Ορισμένες παρατηρήσεις είναι αναγκαίες για να κατανοήσουμε το αιφνιδιαστικό “λουκέτο” που έβαλε η εταιρεία Wide Media των εφοπλιστών Δ.Μπάκου-Γ.Καϋμενάκη και του Αλ. Εξάρχου στο ενημερωτικό τηλεοπτικό πρόγραμμα του Attica TV.
- To εφοπλιστικό δίδυμο που μπήκε σχεδόν αθόρυβα στο ολιγαρχικό κλάμπ της χώρας, γιγαντώθηκε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη (με την οποία διατηρεί άριστες σχέσεις) σε όλους τους κρίσιμους τομείς της οικονομίας. Κατέχει ήδη τις τράπεζες Attica και Παγκρήτια, τη Volton, τον όμιλο Άκτωρ, τον Αστέρα Τρίπολης, την Intrakat, ενώ πρόσφατα μπήκε στο χώρο του real estate με την εξαγορά μεριδίου στην Prodea. Οι περισσότερες εταιρείες ενισχύονται ποικιλοτρόπως με δημόσια κονδύλια, νέος στόχος είναι η κατασκευή “προσιτής κατοικίας” (εξαγγελία κυβέρνησης) με την εγγύηση κρατικών κονδυλίων.
- Το 2022 εξαγόρασε το Action 24 μαζί με τα χρέη του από τον Διονύση Παναγιωτάκη έναντι 1,5 εκατ. ευρώ, η μεταβίβαση εγκρίθηκε επίσημα από το ΕΣΡ το 2024. Η νέα ιδιοκτησία προσάρμοσε το πρόγραμμα σε “ναυαρχίδα” της κυβερνητικής γραμμής με τις κατάλληλες ενημερωτικές εκπομπές. Παράλληλα απέκτησε τον Flash 96 και ένα χρόνο μετά, εγκαταστάθηκε στο Attica TV με συμφωνία ενοικίασης με το δήμο Ασπροπύργου για 7ωρη ενημερωτική ζώνη. Το Attica TV μετατράπηκε σε θεσμική “φωνή” της αντιπολίτευσης. Με συγκεκριμένες προσλήψεις ολίγων δημοσιογραφικών στελεχών, εγκεκριμένων είτε από το Μαξίμου είτε από Χαριλάου Τρικούπη είτε από Κουμουνδούρου, ο πολιτικός στόχος ήταν φανερός. Η ιδιοκτησία πόνταρε στη δημιουργία ενός νέου “κεντροαριστερού πόλου”, ικανού να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Κάτι που βολεύει και το μέγαρο Μαξίμου για να έχει “αντίπαλο” που θα ενσωματώνει τη λαϊκή αντίδραση. Όταν διαφάνηκε ότι το σχέδιο αυτό είτε ναυαγεί, είτε είναι πολύ μακρινό, οι Μπάκο-Καϋμενάκης κατέβασαν τα ρολά στην αντιπολιτευτική ενημέρωση.
- Οι δημοσιογράφοι στο Attica TV απαλλαγμένοι από τα δεσμά Μαξίμου που στραγγαλίζουν τη δημοσιογραφική φωνή, είχαν τη δυνατότητα να κάνουν ρεπορτάζ και έρευνα. Κυρίως στο πολιτικό-κοινωνικό και όχι, φυσικά, στα θέματα που άγγιζαν την ιδιοκτησία. Ακόμη κι έτσι το Attica TV φάνταζε ως όαση στο απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον της μιντιακής ενημέρωσης, γι αυτό και η τηλεθέαση του αυξήθηκε.
Σε όλα τα παραπάνω, οι 70 και πλέον εργαζόμενοι στο Attica TV είναι ο πλέον αδύναμος, σχεδόν ανύπαρκτος κρίκος. Με διαλυμένο το εργασιακό περιβάλλον αποδέχονται χωρίς καμία συλλογική αντίδραση-ούτε θεσμική ούτε συνδικαλιστική, την εκβιαστική τακτική της ιδιοκτησίας. Καθώς οι μαζικές απολύσεις είναι παράνομες, τους πετάει το ξεροκόμματο 2 ή 4 επιπλέον μισθών για να συμφωνήσουν σε εθελούσια έξοδο. Κάποιοι λίγοι-πιστοί και με πολιτικές σχέσεις, θα παραμείνουν στα άλλα ΜΜΕ της ιδιοκτησίας.
Η ευκολία μιας τέτοιας βάρβαρης εργασιακά τακτικής, λουκέτο χωρίς η εργοδοσία να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, είναι το σύμπτωμα και όχι το αποτελέσμα στη σημερινή τραγική κατάσταση στο χώρο των media. Οι συνδικαλιστικές ενώσεις στην καλή περίπτωση βγάζουν μια άνευρη ανακοίνωση ανέξοδης καταγγελίας, στη χειρότερη ανήκουν στους “διαπραγματευτές” για να προωθήσουν τους δικούς τους “πελάτες-ψηφοφόρους” στα άλλα Μέσα της εργοδοσίας.
Το λουκέτο στο Attica TV δεν είναι ένα “πλήγμα” στην ελευθεροτυπία, αυτή στο χώρο των ΜΜΕ στην Ελλάδα έχει πεθάνει από τη στιγμή που οι δημοσιογράφοι (και οι εργαζόμενοι συνολικά) δεν λειτουργούν ως αυτόνομος, ανεξάρτητος, από την κάθε εργοδοσία και Μέσο ενημέρωσης, πόλος προτάσσοντας τα δικά τους επαγγελματικά και εργασιακά συμφέροντα. Συντακτική ελευθερία και ανεξαρτησία στην παραγωγή του ενημερωτικού προϊόντος με συλλογικές συμβάσεις εργασίας που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασιακής ασφάλειας.
Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου