<<Παλαιότερα ο Συνήγορος του Παιδιού με το ΕΣΡ έβγαζαν γρήγορα απαγόρευση για την δημοσιοποίηση είτε προσωπικών δεδομένων των παιδιών είτε έκθεσής τους εμμέσως μέσω δημοσιοποίησης της ιστορίας τους>>. Η δήλωση του διευθυντή Ψυχικής Υγείας στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, Γιώργου Νικολαΐδη που μίλησεστην εκπομπή “Θεσσαλικό Περισκόπιο”, αποκαλύπτει το μέγεθος της εγκληματικής αδιαφορίας των δημόσιων φορέων στην υπόθεση παιδεραστίας του Κολωνού. Ειδικά του ΕΣΡ που έβγαλε μόνο μια ανακοίνωση 3 γραμμών για να θυμίσει στα κανάλια το νόμο, λες και δεν τον γνωρίζουν…
Όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της Ελπίδας Κουτσογιάννη ο Γιώργος Νικολαϊδης σημείωσε πως στη χώρα μας “εξακολουθούμε να έχουμε απαρχαιωμένη αντίληψη για το πώς διερευνάται μία περίπτωση σεξουαλικής θυματοποίησης του παιδιού.
«Στο αμιγώς δικανικό κομμάτι – συμπλήρωσε – τα παιδιά – θύματα θα κληθούν να πουν 14 φορές την ιστορία τους, επιτείνοντας αυτή η πρακτική τον επανατραυματισμό τους». Ανέφερε το παράδειγμα γειτονικών χωρών, όπως της Τουρκίας, της Αλβανίας και της Βουλγαρίας όπου υπάρχουν κέντρα στα οποία όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση (αστυνομικοί, ανακριτές, εισαγγελείς) λαμβάνουν μία κατάθεση από το παιδί – θύμα και στη συνέχεια το αφήνουν να επουλώσει τις πληγές του.
Ο κ. Νικολαΐδης συμπλήρωσε ότι υπάρχουν στη χώρα μας κάποιες δομές πρόληψης, αλλά δεν είναι αυτό επαρκές, οργανωμένο, καθολικό και εθνικής εμβέλειας. Ανέφερε δε χαρακτηριστικά ότι οι σχετικές υπηρεσίες υποστελεχωμένες και έχουμε και κοινωνικές υπηρεσίες κάτω από την ομπρέλα 7-8 υπουργείων χωρίς συντονισμό μεταξύ τους. Επίσης το 66% αυτών των υπηρεσιών είναι συμβασιουχικό προσωπικό.
Επεσήμανε επίσης ότι «όλα τα παιδιά θύματα που είχαν απασχολήσει το πανελλήνιο η μετέπειτα εξέλιξη της πορείας τους ήταν πολύ άσχημη. Διότι ανάμεσα στα άλλα δεν υπήρχε καμία μέριμνα για να πάνε σε αναδοχή ή οτιδήποτε άλλο. Η δημοσιότητα είναι πολύ αρνητικό φορτίο για αυτά τα παιδιά. Παλαιότερα ο Συνήγορος του Παιδιού με το ΕΣΡ έβγαζαν γρήγορα απαγόρευση για την δημοσιοποίηση είτε προσωπικών δεδομένων των παιδιών είτε έκθεσής τους εμμέσως μέσω δημοσιοποίησης της ιστορίας τους».
Όλη τη συνέντευξη μπορείτε να την ακούσετε εδώ