Έως τις 30 Σεπτεμβρίου η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ολοκληρώσει το σχέδιο “στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης”, με τη λειτουργία του νέου ευρωπαϊκού ταμείου παραγωγής όπλων με αρχικό “κουμπαρά” 5 δισεκατομμύρια ευρώ, στο όνομα του πολέμου στην Ουκρανία. Υπό τον τίτλο “Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Ειρήνης”, το νέο Ταμείο θα λειτουργεί εκτός των ευρωπαϊκών οργάνων και θα χρηματοδοτεί τις χώρες μέλη για την παραγωγή όπλων. Και φυσικά το Ταμείο παραγωγής όπλων στοχεύει να παραμείνει και στο μέλλον προς κάθε πολεμική χρήση της Ε.Ε.
Αναδημοσιεύουμε ένα παλιό άρθρο του Χέρμαν Μίσιελ στο ολλανδικό andereuropa υπό τον τίτλο “Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα συμμετάσχει στο μονοπάτι της στρατιωτικοποίησης“, μετάφραση του οποίου δημοσιεύθηκε στον καναδικό ιστότοπο The Bullet , στο Monthly Review Online. και στο GlobalResearch
<<Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται «σε κατάσταση επείγουσας πολέμου», δήλωσε ο Josep Borrell , Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για Εξωτερικές Υποθέσεις και Πολιτική Ασφάλειας στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου τον Φεβρουάριο του 2023. Ο άνδρας είπε την αλήθεια, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει καμία διπλωματική απόπειρα παρέμβασης στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Αντίθετα, η ΕΕ έχει δεσμευτεί πλήρως να προμηθεύει όλο και περισσότερα και βαρύτερα όπλα στην Ουκρανία, της οποίας η στρατιωτική νίκη επί της Ρωσίας θεωρείται η μόνη εγγύηση για μια διαρκή ειρήνη.
Αυτό επαναλήφθηκε επίσης σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία στις 16 Φεβρουαρίου. Σε αυτό διαβάζει κανείς, π.χ., ότι «ο κύριος στόχος για την Ουκρανία είναι να κερδίσει τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, κατανοητή ως την ικανότητά της να διώξει όλες τις δυνάμεις της Ρωσίας, τους πληρεξούσιους και τους συμμάχους της από το διεθνώς αναγνωρισμένο έδαφος της Ουκρανίας. θεωρεί ότι αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της συνεχούς, διαρκούς και σταθερά αυξανόμενης προμήθειας όλων των τύπων όπλων στην Ουκρανία, χωρίς εξαίρεση».
Η Ουκρανία μάχεται, σύμφωνα με το ψήφισμα, όχι μόνο για την κυριαρχία της, αλλά και για την «ελευθερία, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τις ευρωπαϊκές αξίες ενάντια σε ένα βάναυσο καθεστώς που επιδιώκει να υπονομεύσει τη δημοκρατία μας και να αποδυναμώσει και να διχάσει την Ένωσή μας». Οι ευρωπαϊκές μας αξίες υπερασπίστηκαν χωρίς κανένας πολίτης της ΕΕ να διακινδυνεύσει τη ζωή του στη διαδικασία, εκτός εάν είναι ίσως δημοσιογράφος. Αυτό σίγουρα φαίνεται να απαιτεί μια γενναιόδωρη συνεισφορά από το ευρωπαϊκό πορτοφόλι, έτσι δεν είναι;
Πύραυλος τριών σταδίων με περισσότερα πυρομαχικά
Και αυτό έγινε. Όποιος θέλει να κάνει πόλεμο πρέπει να έχει πυρομαχικά, σφαίρες, οβίδες και βλήματα. Η Ουκρανία θα χρησιμοποιούσε περίπου 7.000 καθημερινά, ενώ για τη Ρωσία θα ήταν περίπου 50.000.1 Άρα ευρωπαϊκή «αλληλεγγύη» σημαίνει πυρομαχικά για την Ουκρανία. Στις αρχές Μαρτίου, προτάθηκε ένα σχέδιο δράσης τριών σταδίων
- Το πρώτο βήμα ήταν να αυξηθεί το οικονομικό pot από το οποίο αποζημιώνονται τα κράτη μέλη για τη δωρεά πυρομαχικών από τα δικά τους αποθέματα στην Ουκρανία. Αυτό το Ταμείο, με το σουρεαλιστικό όνομα European Peace Facility , πήρε ένα επιπλέον 1 δισεκατομμύριο ευρώ, για να προμηθεύσει όπλα αξίας 4,6 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ουκρανία.
- Για να μην παρακωλύεται από νομικές ή δημοκρατικές αντιρρήσεις (στην ΕΕ απαγορεύεται από το δίκαιο των συνθηκών να χρησιμοποιεί τον προϋπολογισμό της ΕΕ για στρατιωτικούς σκοπούς), η “Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Ειρήνης” δημιουργήθηκε εκτός των επίσημων θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Είναι μια διεθνής συμφωνία μεταξύ κρατών μελών, στην οποία δεν παρεμβαίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τα εθνικά κοινοβούλια θα μπορούσαν, αλλά δεδομένης της μεγάλης συναίνεσης μεταξύ των κυρίαρχων κομμάτων ότι το Κίεβο υπερασπίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες, υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος για κάτι τέτοιο.
- Η δεύτερη συνιστώσα είναι η κοινή προμήθεια από τα κράτη μέλη, μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, πυρομαχικών, συμπεριλαμβανομένων βλημάτων 155 mm και πιθανώς πυραύλων. Το σχέδιο θα πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2023 και προβλέφθηκε 1 δισ. ευρώ και για αυτόν τον σκοπό. Ωστόσο, ενώ η αρχή του οπλισμού της Ουκρανίας δεν προκάλεσε σχεδόν καμία ευρωπαϊκή συζήτηση, το ερώτημα ποιοι κατασκευαστές όπλων μπορούν να αποχωρήσουν με τα κέρδη είναι αντικείμενο διαφωνιών. Ο περιορισμός των υποψηφίων στην ευρωπαϊκή βιομηχανία όπλων (συμπεριλαμβανομένης της Νορβηγίας, που δεν είναι κράτος μέλος αλλά μέρος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου) θα ήταν μια μικρή αντίθεση στον βιομηχανικό προστατευτισμό του Μπάιντεν. Τι γίνεται όμως αν η αλυσίδα εφοδιασμού πυρομαχικών περιλαμβάνει μη ευρωπαϊκές εταιρείες; Μια συμφωνία Φαίνεται ότι επιτεύχθηκε στις 5 Μαΐου σχετικά με αυτό το θέμα, καθώς οι ξένοι σύνδεσμοι στην αλυσίδα εφοδιασμού δεν φέρουν αντίρρηση για τις ευρωπαϊκές προμήθειες.
- Το πρώτο και το δεύτερο βήμα είναι βραχυπρόθεσμα, αλλά ο «τρόπος πολέμου» που ανέφερε ο Borrell δεν τελειώνει, στα μάτια των Ευρωπαίων ηγετών, με το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία. Η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης είναι εκεί για να διαρκέσει. Το τρίτο βήμα είναι να καταστεί η ευρωπαϊκή βιομηχανία πυρομαχικών έτοιμη να ανταποκριθεί ομαλά στη μελλοντική ζήτηση. Στις 3 Μαΐου, ο Τιερί Μπρετόν, ο Γάλλος επίτροπος αρμόδιος για την εσωτερική αγορά, πρότεινε το σχέδιο ASAP , το οποίο σημαίνει Πράξη για την Υποστήριξη της Παραγωγής Πυρομαχικών. Με ένα ευρωπαϊκό δοχείο επιδότησης 500 εκατομμυρίων ευρώ, η ΕΕ στοχεύει να στηρίξει τους ευρωπαίους παραγωγούς πυρομαχικών να αυξήσουν την ετήσια παραγωγή σε 1 εκατομμύριο μονάδες εντός ενός έτους (αξίας περίπου 3 έως 4 δισεκατομμυρίων ευρώ). Ο Επίτροπος Μπρετόν επισκέφτηκε μάλιστα αρκετά εργοστάσια πυρομαχικών στην Ευρώπη τις τελευταίες εβδομάδες. Σχετικά με τη σύνθεση των 500 εκατομμυρίων ευρώ, Ο Μπρετόν πρόσθεσε ότι, εκτός από τον άμεσο προϋπολογισμό της ΕΕ, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν χρήματα από το Ταμείο Συνοχής (που προορίζονται για τη στήριξη των φτωχότερων περιοχών της Ευρώπης) και από το Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, που προορίζονται για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της κρίσης του κορωνοϊού. «Τα εργοστάσια πυρομαχικών κατασκευάζονται σε απομονωμένες περιοχές», είπε ο Μπρετόν, επομένως τα χρήματα για τη συνοχή είναι «απολύτως κατάλληλα» εκεί…
Αυτό που πρέπει να υπογραμμιστεί σχετικά με αυτό το σχέδιο ASAP είναι ότι θα ενταχθεί στη συνήθη νομοθεσία της ΕΕ, μόλις εγκριθεί από το Συμβούλιο Υπουργών (κράτη μέλη) και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αναφέραμε ήδη ότι το βήμα 1 και 2 είναι διακυβερνητικές συμφωνίες οι οποίες, αυστηρά μιλώντας, είναι νομικά εκτός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Ένας λόγος για τον οποίο αυτό δεν ισχύει για το ASAP είναι ότι μέρος των χρημάτων θα προέλθει από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, με προϋπολογισμό που πρέπει να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο. Ωστόσο, στο μεταξύ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έχουν διαβεβαιωθεί επαρκώς ότι το Κοινοβούλιο θα περιμένει ελάχιστη αντίθεση στην ευρωπαϊκή στρατιωτικοποίηση. Πράγματι, το Κοινοβούλιο είχε προηγουμένως δώσει λευκή κάρτα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα δαπανηθεί ο εγκεκριμένος προϋπολογισμός για την επταετή δημοσιονομική περίοδο.
Ως περαιτέρω ένδειξη καλής θέλησης, η συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου συμφώνησε με την επιθυμία της Επιτροπής να ολοκληρωθεί η νομοθετική διαδικασία για την αποδοχή του σχεδίου ASAP με επιταχυνόμενο ρυθμό – το λεγόμενο fast track . Στις 9 Μαΐου, το Κοινοβούλιο έδωσε το πράσινο φως για να το πράξει. Ο χρόνος ομιλίας κ.λπ. θα μειωθεί στο ελάχιστο και τα πράγματα είναι πιθανό να ολοκληρωθούν με ειδική συνεδρίαση της Βουλής στο τέλος αυτού του μήνα.
Δεν αρέσει σε όλους τους βουλευτές οι αναθυμιάσεις της πυρίτιδας
Εκείνη την εποχή, ο τότε Πρόεδρος της Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο είπε για το νεοφιλελεύθερο οικονομικό ζουρλομανδύα, την «οικονομική διακυβέρνηση» της οποίας η Επιτροπή είχε αποκτήσει την εξουσία: «Αυτό που συμβαίνει είναι μια σιωπηλή επανάσταση, μια σιωπηλή επανάσταση όσον αφορά την ισχυρότερη οικονομική διακυβέρνηση, με μικρά βήματα. Τα κράτη μέλη αποδέχθηκαν –και ελπίζω ότι το κατάλαβαν σωστά– δέχτηκαν ότι μια πολύ σημαντική εξουσία θα ανήκει στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα όσον αφορά την εποπτεία και έναν πολύ αυστηρότερο έλεγχο των δημόσιων οικονομικών». Αυτό συνέβη τον Ιούνιο του 2010. Δεν θα έπρεπε επίσης να αναρωτηθεί εάν οι ευρωβουλευτές κατάλαβαν σωστά σε τι συμφωνούν; Δεν είναι μια «ήσυχη επανάσταση» εάν ο μηχανισμός της ΕΕ μπορεί τώρα να επιτραπεί, σιγά σιγά, να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες μιας σατανικής πολιτικής ελίτ που ονειρεύεται ένα ευρωπαϊκό Πεντάγωνο και ένα ευρωπαϊκό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα;
Οι λίγοι που τάχθηκαν εναντίον αυτής της ύπουλης ευρωπαϊκής πορείας αξίζουν τον θαυμασμό και την ενθάρρυνσή μας. Υπάρχει, για παράδειγμα, η Clare Daly , Ιρλανδή ευρωβουλευτής του Independents4change, μαζί με τον συνάδελφό της Mick Wallace , καθώς και τον Γερμανό αντιμιλιταριστή Özlem Demirel ( Die Linke ). Ούτε ο Μαρκ Μποτένγκα (Βέλγιο, PVDA/PTB) το υποστηρίζουν: «Ο Επίτροπος Μπρετόν θέλει να δώσει τεράστια ποσά από τα χρήματα των φορολογουμένων σε πολύ κερδοφόρες πολυεθνικές, αλλά αρνείται κάθε δημοκρατική συζήτηση. Η πρόταση υπερβαίνει την υποστήριξη της Ουκρανίας και συμβάλλει στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου κατασκευαστών όπλων, ενός πραγματικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος της ΕΕ». Επισημαίνει επίσης ότι το ASAP υπονομεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων. «Το άρθρο 18 του νόμου προτείνει την παράκαμψη της οδηγίας για τον χρόνο εργασίας, η οποία ορίζει ελάχιστες ημερήσιες και εβδομαδιαίες περιόδους ανάπαυσης, ετήσια άδεια, διαλείμματα, μέγιστο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας και νυχτερινή εργασία».
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να αντιταχθούν οι πολίτες στην Ευρώπη στη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, η οποία όχι μόνο θα μειώσει περαιτέρω τους κοινωνικούς προϋπολογισμούς και τους προϋπολογισμούς που σχετίζονται με το κλίμα, αλλά και θα θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη.
Σημειώσεις τέλους
- Μια άλλη πηγή κάνει λόγο για 60.000-210.000 το μήνα από την ουκρανική πλευρά, 600.000-1,8 εκατομμύρια από τη ρωσική πλευρά.
Ο Herman Michiel είναι συντάκτης της ιστοσελίδας Ander Europa .