Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Στη βιομηχανία της ενημέρωσης παρατηρείται, περισσότερο από κάθε άλλο τομέα της οικονομίας, η απάτη που έχει να κάνει με τη δήθεν ελευθερία της αγοράς και του ανταγωνισμού. Ο κεντρικός άξονας του «σκανδάλου Πάτση», το οποίο ουσιαστικά πιστοποιεί την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χρήματος, διαπερνά τη λειτουργία όλων των δομών του κράτους και βρίσκει απόλυτη έκφραση στον χώρο των μίντια. Υπάρχουν πάρα πολλά ζημιογόνα Μέσα που το προϊόν τους πουλάει ελάχιστα και κανένα δεν μπορεί να έχει κέρδη, σχεδόν όλα τα τελευταία χρόνια, τα οποία επιβιώνουν αποκλειστικά με χαριστικές κρατικές ρυθμίσεις. Το έργο τους είναι να «πουλάνε» την κάλυψη και προβολή της εικονικής πραγματικότητας που κατασκευάζεται μέσω και της συμμετοχής πολλών δημοσιογράφων στα πολιτικά κέντρα εξουσίας.
Τη διετία 2020-2021, με το πρόσχημα της πανδημικής κρίσης, δόθηκαν για επιχειρήσεις ΜΜΕ περισσότερα από 80-90 εκατομμύρια ευρώ. Χωρίς σε αυτά να υπολογίζεται η κρατική διαφήμιση φορέων του στενού και ευρύτερου τομέα, που επίσης κατέγραψε υπερδιπλασιασμό σε σχέση με το 2019-2020, ξεπερνώντας τα 60 εκατομμύρια. Ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν, μιας και η «ανάπτυξη της διαύγειας» συσκότισε και εξαφάνισε τη δημοσιοποίηση των συγκεντρωτικών στοιχείων για τη διανομή του κρατικού χρήματος.
Στο μεταξύ, οι μισθοί στις επιχειρήσεις μίντια είναι από τους χαμηλότερους στον ιδιωτικό τομέα, οι εργοδότες δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δεν ισχύουν καν οι βασικοί κανόνες της δημοσιογραφίας. Σε πολλά μίντια δεν θέλουν δημοσιογράφους, τους αρκούν οι «αντιγραφείς» των δελτίων τύπου, των non papers, των διαφημιστικών κειμένων από κυβερνώντες και επιχειρήσεις. Έτσι εξηγείται και η πλήρης απουσία και αποσιώπηση ειδήσεων και γεγονότων που προέρχονται από την κοινωνία που αντιστέκεται και αγωνίζεται.
Η έμμεση «κρατικοποίηση» των μίντια από την κυβέρνηση με πρόσχημα την οικονομική κρίση των ΜΜΕ υποστηρίζεται με μοναδική προσήλωση από τους συνδικαλιστές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Η «κυβερνησιμότητα» στα ΜΜΕ έχει ορατά και μετρήσιμα μεγέθη απολαβών. Θέσεις εργασίας σε κρατικά Μέσα ή γραφεία Τύπου, θέσεις σε συνδικαλιστικές ενώσεις ή φορείς, διοικητικές θέσεις με μισθό σε ασφαλιστικά ταμεία. Η σιωπή της συνδικαλιστικής συγκυβέρνησης μπορεί να εξηγηθεί με τα τουλάχιστον 12 εκατ. ευρώ που έδωσε στον ΕΔΟΕΑΠ το 2020-’21 η κυβέρνηση. Χρήματα που έπρεπε να πληρώσουν οι εργοδότες, αλλά κάλυψε το κράτος…
Στο ασφαλιστικό ταμείο του ΕΔΟΕΑΠ βρίσκει απόλυτη έκφραση η υποταγμένη συνδικαλιστική τακτική των σύμμαχων δυνάμεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία του ταμείου επέβαλε για μια ακόμη φορά την ηλεκτρονική γενική συνέλευση των ασφαλισμένων, σε μια διαδικασία-παρωδία, όπου άγνωστα νούμερα σε άδειες οθόνες πάτησαν το κουμπί του «ναι», χωρίς καν να γίνει συζήτηση επί των πεπραγμένων της διοίκησης ή των οικονομικών μεγεθών!
Στον αντίποδα της συγκεκριμένης τακτικής υπάρχουν τα ελπιδοφόρα σκιρτήματα της δημοσιογραφίας που ερευνά, που επιμένει στη μεταφορά του μηνύματος της κοινωνίας προς την κάθε είδους εξουσία, συχνά με μεγάλο κόστος. Δημοσιογράφοι σε μικρά ανεξάρτητα μίντια που ενοχλούν με τις αποκαλύψεις τους και γίνονται στόχος εκδικητικών αγωγών.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν δράσεις διεκδίκησης αυξήσεων και αξιοπρεπών όρων εργασίας. Όπως στην ιστοσελίδα pontiki.gr, όπου οι δημοσιογράφοι απαίτησαν και πέτυχαν αυξήσεις, με κατώτατο μισθό τα 825 ευρώ καθαρά. Μια νίκη για τους «εργάτες» της ηλεκτρονικής ενημέρωσης που επιμένουν στην άσκηση της δημοσιογραφίας και όχι στην επαίσχυντη αντιγραφή κυβερνητικών ανακοινώσεων.