Ούτε ελευθεροτυπία, ούτε μισθοδοσία για ενσωματωμένη δημοσιογραφία

Όταν δεν υπερασπίζεσαι την ελευθερία της γνώμης σου και την ελευθεροτυπία, χάνεις και τη θέση εργασίας και το μισθό σου. Την πραγματικότητα αυτή βιώνει με το χειρότερο τρόπο ο δημοσιογραφικός κλάδος σήμερα. Δημοσιογράφοι που αποδέχθηκαν πριν πολλά χρόνια τον ακρωτηριασμό της ελευθερίας έκφρασης από τη δουλειά τους, υπέκυψαν στην επιλογή μετατροπής των Μέσων σε δελτία Τύπου αρχικά επιχειρηματικών συμφερόντων, αργότερα της μνημονιακής καταστολής, έχουν χάσει τα πάντα. Έχασαν και τις θέσεις εργασίας για τις οποίες υποτίθεται πως αποδέχονταν την κατάργηση της ελευθερίας γνώμης. Έχασαν τους μισθούς τους, έχασαν το δικαίωμα να μετέχουν ως δημοσιογράφοι στην βιομηχανία της ενημέρωσης και της προπαγάνδας. Τα ενσωματωμένα ΜΜΕ σε ποικιλόνομα συμφέροντα έκλεισαν ή συνεχίζουν να λειτουργούν ως «αποκόμματα» δελτίων της πολιτικής και επιχειρηματικής ολιγαρχίας. Και σε αυτά οι θέσεις εργασίας είναι κακοπληρωμένες και λίγες. 

Σε αυτό το βάρβαρο για τους εργαζόμενους τοπίο, δεν προκαλεί καμία έκπληξη η χρηματοδότηση δημοσιογραφικής αποστολής από την Τούρκικη πρεσβεία σε ελληνικές εφημερίδες και τηλεοπτικό σταθμό σε προσφυγικά κάμπ. Έστω κι αν αυτή η αποστολή σχεδιάστηκε πριν την εισβολή της Τουρκίας στις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Ούτε προκαλεί έκπληξη ανταποκριτής τηλεοπτικού σταθμού που …σκάει για την ενημέρωση να δίνει ρεπορτάζ από τη θέση ενσωματωμένου στα μετόπισθεν του τούρκικου στρατού.  
Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Ποιος θυμάται τη δήλωση Φλέσσα για την «εκπαίδευση» δημοσιογράφων στην πολιτική του ΔΝΤ ήδη από το 2010; Τα σεμινάρια διαφόρων πρεσβειών ή του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών; Δεν χρειάζεται να πάμε τόσο μακριά. Αρκούν τα πληρωμένα ρεπορτάζ της Eldorado Goldσε πλειάδα Μέσων τα οποία βλέπουν μόνο τη γοητεία της επένδυσης της εταιρείας. Όπως οι ανταποκριτές της χρηματοδοτούμενης αποστολής βλέπουν μόνο τα «φροντισμένα κάμπ» των προσφύγων στην Τουρκία. 

Το χειρότερο για τους δημοσιογράφους είναι ότι αυτή η ζοφερή πραγματικότητα έχει παγιωθεί, πιστοποιείται καθημερινά και με τη συνδικαλιστική σφραγίδα. Στην καλή περίπτωση οι ιδιοκτήτες -μιντιάρχες θα τους ζητήσουν γραπτή δήλωση στήριξης όταν κι άν έρθουν σε επιχειρηματική μάχη με άλλους εκδότες ή την πολιτική εξουσία. Στη χειρότερη δημοσιογράφοι παρακαλάνε για μια θέση θέση ενσωματωμένου σε γραφείο Τύπου ή pay roll εταιρείας ή κόμματος. 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *