Υπάρχει λόγος σοβαρός για τη χειραγώγηση και φίμωση των δημοσιογράφων

Ματίνα Παπαχριστούδη στην ιστοσελίδα https://www.rednblack.gr/

Διακαής στόχος της εκάστοτε εξουσίας είναι ο έλεγχος της πληροφορίας και της δημοσιότητας. Γι’ αυτό εξάλλου ο Τύπος και τα Μέσα ενημέρωσης, ακόμη, λογίζονται ως η 4η εξουσία. Ο ρόλος και η λειτουργία τους αναζητούνται στο διάμεσο όσων κατέχουν κάθε είδους εξουσία και των υποκειμένων της ως «μάρτυρες» στην προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Για αυτό εξάλλου είναι κατοχυρωμένη η ελευθερία του Τύπου, η αδέσμευτη και ελεύθερη ενημέρωση στη δημοκρατία, στην αστική δημοκρατία.

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας επικράτησε –δυστυχώς χωρίς πολλές αντιδράσεις από τον ίδιο τον δημοσιογραφικό κλάδο– ο ασφυκτικός, στα όρια πνιγμού, έλεγχος των Μέσων ενημέρωσης και των δημοσιογράφων. Η χειραγώγησή τους επιτεύχθηκε με οικονομικούς όρους,

η επιβίωση μίντια συνδέθηκε με ποικίλους τρόπους από το καθεστώς κρατικής επιδότησης μέσω απευθείας ενισχύσεων ή διαφημιστικής στήριξης, αλλά και εργασιακούς, καταργήθηκαν οι ασφαλείς εργασιακές σχέσεις στον κλάδο, επικράτησε η επισφάλεια, η ανεργία, η ημιαπασχόληση. Σε αυτές τις συνθήκες το καθεστώς προπαγάνδας κατόρθωσε εύκολα στη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ να ελέγξει και να χειραγωγήσει τους δημοσιογράφους.

Η δημοσιογραφία όμως, ως τέχνη και τεχνική που λειτουργεί τόσο στο χώρο της οικονομίας όσο και στο χώρο της ιδεολογίας, δεν ανασαίνει για πολύ σε ασφυκτικά ολοκληρωτικά καθεστώτα λογοκρισίας και φίμωσης. Βρίσκει πάντα το δρόμο της μέσα από πένες, φωνές και εικόνες των δημοσιογράφων οι οποίοι στέκονται ακριβώς στο διάμεσο, απέναντι από την κάθε εξουσία να αφουγκράζονται τη φωνή της κοινωνίας και να μεταφέρουν τα δικά της μηνύματα στους ισχυρούς κατέχοντες.

Για αυτό και υπάρχει λόγος σοβαρός στα πολλαπλά πλέον φαινόμενα ελέγχου, λογοκρισίας, φίμωσης, διώξεων, οικονομικού εκφοβισμού ή εξόντωσης, ακόμη και καταστολής στις ανεξάρτητες φωνές Μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων σε μίντια και Ψηφιακά ή Κοινωνικά Δίκτυα. Η έρευνα, η αποκάλυψη, ο έλεγχος της κάθε εξουσίας, κύρια συστατικά της ελεύθερης, αδέσμευτης δημοσιογραφίας πλέον λογίζονται  ως επικίνδυνα φαινόμενα για τα μεγάλα οικονομικά, θεσμικά, εταιρικά, πολιτικά συμφέροντα. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο οι δημοσιογράφοι έχουν μόνο έναν σύμμαχο για την ελευθερία στη δουλειά τους, την ίδια την κοινωνία. Είναι η «φωνή» της και οφείλει να ακούγεται δυνατά.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *