Ιδιώτες ολιγάρχες τα αφεντικά, κρατικό το χρήμα

Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου

Μαθαίνω πως η διεθνής πλατφόρμα της Google θα δώσει 15 εκατ. ευρώ για τους εκδότες στην Ελλάδα. Θα δοθούν, λέει, στη γενική γραμματεία ενημέρωσης του πρωθυπουργικού γραφείου για να διοχετευθούν από εκεί στις εφημερίδες που έχουν καταρρεύσει. Στις εφημερίδες των οποίων μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές πληρώνονται ήδη από το κράτος, μέσω των διαφόρων προγραμμάτων στήριξης λόγω Covid-19. Προφανώς η εισροή αυτή θα παρουσιαστεί ως «περίτρανη» νίκη της κυβέρνησης, όπως, επίσης προφανώς, θα γυαλίσει το μάτι των εκδοτών που παρά τα διαρκή δώρα αδυνατούν να ξεπεράσουν την πολύπλευρη βαθιά κρίση τους. Οικονομική και, κυρίως, αξιοπιστίας και εγκυρότητας.

Γιατί, φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι πρωτίστως δημοσιογραφικό. Είναι η μετατροπή των Μέσων τους, εντύπων και ηλεκτρονικών, σε μεταφορείς των κατασκευασμάτων προπαγάνδας του μεγάρου Μαξίμου και της κυβέρνησης. Είναι η διαρκής επίμονη φίμωση της κοινωνίας, η συκοφάντηση όσων αντιστέκονται στην κυβερνητική πολιτική, η επικυριαρχία όσων ταυτίζονται ιδεολογικά με την κυβέρνηση σε οτιδήποτε δημοσιεύεται-προβάλλεται.

Η πολιτική της ιδιότυπης «κρατικοποίησης» των ΜΜΕ βρίσκει σύμφωνο και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ — δικοί του εκπρόσωποι εξάλλου είχαν προτείνει να επιχορηγείται ο Τύπος από το ανταποδοτικό τέλος υπέρ της ΕΡΤ.

Με τη σύμφωνη γνώμη του, επίσης, ανέλαβε ο κρατικός προϋπολογισμός να πληρώσει από το 2017 για όλα τα ΜΜΕ τα χρέη της εισφοράς του 2% για το ασφαλιστικό ταμείο των ΜΜΕ, τον ΕΔΟΕΑΠ, καθώς και να ενταχθούν σε άτοκες δόσεις όλα τα χρέη από ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Όλα αυτά χωρίς κανένα απολύτως κριτήριο και όρο για τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στον Τύπο, το διαδίκτυο και τους τηλεοπτικούς σταθμούς, χωρίς κανόνες τήρησης της δεοντολογίας.

Είναι φανερό πως το μοντέλο των διαπλεκόμενων μίντια, με τις δανειοδοτήσεις εκατομμυρίων από τις τράπεζες με τη συνενοχή του πολιτικού συστήματος, ξεπεράστηκε. Το επιχειρηματικό μοντέλο λειτουργίας που καθιερώθηκε με πρόσχημα την πανδημική κρίση στα μίντια, είναι απλό: Οι ολιγάρχες των ΜΜΕ επιδοτούνται διαρκώς μέσω διαφημιστικών ή άλλων προγραμμάτων ενίσχυσης και το κράτος πληρώνει τους μισθούς και την ασφάλιση των εργαζομένων στα Μέσα τους.

Η χορήγηση των 15 εκατ. ευρώ από την Google δεν αφορά τα πνευματικά δικαιώματα στα οποία είναι υποχρεωμένη να συμφωνήσει η πλατφόρμα. Πρόκειται για επιμέρους συμφωνίες που κλείνει στις χώρες της Ευρώπης, μετά το «αντάρτικο» Ευρωπαίων εκδοτών σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία. Στην τελευταία, αυτό το διάστημα γίνονται συζητήσεις να επανέλθουν οι παραπομπές από περιεχόμενο ΜΜΕ που είχαν καταργηθεί εξαιτίας του νόμου, στην πλατφόρμα.

Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο στη Γαλλία όσο και στην Αυστραλία αλλά και τη Γερμανία εκφράζεται έντονος προβληματισμός από τις δημοσιογραφικές ενώσεις και τα πανεπιστημιακά Ινστιτούτα για τις «μεμονωμένες» συμφωνίες εκδοτών-Google. Κι αυτό, γιατί απουσιάζει από τη διανομή των ποσών η συζήτηση για τους δημοσιογράφους και τους άλλους εργαζόμενους, τις εργασιακές συνθήκες, το μερίδιό τους από την παραγωγή ειδησεογραφικού περιεχομένου.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *