο τα ρολά;

Σε ποια χώρα του κόσμου θα υπήρχαν για 7 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι μιας εταιρία με γεμάτα ταμεία και δεν θα ίδρωνε κανένα αυτί;

Όμως το Μega είναι δικό τους παιδί κι αν σήμερα είναι πεινασμένο και ντυμένο με κουρέλια,  εκείνοι οι τρεις, το έκατσαν κάτω το έδεσαν πισθάγκωνα και αφού πρώτα το έγδυσαν και το φίμωσαν, έπειτα του φόρεσαν ό,τι σαβούρα είχαν για να μοιάζει με ζητιανάκι και το πέταξαν.

Η επόμενη μέρα θα ξεμπροστιάσει κάθε κατεργάρη, φαίνεται πως η τύχη του καναλιού ήταν και είναι στα χέρια των εργαζομένων, ίσως αυτός να ήταν από την αρχή ο στόχος:

«ας τους αφήσουμε να εξαθλιωθούν και στο τέλος εκείνοι θα κατεβάσουν τα ρολά, εκείνοι θα σηκώσουν την ευθύνη, εμείς θα πικραθούμε για μια τέτοια εξέλιξη».

Ναι, αφού το κανάλι δούλεψε, έβγαλε και εξακολουθεί να φέρνει χρήμα και να πληρώνει μέχρι τελευταία στιγμή όλες τις υποχρεώσεις του στις τράπεζες, όμως πλησιάζει η στιγμή να κατέβουν οι διακόπτες.

Το μαύρο στο Μega μπορεί να φαίνεται πως θα γίνει με τα χέρια των εργαζομένων του, των μοναδικών που δείχνουν να το πονάνε, όμως εκείνοι οι τρεις μεγαλο-ιδιοκτήτες, οι σπουδαίοι επιχειρηματίες ενίοτε και φιλάνθρωποι, εκείνοι με την συμπεριφορά και τις επιλογές τους είναι οι καπεταναίοι που το οδήγησαν καρφωτό στα βράχια.