Οι δημοσιογράφοι δεν έχουν συλλογικές συμβάσεις από το 2009, ενώ βιώνουν άθλιες εργασιακές συνθήκες γαλέρας και εξοντωτικά ωράρια σε εκατοντάδες μικρές και μεγάλες ιστοσελίδες που λειτουργούν με «διαφημιστικές ενισχύσεις» επιχειρήσεων και κράτους, ως «φυλλάδιά» τους. Αμείβονται με τους χαμηλότερους μισθούς, αναγκάζονται να αποδέχονται τον εργοδοτικό εκφοβισμό. Μπορούν όμως να συμμετέχουν σε σεμινάρια για την ασφάλειά τους σε σχολές του ΝΑΤΟ με μαθήματα από το στρατό ή την αστυνομία. Μετά την ΠΟΕΣΥ και την ΕΣΗΕΜΘ, η πλειοψηφία και του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ υιοθετεί την «ενσωμάτωση» των δημοσιογράφων στον τακτικό στρατό.
