Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ της Κυριακής
Η φωτογραφία αυτή “αποκρύπτεται” από τις σελίδες του fb γιατί, λέει, περιέχει …βία.
Κατά πόσο είναι ανεξάρτητα τα γεγονότα των χιλιάδων απολύσεων στο Twitter μετά την εξαγορά του δικτύου από τον Ίλον Μάσκ και στη Meta (Facebook-Instagram) επειδή –σύμφωνα με την εταιρεία– έπεσαν τα κέρδη του Μαρκ Ζάκερμπεργκ; Η προφανής παρατήρηση αφορά στους εργαζόμενους. Υπάλληλοι με υψηλή εξειδίκευση, επιστημονική κατάρτιση, πολλές γνώσεις, «ζυμωμένοι» στον μύθο ότι δεν είναι «εργάτες» αλλά κάτι παραπάνω, μια τάξη διαφορετικών ανθρώπων που απασχολούνται στη βιομηχανία big data, χωρίς ωράρια, με υψηλές απολαβές, που συμμετέχουν στην αλλαγή του… ψηφιακού κόσμου. Ωστόσο, ο τρόπος που απομακρύνθηκαν παραπέμπει στις πιο βάρβαρες εργοδοτικές πρακτικές του 19ου αιώνα: Τους πέταξαν έξω από τους υπολογιστές τους, έμαθαν με e-mail πως καταργήθηκε η θέση τους, άκουσαν από τα ειδησεογραφικά δίκτυα πως δεν είναι πια εργαζόμενοι, οι μετανάστες κινδυνεύουν να χάσουν την πράσινη κάρτα παραμονής στις ΗΠΑ.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση, βγαίνουν στο προσκήνιο οι μεγάλες αλλαγές που κυοφορούνται εδώ και πολλά χρόνια στο ελεύθερο Διαδίκτυο. Η προ είκοσι ετών απάντηση πως είναι σχεδόν αδύνατον να ελεγχθεί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, πληροφοριών, υπηρεσιών, προϊόντων στο Internet, κυρίως επειδή αυτή προσφέρεται δωρεάν μέσα από διεθνείς πλατφόρμες, μηχανές αναζήτησης, κοινωνικά δίκτυα, πλέον δεν ισχύει. Οι πλατφόρμες διακίνησης και τα ψηφιακά δίκτυα μετεξελίχθηκαν σε «εταιρικά κράτη», τα οποία βρίσκονται σε συνεχή συνδιαλλαγή και διαπραγμάτευση με τα θεσμικά κράτη για την ψηφιακή διακυβέρνηση, επιβάλλουν λογισμικά ελέγχου και παρεμπόδισης στην ελεύθερη διακίνηση πληροφόρησης, ελέγχουν σχεδόν σε απόλυτο βαθμό τα προσωπικά δεδομένα δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Το Twitter, το οποίο χαρακτηριζόταν ως η πλέον επιδραστική πλατφόρμα ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και ειδήσεων, βρίσκεται αυτές τις μέρες στη δίνη μετεξέλιξής του, με τον Ίλον Μάσκ να προϊδεάζει για ριζικές τομές στον χαρακτήρα του. Περισσότερες (κερδοφόρες) εφαρμογές, έλεγχος στη διακίνηση περιεχομένου με εφαρμογή φίλτρων και λογισμικών και υποχρέωση πληρωμής οκτώ ευρώ σε χρήστες που θέλουν να συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση και επιρροή στο «ευρύ κοινό» δισεκατομμυρίων αναγνωστών.