Και μετά το Γουότεργκεϊτ τι…
Νέα Υόρκη
Yπάρχουν ορισμένοι δημοσιογράφοι, το όνομα των οποίων συνδέεται με ένα και μόνο ρεπορτάζ ή μια μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα. Για τον Καρλ Μπέρνσταϊν και τον Μπομπ Γούντγουορντ αυτό ήταν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Οι αποκαλύψεις που έκαναν το 1972 για τις παρακολουθήσεις εναντίον του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ οδήγησαν στην παραίτηση του προέδρου Νίξον και θεωρούνται, δικαίως, ως μια από τις θρυλικότερες δημοσιογραφικές έρευνες στην ιστορία. Οι δυο δημοσιογράφοι, αν και πάντα παρουσιάζονται σαν αχώριστο δίδυμο, δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο διαφορετικοί μεταξύ τους.
Ο Γούντγουορντ, γιος ανώτατου Ρεπουμπλικανού δικαστικού, σπούδασε στο Γιέιλ πριν καταταγεί σε πρόγραμμα έφεδρων αξιωματικών του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ. Μετά το Γουότεργκεϊτ έγινε περισσότερο γνωστός σαν άτυπος βιογράφος του Τζορτζ Μπους του νεότερου (ήταν μάλιστα πεπεισμένος ότι το Ιράκ διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής). Αντίθετα, ο Μπέρνσταϊν, παιδί Εβραίων κομμουνιστών οι οποίοι είχαν έντονη πολιτική δράση από τη δεκαετία του 1940, δεν κατάφερε καν να τελειώσει το Πανεπιστήμιο (τον απέβαλαν λόγω ιδιαίτερα χαμηλής βαθμολογίας). Ισως λόγω αυτών των καταβολών συνέχισε και μετά το Γουότεργκεϊτ να συγκρούεται δημοσιογραφικά με το αμερικανικό κατεστημένο – ήταν άλλωστε αυτός που επέμενε να φτάσει την έρευνα της Washington Post για το συγκεκριμένο σκάνδαλο έως τον Λευκό Οίκο και τον πρόεδρο Νίξον.
Το 1977, αμέσως μόλις αποχώρησε από τη Washington Post, ο Μπέρνσταϊν πέρασε έξι μήνες ερευνώντας τις διασυνδέσεις των ΗΠΑ και κυρίως της CIA και αμερικανικών πρεσβειών με δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης. Το αποτέλεσμα της έρευνας –ένα κείμενο 25.000 λέξεων– δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Rolling Stone και ίσως θα έπρεπε να έχει οδηγήσει σε πολύ περισσότερες παραιτήσεις προέδρων, αξιωματούχων και δημοσιογράφων σε σχέση με τις αποκαλύψεις για το Γουότεργκεϊτ. Ξεκινώντας από την περίοδο που ακολούθησε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εντόπισε περισσότερους από 400 Αμερικανούς δημοσιογράφους, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί με τη CIA σε μυστικές αποστολές. Οι σχέσεις τους με τις υπηρεσίες πληροφοριών ξεκινούσαν από μια απλή ενημέρωση (debriefing) για όσα μάθαιναν κατά τη διάρκεια αποστολών στο εξωτερικό και έφταναν μέχρι την ενεργή συμμετοχή σε επιχειρήσεις της CIA. Στο επίκεντρο της εμπλοκής των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών βρίσκονταν δημοσιογράφοι και αρχισυντάκτες από ορισμένα από τα σημαντικότερα MME, όπως οι New York Times, τα δίκτυα ABC και NBC, τα πρακτορεία Associated Press και Reuters και περιοδικά όπως το Newsweek.
Ολόκληρο το ρεπορτάζ το διαβάζετε εδώ