Το μοντέλο αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο παράδειγμα της Γαλλίας, όπου υπάρχουν πλέον μαζικές επιθέσεις σε εργαζόμενους της ενημέρωσης.
Από την αρχή των κινητοποιήσε- ων των «Κίτρινων Γιλέκων», συνολικά 76 εργαζόμενοι έχουν δεχθεί επίθεση την ώρα της δουλειά τους. Ενώ τις τελευταίες δέκα ημέρες άρχισαν οι συλλήψεις και τους απαγγέλθηκαν σοβαρές κατηγορίες — κυριολεκτικά σαν να είναι «εχθροί του κράτους». Εκτός από τις συλλήψεις, στους δημοσιογράφους απαγορεύτηκε η παρουσία σε χώρους διαδηλώσεων και κλήθηκαν για ανάκριση για αποκαλύψεις άσχετες με τις κινητοποιήσεις — όπως επειδή τόλμησαν να δημοσιεύσουν ρεπορτάζ ότι στον πόλεμο της Υεμένης χρησιμοποιούνται γαλλικά όπλα! Κάποια γαλλικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για «πόλεμο» της κυβέρνησης «κατά της δημοσιογραφίας.
Ένας από τους πιθανούς λόγους για την υιοθέτηση αυτή της ακραία επιθετικής στάσης απέναντι σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους από την πολιτική εξουσία –όχι μόνο στη Γαλλία– είναι πως με την ένταξη των τεχνολογικών μέσων στην ενημέρωση υπάρχει δυνατότητα για ταχύτατη και μη ελεγχόμενη κεντρικά, πρόσβαση στο κοινό. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ ελέγχονται και χειραγωγούνται για να χειραγωγήσουν και αυτά με τη σειρά τους.
Η πληροφόρηση που παρέχουν έχει φιλτραριστεί προηγουμένως στο «εργοστάσιο» ποικιλώνυμων συμφερόντων. Όσοι δημοσιογράφοι επιμένουν να ασκούν το επάγγελμα τους έγιναν άμεσα «εχθροί» του κράτους, αντιμετωπίζονται με συλλήψεις, ανακρίσεις, περιορισμό ελευθεριών. Όπως και όσοι αντιδρούν στον ολοκληρωτισμό στην Ευρώπη…