Αυτές τις μέρες «γιορτάζεται» η επέτειος 26 χρόνων λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης. Και για πρώτη φορά η ένωση ιδιοκτητών, η ΕΙΤΗΣΕΕ χρηματοδότησε και προβάλλει στους σταθμούς μέλη της, σποτάκι για τα «καλά» της ιδιωτικής τηλεόρασης. Δείγμα κι αυτό της κατάπτωσης της παντοδυναμίας της. Μόλις 26 χρόνια χρειάστηκαν για να αποδειχθεί πως ο στόχος της «ελεύθερης», εμπορικής μη ελεγχόμενης από το κράτος, ελεύθερης τηλεόρασης, ήταν το παραπέτασμα καπνού για την επιβολή της μαζικής χειραγώγησης των πολιτών σε μια κρίσιμη φάση εξέλιξης του οικονομικού συστήματος.
Για να αποδειχθεί πως το τηλεοπτικό κοινό που κατηγοριοποιήθηκε σε ηλικίες και μόρφωση από την AGB για να μετρηθεί προς άγραν εσόδων, έγινε το κυρίαρχο διαπραγματευτικό χαρτί ανάμεσα σε δυο ισχυρές εξουσίες, της οικονομικής και της πολιτικής.
Μόλις σε 26 χρόνια ελεύθερης τηλεόρασης κατάφερε η οικονομική εξουσία αρχικά να ελέγξει και στη συνέχεια με την ενεργή και πρωταγωνιστική συμμετοχή πλειάδας δημοσιογράφων, να καθυποτάξει και να εξαφανίσει το ρεπορτάζ, την κοινωνική έρευνα, την αποκάλυψη, τις ειδήσεις, την ενημέρωση από την τηλεόραση.
Η πρώτη γενιά δημοσιογράφων, οι περισσότεροι προερχόμενοι από την ΕΡΤ και οι λιγότεροι από τα εκδοτικά συγκροτήματα των παραδοσιακά ισχυρών εκδοτικών συγκροτημάτων, εξαφανίστηκαν στην πορεία, ελάχιστοι τους θυμούνται. Τα ηνία πήραν επί σημιτικού εκσυγχρονισμού η νέα γενιά τηλεοπτικών δημοσιογράφων.
Η τηλεοπτική παντοδύναμη ενημέρωση, εξανάγκασε σε αλλαγή τη ροή πολιτικής πληροφόρησης για να ταιριάζει στους δικούς της χρόνους. Η τηλε-δημοκρατία εξελίχθηκε σε αυτοκρατορία.
Παρουσιαστές και μεγαλοσχολιαστές των ιδιωτικών καναλιών πέταξαν στα σκουπίδια τη δημοσιογραφία, φόρεσαν τις γραβάτες τους και μπήκαν στα σαλόνια των πρωϊνών καφέδων της πολιτικής εξουσίας, μετείχαν στα στρογγυλά τραπέζια της οικονομικής εξουσίας, όπου λαμβάνονταν αποφάσεις για τη χώρα, την κοινωνία, τους πολίτες. Η επιλογή αυτή δημιούργησε το μοναδικό στο είδος της ελληνικό τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, ως βασικό όχημα στη χειραγώγηση και τον έλεγχο των πολιτών. Τα έσοδα αυξήθηκαν, η αγορά της τηλεόρασης έφθασε και ξεπέρασε στις χρυσές εποχές της, τα 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Η τηλεοπτική παραγωγή ελέγχθηκε πλήρως από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που παντοδύναμοι ανέβαζαν και κατέβαζαν πρωταγωνιστές, ηθοποιούς, παρουσιαστές και μοντέλα ψυχαγωγίας.
Και όμως. Αντί η ελεύθερη τηλεόραση, ψυχαγωγία και ενημέρωση, να ανθίσει όντας παντοδύναμη, άρχισε η κατρακύλα. Σήμερα, 26 χρόνια μετά, οι κυρίαρχοι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί παραπαίουν. Κυρίως στην αποδοχή τους στο τηλεοπτικό κοινό. Η τηλεόραση αποτελεί το πρώτο Μέσο που δεν εμπιστεύονται οι πολίτες, το πρώτο Μέσο που χαρακτηρίζεται για προβολή προπαγάνδας και ελεγχόμενης πληροφόρησης. Τα ίδια τα κανάλια, έχουν καταρρεύσει οικονομικά, χωμένα μέχρι το λαιμό, στη διαπλοκή τους με τους τραπεζίτες φίλους τους. Οι περισσότερες διαπλεκόμενες διαφημιστικές εταιρείες είτε έκλεισαν είτε άλλαξαν τίτλο και εταιρικά σχήματα.
Το μέλλον τους είναι δυσοίωνο. Το κραταιό Mega για πρώτη φορά κινδυνεύει με αφανισμό, ο ισχυρός ψυχαγωγικός ΑΝΤ1 μετατρέπεται σε απλό τηλεοπτικό παράρτημα των επιχειρήσεων Κυριακού εκτός της Ελλάδας, ο Alpha αναζητά κεφάλαια, ο ΣΚΑΙ προσφεύγει στη συνδρομή του πατέρα Αριστείδη Αλαφούζου, το Star φυλλορροεί παρά τις τονωτικές ενέσεις Βαρδινογιάννη.
Πηγή: Περιοδικό Hot Doc