Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ της Κυριακής
Όχι ότι είχαμε αυταπάτες για τον ρόλο που παίζει διαχρονικά η Ένωση Συντακτών ως παράγοντας στη διαδικασία διαμεσολάβησης πολιτικής, οικονομικής και μιντιακής εξουσίας. Ταυτισμένη με τα συμφέροντα εκδοτών και επιχειρήσεων ΜΜΕ, καταφέρνει να λειτουργεί ως κυματοθραύστης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων στον χώρο. Όσο οι εκδότες εξαρτούν τη λειτουργία των εντύπων τους από τις κρατικές ενισχύσεις και οι καναλάρχες ξαναγίνονται υποβολείς κυβερνητικών αποφάσεων, τόσο το συνδικαλιστικό όργανο προβάλλει ξεκάθαρα ως εξυπηρετητής εργοδοτικών συμφερόντων μέσω συγκεκριμένων παρατάξεων. Παρατάξεις οι οποίες, αφενός, διαλαλούν την κομματική τους ταυτότητα –κυρίως σε περιόδους εκλογών– και, αφετέρου, ανερυθρίαστα κατηγορούν τις μαχόμενες δυνάμεις ως «κομματικοποιημένες» για να κρύψουν τον ρόλο τους. Και στις δύο περιπτώσεις, φυσικά, απλώς πιστοποιούν τις δικές τους εξαρτήσεις από πολιτικά-κυβερνητικά και εργοδοτικά κέντρα.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να εξηγήσουν τη στάση και την κατά πλειοψηφία απόφαση της ΕΣΗΕΑ να κηρύξει 24ωρη απεργία στις 4 Μαΐου, όπως ακριβώς η ΓΣΕΕ. Κόντρα στην ΠΟΣΠΕΡΤ και τα σωματεία τεχνικών στην ιδιωτική τηλεόραση και το ραδιόφωνο, τις ενώσεις ΕΤΙΤΑ, ΕΤΙΤΒΕ και ΕΤΕΡ που αποφάσισαν απεργία στις 6 Μάη, βάζοντας στο στόχαστρό τους το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο. Κρίσιμη λεπτομέρεια: Στις 4 Μάη έχει μεταφερθεί και η «αργία» της Πρωτομαγιάς –αλλά αυτό δεν ενόχλησε την πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ.
Το επιχείρημα τριών παρατάξεων –των δύο που αναφέρονται πολιτικά στη ΝΔ και αυτής που εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ– ήταν ότι πρόκειται για την Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου. Έθεσαν, δε, ως γενικό πλαίσιο τον… αγώνα για «αξιοπιστία, πλουραλισμό, ελεύθερη ενημέρωση και δικαιώματα». Η πρεμούρα τους, βέβαια, ήταν να μην εμφανιστεί πως η ΕΣΗΕΑ συμβαδίζει με άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης που καταργεί τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή κατέθεσε και ψήφισε πρόταση για απεργία μαζί με το μαχόμενο εργατικό κίνημα στις 6 Μαΐου. Την ίδια ημερομηνία στήριξε και το ΠΑΜΕ — αν και, για μια ακόμη φορά, δημιούργησε ερωτήματα με τη στάση του.
Η γραφειοκρατική-πελατειακή λειτουργία των συνδικαλιστικών ενώσεων στον κλάδο των ΜΜΕ καταδείχθηκε με τον τραγέλαφο στις συναντήσεις του διασωματειακού συντονιστικού οργάνου. Εκεί κατατέθηκε και πρόταση από σωματεία που αναφέρονται στο ΠΑΜΕ να μην κυκλοφορήσουν εφημερίδες την Πέμπτη 6 Μαΐου, πρακτικά, να γίνει η απεργία για τους εργαζόμενους την προηγούμενη ημέρα. Κι αυτό για να ξεπεραστούν οι ρήτρες στη διανομή Τύπου…
Με βάση την πρόταση αυτή και με επιχείρημα «να μην σπάσει το μέτωπο των εφημερίδων», η πλειοψηφούσα παράταξη της ΝΔ πρότεινε διπλή απεργία! Για τα μεν ραδιοτηλεοπτικά Μέσα στις 4 Μαΐου για τις δε εφημερίδες στις 5 του μήνα! Οι δυο φιλοκυβερνητικές παρατάξεις στην ΕΣΗΕΑ έδωσαν σκληρή μάχη να μην περάσει πρόταση για απεργία σε όλα τα ΜΜΕ στις 6 Μαΐου, διασπώντας το μέτωπο με τις ενώσεις τεχνικών.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η πρόταση για «διπλή απεργία» στα ΜΜΕ, η πρώτη σε ημέρα αργίας για ΕΡΤ και ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά Μέσα και η δεύτερη μόνο για εφημερίδες και ιστοσελίδες, δεν εξασφάλισε πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Με αυτό τον τρόπο και με την ψήφο της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων κατάφερε για μια ακόμη φορά να ταυτιστεί με τη γραμμή της κυβέρνησης και των εργοδοτών.