Από το ΠΡΙΝ-prin.gr
Καταργούν το 8ωρο με 10ωρα/50ωρα, επιβάλλουν ατομικές συμβάσεις
Με τη λεγόμενη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» οι εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται –και δεν θα το… προτείνουν όπως διαλαλεί ο υπουργός- από τον εργοδότη να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις όπου θα αποδέχονται την ημερήσια εργασία έως και 10 ώρες –ή σε και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και σε 13 ώρες σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες- για συγκεκριμένη περίοδο, όπου η επιχείρηση έχει φόρτο εργασίας. Αυτές οι επιπλέον ώρες θα καταγράφονται σε «τράπεζα χρόνου». Όμως ΔΕΝ θα επιστρέφονται όποτε το επιθυμεί ο εργαζόμενος αλλά όταν θα επιλέγει ο εργοδότης, δηλαδή σε περιόδους χαμηλού φόρτου εργασίας, μέσα σε διάστημα 6 μηνών. Τα περί… οικογενειακού προγραμματισμού είναι λοιπόν αστεία…
Αυξάνουν τις υπερωρίες, τις κάνουν φθηνότερες για το κεφάλαιο
Από 96 ώρες στη βιομηχανία και 120 ώρες ετησίως στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα, που είναι σήμερα, οι υπερωρίες θα αυξηθούν για όλους στις 150, στο όνομα της… ισότητας. Πού βρίσκεται όμως το «μυστικό» υπέρ του κεφαλαίου. Μέχρι τώρα κάθε υπερωρία μέχρι τις νόμιμα δηλωμένες 96 και 120 ώρες, πληρώνονται με 40% προσαύξηση. Κάθε «νόμιμη» υπερωρία μετά από αυτά τα όρια (96 και 120), σε περίπτωση που μια επιχείρηση είχε ανάγκη να προσθέσει, υπήρχε 60% προσαύξηση. Δηλαδή της κόστιζαν πιο ακριβά. Τώρα και οι 150 ώρες υπερωριακής εργασίας θα πληρώνονται με προσαύξηση 40%, προς όφελος της επιχείρησης. Η εξαγγελία της αύξηση του προστίμου για τις παράνομες υπερωρίες από 80% στο 120% είναι στάχτη στα μάτια, αφού 150 ώρες νόμιμης φθηνής υπερωρίας σε συνδυασμό και τη διευθέτηση φθάνουν και περισσεύουν.
Ψηφιακή κάρτα εργασίας, όπλο για επιβολή της ελαστικής εργασίας
Το μέτρο της ψηφιακής κάρτας εργασίας που θα καθιερωθεί μέχρι το τέλος του 2022 σε όλο τον ιδιωτικό τομέα, παρουσιάζεται ως αίτημα της ΓΣΕΕ, που … δικαιώνεται από την κυβέρνηση. Ωστόσο δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται, δηλαδή εργαλείο απόδειξης για τυχόν παράνομη υπερωριακή απασχόληση των εργαζομένων.
Καταρχήν, από τα συμφραζόμενα «καταγραφή σε πραγματικό χρόνο (…) ώρα έναρξης και λήξης εργασίας, διάλειμμα (…)» προκύπτει ότι ένας από τους στόχους που υπηρετεί είναι η εφαρμογή της οδηγίας της ΕΕ 2003/88 που μεταξύ άλλων θεωρούσε ότι το διάλειμμα δεν είναι εργάσιμος χρόνος! Ίσως δεν είναι τυχαία και η διάταξη που αναφέρεται ειδικά στα διαλείμματα.
Από την άλλη είναι αποκαλυπτική η εμπειρία από κλάδους όπου ήδη εφαρμόζεται το μέτρο. Στις τράπεζες, για παράδειγμα, όλοι οι εργαζόμενοι έχουν ηλεκτρονική κάρτα εργασίας, την οποία “κτυπάνε” στην αρχή και στο τέλος της εργασίας τους. Οι μισοί σχεδόν τραπεζοϋπάλληλοι συστηματικά εργάζονται πέραν της 1 ώρας ημερησίως. Ωστόσο, δεν έχει πληρωθεί ούτε υπερωρία τα τελευταία 10 χρόνια, και οι τράπεζες φροντίζουν το ηλεκτρονικό σύστημα να προσαρμόζεται στο 8ωρο άσχετα με το χρόνο που ο εργαζόμενος αποχωρεί από την εργασία του.
Επιπλέον, η ψηφιακή κάρτα εργασίας μπορεί να αξιοποιηθεί πιο αποτελεσματικά για την επιβολή και τη «μέτρηση» της ευέλικτης εργασίας, των σπαστών ωραρίων, αποτελώντας ένα πολύτιμο εργαλείο για την εμπέδωση της γενικευμένης ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.
Καταργούν το ΣΕΠΕ (σώμα επιθεωρητών εργασίας)
Το ΣΕΠΕ αντικαθίσταται από την Επιθεώρηση Εργασίας, που θα είναι Ανεξάρτητη Αρχή, κατά το πρότυπο της ΑΑΔΕ. Μάλιστα η νέα Επιθεώρηση Εργασίας θα έχει «λειτουργική ανεξαρτησία και διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια»! Πώς θα πληρώνεται και από ποιους δε διευκρινίζεται.
Ζητούμενο είναι η διαμόρφωση ενός πλήρως αποκομμένου από την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τα σωματεία, θεσμού, «άτεγκτου» και «ανεπηρέαστου» δήθεν από πολιτικές πιέσεις, αλλά κυρίως από τα σωματεία, τους αγώνες, τα δίκαια αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, ώστε να λειτουργεί ακόμα πιο αποτελεσματικά υπέρ των εργοδοτών και του κεφαλαίου.
Επιβάλλουν σε πολλούς νέους κλάδους την εργάσιμη Κυριακή
Το καθεστώς αργίας της Κυριακής δέχεται ένα ακόμα σκληρό χτύπημα, μετά το πρώτο «κύμα» στο χώρο του εμπορίου. Προστίθενται κρίσιμοι για το κεφάλαιο κλάδοι:
- υπηρεσίες ταχυδρομικών υπηρεσιών (courier),
- δραστηριότητες παραγωγής υγειονομικών ειδών ή νοσηλευτικών υλικών,
- παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά και διανομή φαρμάκων και παραϊατρικού υλικού,
- επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας (“logistics”), ιδίως παραλαβής, αποθήκευσης, συλλογής και διανομής εμπορευμάτων, όπως και επισκευής και συντήρησης περονοφόρων και ανυψωτικών μηχανημάτων,
- κέντρα κοινών υπηρεσιών (“shared services centers”) ομίλων επιχειρήσεων, ιδίως στους τομείς της λογιστικής, του ανθρώπινου δυναμικού, της μισθοδοσίας, των Η/Υ (ΙΤ), της κανονιστικής συμμόρφωσης, των προμηθειών και άλλων,
- επιχειρήσεις ψηφιοποίησης έγχαρτου αρχείου,
- επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών τηλεφωνικού κέντρου εξυπηρέτησης και τεχνικής υποστήριξης πελατών,
- επιχειρήσεις παραγωγής έτοιμου σκυροδέματος και λατομείων, εξόρυξης ορυκτών και μεταλλευτικών δραστηριοτήτων,
- κέντρα δεδομένων (“data centers”) και εν γένει μηχανογραφικών κέντρων ομίλων επιχειρήσεων.
Επίσης, επιτρέπονται μετά από άδεια της Επιθεώρησης Εργασίας:
- περιπτώσεις διενέργειας εξετάσεων για την απόκτηση πτυχίων και διπλωμάτων εν γένει
- περιπτώσεις νομίμων εξωσχολικών δράσεων ιδιωτικών σχολείων, όπως ημερίδες, διημερίδες, σεμινάρια, συνέδρια, ρητορικοί και άλλοι διαγωνισμοί, αγώνες, προπονήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανθρωπιστικές, φιλανθρωπικές και περιβαλλοντικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων των φυλάκων, οδηγών και συνοδών λεωφορείων, καθαριστριών, προσωπικού μηχανογράφησης και γραμματείας και κάθε άλλου εργαζομένου αναγκαίου για τη διενέργεια και ομαλή διεξαγωγή αυτών
- περιπτώσεις συντήρησης κτιρίων δημόσιων ή ιδιωτικών σχολείων, η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί τις ημέρες παρουσίας εκπαιδευτικών και μαθητών,
- περιπτώσεις προσαρμογής και αναβάθμισης πληροφοριακών συστημάτων
Πιο εύκολες οι απολύσεις συνδικαλιστών, καταργούν τη δυνατότητα επαναπρόσληψης
Οι εργοδότες θα μπορούν να απολύουν ακόμα πιο εύκολα συνδικαλιστές. Θα μπορούν ακόμα να απολύουν και για λόγους που νομικά καθιστούν άκυρη μια απόλυση, αρκεί να δίνουν στους απολυμένους με μερικούς έξτρα μισθούς ως αποζημίωση, χωρίς όμως να υποχρεούνται σε επαναπρόσληψη (βαφτίζεται «εναλλακτική λύση αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης).
Επιπλέον απαγορεύεται η προσέλευση εργαζομένων στο χώρο εργασίας τους εφόσον έχουν λάβει προειδοποίηση απόλυσης.
Χτυπούν το δικαίωμα της απεργίας, φακελώνουν τα σωματεία
Θεσπίζεται υποχρεωτική εγγραφή-φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ηλεκτρονικό μητρώο όπου θα καταχωρούνται βασικά στοιχεία όπως το καταστατικό, η έδρα και ο αριθμός των μελών. Μάλιστα η εγγραφή στο μητρώο θα αποτελεί προϋπόθεση για συλλογική διαπραγμάτευση, κήρυξη απεργίας και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, ως μέσα εκβιασμού στα σωματεία για να ενταχθούν στο μητρώο.
Προϋπόθεση για κήρυξη απεργίας και εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου θα είναι να υπάρχει διαθέσιμο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας διαθέσιμο σε όποιο μέλος επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει, χτυπώντας έτσι τις συλλογικές, δημοκρατικές διαδικασίες και τις εργατικές συνελεύσεις.
Καθιερώνεται η λεγόμενη «ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία» δηλαδή ουσιαστικά καταργούν το απεργιακό δικαίωμα σε κρίσιμους κλάδους. Ορίζεται συγκεκριμένα ότι θα πρέπει να παρέχεται τουλάχιστον το ένα τρίτο της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργίας σε επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, στους κλάδους: υγείας, ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, διύλισης πετρελαίου, μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, αποκομιδής απορριμμάτων, φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης εμπορευμάτων στα λιμάνια, Πολιτικής Αεροπορίας, μισθοδοσίας στο Δημόσιο (συντάξεις).
Ποινικοποιείται η απεργιακή περιφρούρηση ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, καθώς επιβάλλεται απαγόρευση «παρεμπόδιση εργαζομένων που επιθυμούν να εργασθούν κατά τη διάρκεια της απεργίας», ενώ όσοι παραβιάζουν αυτό το μέτρο θα διώκονται ποινικά!
«Φιλεργατικές διατάξεις»
Διάφορες ρυθμίσεις που αφορούν π.χ. στην καθιέρωση γονικής άδειας για τον πατέρα, προστασία από απόλυσης πατέρα που έγινε γονιός για 6 μήνες, δικαίωμα στην αποσύνδεση στην τηλεργασία κ.α. λειτουργούν ως «τυράκια». Ειδικότερα οι διατάξεις για την τηλεργασία, έρχονται να νομιμοποιήσουν και να μονιμοποιήσουν τη νέα αυτή μορφή «ευελιξίας», που ωφελεί τους εργοδότες και αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.
Ολόκληρο το ρεπορτάζ εδώ