Της Μ.Παπαχριστούδη στο Hot Doc
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας με τόσο μεγάλο δανεισμό, με απλήρωτους εργαζόμενους και κυρίως με μετόχους που δημόσια πλέον αρνούνται να δώσουν χρήματα για την εταιρεία τους, το λουκέτο θα ήταν αναπόφευκτο. Ή έστω η πτώχευση. Στην περίπτωση του Mega το λουκέτο είναι κυριολεκτικά το τελευταίο σύνορο. Για τράπεζες, μετόχους, ακόμη και για την κυβέρνηση η οποία βρίσκεται σε ανοιχτή διαμάχη με το κανάλι και όσα εκπροσωπούσε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Εννοείται ότι το θέμα παραμένει ακόμη ανοιχτό με το μπαλάκι να έχει μεταφερθεί πάλι πίσω στις τράπεζες οι οποίες θα πρέπει να αποφασίσουν αν αποδέχονται την τελευταία συμφωνία των μετόχων κυρίων Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα, Ψυχάρη και Φιλιππόπουλου. Να δώσουν δηλαδή το ποσό των 3 εκατ. ευρώ ως προκαταβολή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, να αρθεί το μπλοκάρισμα των λογαριασμών του, να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, να εγκρίνουν το σχέδιο εξυγίανσης του Θ. Φιλιππόπουλου, να συμφωνήσουν στην ανακεφαλαιοποίηση των δανείων, να δανείσουν ξανά την εταιρεία.
Η οποία με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου θα αλλάξει ιδιοκτήτες.
Για τη θέση των εργαζομένων δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν, γιατί δεν έχουν θέση, πέρα από αυτή που εκπροσωπεί η ΕΣΗΕΑ. Να πληρωθούν δηλαδή οι μισθοί. Ζητούμενο είναι φυσικά για αυτούς να μη βάλει λουκέτο ο τηλεοπτικός σταθμός, αλλά αυτό δεν διασφαλίζει σε καμία περίπτωση τα εργασιακά δικαιώματα τους. Ούτε καν τις θέσεις εργασίας τους. Γιατί στο σενάριο- σωτηρία του καναλιού, θα εγκριθεί το περίφημο Μνημόνιο με το οποίο θα χαθούν οι μισές και πλέον θέσεις εργασίας και θα μειωθούν οι μισθοί σε όσους απομείνουν, τμήματα ολόκληρα θα κλείσουν και το προσωπικό θα αντικατασταθεί από φθηνότερο εργατικό δυναμικό.
Το παιχνίδι του Mega είναι πολύ μεγαλύτερο, στην καρδιά της διαπλεκόμενης σχέσης μεταξύ οικονομικής, πολιτικής και εκδοτικής εξουσίας. Για αυτό και είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπει λουκέτο, όπως σε κάθε άλλη εταιρεία.
Οι μεγαλομέτοχοι του το έχουν εγκαταλείψει κυριολεκτικά στην τύχη του, μετά βίας αποδέχθηκαν την πρόταση του Θεοχάρη Φιλιππόπουλου να αναλάβει το κανάλι και να προωθήσει συμφωνία με τις τράπεζες. Καλά-καλά δεν δέχονται να πληρώσουν τους εργαζόμενους που τόσα χρόνια κρατούσαν το σταθμό τους σε ρόλο πρωταγωνιστή στα διαπλεκόμενα παιχνίδια τους. Δείχνουν ή θέλουν να περάσουν το μήνυμα, με τον αρμόζοντα στη θέση και δύναμη τους, τρόπο πως το πρόβλημα είναι των τραπεζών και της κυβέρνησης.
Οι τράπεζες σε περίπτωση λουκέτου ή κήρυξης πτώχευσης θα εγγράψουν στις ζημιές τους τα δάνεια της τηλεοπτικής εταιρείας, τα οποία θα θεωρηθούν πλέον ως «χαμένα». Θα πρέπει να μεταφερθούν στα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια. Σε περίπτωση ελέγχου των δανείων αυτών, σαν κι αυτόν που έχει ξεκινήσει στη Βουλή για τα θαλασσοδάνεια ΜΜΕ και πολιτικών κομμάτων, τα στελέχη της Τράπεζας οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις και στοιχεία. Να έρθουν τετ-α-τέτ με βουλευτές. Κάτι διόλου ευχάριστο για τους τραπεζίτες που έχουν μάθει αλλιώς.
Το σενάριο λουκέτου ή πτώχευσης του Mega είναι βέβαιο πως θα ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου και για τις άλλες εταιρείες των μετόχων του. ΔΟΛ του Ψυχάρη, Πήγασος του Μπόμπολα. Ίριδα, Πρακτορεία Εφημερίδων, εταιρείες παραγωγής. Ένας ολόκληρος κλάδος καθήμενος σε τραπεζικά δάνεια που είναι έτοιμος να σκάσει…