Της Ματίνας Παπαχριστούδη**
Στις 13 Φεβρουαρίου η δημοσιογράφος Σοφία Γιαννακά, πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, νυν σύμβουλος έκδοσης -αρθρογράφος στην ακραία φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα iefimerida που πολλάκις ευεργετήθηκε με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τις “πέτσινες λίστες” κρατικής διαφήμισης, έγραψε ένα κείμενο με τίτλο “Μαρία Καρυστινού, μήπως το έχει παρακάνει;”. Ένα άρθρο γνώμης, με το οποίο επιτίθεται με ακόρεστη χολή ενάντια στην Μαρία Καρυστιανού ως “ενεργούμενο όργανο της αριστεράς”, άποψη απόλυτα ενταγμένη στην κυρίαρχη γραμμή Μαξίμου να λοιδορηθούν και συκοφαντηθούν πάσει θυσία οι συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη που δεν έβγαλαν το σκασμό και επιμένουν στην απαίτηση δικαιοσύνης και τιμωρίας των υπεύθυνων πολιτικών. Η ίδια η Σοφία Γιαννακά προχθές ενημέρωσε το αναγνωστικό της κοινό ότι καλείται από το Πειθαρχικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών στην οποία είναι μέλος “να απολογηθεί” για το παραπάνω κείμενο της.
Η γνωστοποίηση της κλήσης σε απολογία για παραβίαση της δεοντολογίας, προκάλεσε δυσανάλογα μεγάλο κύμα αντιδράσεων, έγινε μείζον θέμα στη μιντιακή επικαιρότητα, σχεδόν “πρώτο θέμα” στην ειδησεογραφία των κοινωνικών δικτύων, εξαιτίας και κυρίως με τη βοήθεια του Μαξίμου και των θερμών δημοσιογραφικών ενσωματωμένων γραφίδων του.
Καταρχήν οφείλουμε να σημειώσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το Πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, όργανο ανεξάρτητο με μέλη που εκλέγονται σε εκλογές, καλεί σε “απολογία” δημοσιογράφους για λιβελογραφήματα που στρέφονται ενάντια στην κοινωνία, με ψευδείς, παραπλανητικές ειδήσεις και αναφορές. Το 2015 η αφρόκρεμα της υποταγμένης στα Μνημόνια, τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ δημοσιογραφίας, ξεσηκώθηκε ενάντια στην ΕΣΗΕΑ και τα συνδικαλιστικά της όργανα επειδή παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό 9 τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι οι οποίοι την κρίσιμη εβδομάδα προ του δημοψηφίσματος του ΟΧΙ το 2015, παραβίασαν κάθε γραμμή της δημοσιογραφικής δεοντολογίας τρομοκρατώντας την κοινωνία υπέρ του “βάστα Σόιμπλε” με ψευδή, παραπλανητικά και εκβιαστικά ρεπορτάζ.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που “απόψεις” και “γνώμες” αρθρογράφων, οι οποίοι δεν έγραψαν ούτε μια ώρα ρεπορτάζ ή έρευνας στο πεζοδρόμιο, αλλά κατέχουν στελεχικές θέσεις και βρίσκονται “πρώτο τραπέζι- πίστα” σε τηλεοπτικές κάμερες και ραδιοφωνικά μικρόφωνα, καθορίζονται από την κομματική -πολιτική τους ταυτότητα ενταγμένη στην επικυρίαρχη πάντα κυβερνητική προπαγάνδα. Το διαβατήριο εισόδου εξάλλου για πάρα πολλούς “δημοσιογράφους” από την παραπάνω κατηγορία στη δημοσιογραφία και τα Μέσα ενημέρωσης, είναι συνήθως η έμμισθη ή εθελοντική απασχόληση τους σε κυβερνητικά γραφεία επικοινωνίας ή στους κομματικούς μηχανισμούς των εκάστοτε κυβερνήσεων. Μπορούν να μεταπηδούν από τη δημοσιογραφία στην πολιτική και τούμπαλιν, από την πολιτική να επιστρέφουν στη “δημοσιογραφία”, χωρίς κάποιος να τους χρεώσει ότι καταπατούν την βασική αρχή του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.Μικρή είναι η “κοινωνία” της δημοσιογραφίας και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας…
Τη Σοφία Γιαννακά παρουσίασαν σχεδόν ως “διωκόμενη” για τις απόψεις της, όλοι όσοι βρίσκονται εντός και πέριξ της αυλής του μεγάρου Μαξίμου. Καταρχήν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης και ο Ακης Σκέρτσος. Μίλησαν δηλαδή για “πλήγμα ενάντια στην ελευθερία άποψης”στελέχη μιας κυβέρνησης η οποία συστηματικά από το 2019 φιμώνει, λογοκρίνει και καταστέλλει οποιαδήποτε δημοσιογραφική φωνή δεν εναρμονίζεται με την κυρίαρχη προπαγανδιστική γραμμή. Φιμώνει όχι μόνο τις απόψεις- αυτές βρίσκουν χώρο σε “πρωτοσέλιδα του διαδικτύου” μόνο εάν λιβανίζουν τον “Μωϋσή” της πολιτικής σκηνής- αλλά και τα ρεπορτάζ και τις ειδήσεις. Είναι αυτή η κυβέρνηση που φρόντισε να εντάξει την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό Πρακτορείο ως υπηρεσίες στην Προεδρία της κυβέρνησης και κατακρίθηκε έως και από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ενώ η Ελλάδα κατατάχθηκε στην 107η θέση της Ελευθερίας του Τύπου. Είναι η κυβέρνηση που έκλεισε τον φάκελο δολοφονίας του Καραβάϊζ, που επικροτεί φανερά ή παρασκηνιακά τις καταχρηστικές αγωγές εκατομμυρίων ευρώ από ανιψιούς, φίλους και κουμπάρους του πρωθυπουργού εναντίον δημοσιογράφων που αποκαλύπτουν όσα η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να παραμείνουν θαμμένα.
Συνωστίστηκαν στο μέτωπο στήριξης της εκτός από τους κυβερνητικούς και οι εκδότες! Με πρωτοβουλία του Νίκου Χατζηνικολάου, προέδρου της ένωσης ιδιοκτητών ημερησίων εφημερίδων, εκδόθηκε ανακοίνωση υποστήριξης της Σοφίας Γιαννακά, ουσιαστικά πρόκειται για υποστήριξη του δικαιώματος στην προπαγάνδα και τη συκοφάντηση των μη αρεστών στην κυβέρνηση. Έτρεξαν επίσης να δηλώσουν “οργισμένοι” για την κλήση της σε απολογία της οι συνήθεις σιτιζόμενοι από τις πλούσιες “λίστες Πέτσα”, οι οποίοι επίσης ανήκουν στην ευρεία κάστα των ευνοημένων στο οικοσύστημα της ενσωματωμένης σε ποικίλα συμφέροντα, δημοσιογραφίας.
Πέρα από τους παραπάνω υποστηρικτές του δικαιώματος στην κυβερνητική προπαγάνδα και χειραγώγηση, πολλοί δημοσιογράφοι εξέφρασαν επίσης τη διαφωνία τους για την παρέμβαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Ορισμένοι διαφώνησαν επειδή με αυτή την ενέργεια έγινε “διάσημη” μια δημοσιογραφική περσόνα φιλοκυβερνητικού Μέσου για ένα άρθρο που ανασύρθηκε από την αφάνεια του διαδικτύου. Άλλοι πάλι επειδή θεωρούν πως δεν νοείται πειθαρχική παρέμβαση ακόμη και για ακραίες απόψεις.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι κανείς “δεν διώκει” ή “φιμώνει” τη Σοφία Γιαννακά για τις απόψεις της. Η δίωξη και η φίμωση είναι σπορ στα οποία επιδίδονται καταχρηστικά και επίμονα οι υποστηρικτές και τα φερέφωνα του μεγάρου Μαξίμου. Το Πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ παρεμβαίνει αυτεπάγγελτα ή κατόπιν καταγγελιών και από πολίτες, όταν δημοσιογράφοι μέλη της Ένωσης Συντακτών παραβιάζουν κατάφωρα τις κόκκινες γραμμές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Όταν για παράδειγμα ο δημοσιογράφος αντί να ελέγχει την (όποια) ισχυρή εξουσία, στρέφεται ενάντια σε πολίτες που δεν κατέχουν καμία εξουσία, ούτε και διαθέτουν βήμα δημοσιότητας, επειδή αυτό απαιτεί η εκάστοτε κυβέρνηση με την οποία ταυτίζονται ιδεολογικά και πολιτικά. Όταν δηλαδή δεν δημοσιογραφούν αλλά κάνουν ωμή προπαγάνδα. Η διαδικασία παραπομπής επίσης δεν σημαίνει την ποινική δίωξη τους, το πολύ -πολύ να διαγραφούν από το σωματείο για κάποιους μήνες. Μόνο ένας δημοσιογράφος έχει διαγραφεί οριστικά από τα Μητρώα της ΕΣΗΕΑ, κι αυτό επειδή είναι δηλωμένος με πάθος απεργοσπάστης, άρα δεν έχει και λόγο να είναι μέλος της.
Η παραπομπή της Σοφίας Γιαννακά στο Πειθαρχικό ίσως τελικά να βγάλει κάτι θετικό.Να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι. Γιατί η ελευθερία του Τύπου πραγματικά δεν κινδυνεύει από κάποια εποπτικά όργανα δεοντολογίας του δημοσιογραφικού κλάδου. Ξεβρακώνεται όμως ο -εσμός των πολέμιων της ελευθεροτυπίας και της ελευθερίας του λόγου. Αυτοί που εμποδίζουν με κάθε μέσο τους δημοσιογράφους να κάνουν τη δουλειά τους, αυτοί που κόβουν ρεπορτάζ και ειδήσεις στα ΜΜΕ με ένα τηλεφώνημα υπουργού ή διαφημιστή, αυτοί που παρακολουθούν τα τηλέφωνα δημοσιογράφων, που δίνουν εντολή να προσαγάγουν ή να δέρνουν δημοσιογράφους επειδή δεν κρύβονται πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ, αυτοί που κάνουν αγωγές φίμωσης με την πολιτική κάλυψη της κυβέρνησης.
Εν τέλει είναι πραγματικά εξοργιστικό για τη δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους να κουνάει η κυβέρνηση της λογοκρισίας και της φίμωσης με θράσος το δάχτυλο στα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου, για το πως πρέπει να λειτουργούν και σε ποιες περιπτώσεις δικαιούνται να παρεμβαίνουν για τη δεοντολογία.
** Πηγή: neostrategy.gr