Πρωτοβουλία για την Ανατροπή
Κάτω τα χέρια από την απεργία. Είναι δικαίωμα, όχι δικαστική απόφαση
Την ώρα που η κυβέρνηση και οι «βαρόνοι» των ΜΜΕ εντείνουν την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα των δημοσιογράφων και προκαλούν κάθε μέρα, κάθε ώρα, ελέω της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ήρθε το Πρωτοδικείο Αθηνών και έκρινε νόμιμη την απεργοσπασία: με την 3702/01-06-2022 απόφασή του και αφού εργαλειοποίησε το αγαθό της ενημέρωσης, «δικαίωσε» τους απεργοσπάστες – μεγαλοστελέχη του ΣΚΑΪ, που προσέφυγαν στην αστική δικαιοσύνη με αίτημα να ακυρωθεί η διαγραφή τους από την ΕΣΗΕΑ (απόφαση Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού) επειδή στις 10-06-2021, ήμερα γενικής απεργίας κατά του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη, αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τις συλλογικές αποφάσεις και δεν απήργησαν. Eπιπλέον, δίνοντας αβάντα στην εργοδοσία και τους απεργοσπάστες, ποινικοποίησε την περιφρούρησή της, ενώ όλοι όσοι μετέχουν σε αυτή τελούν ποινικώς «κολάσιμη πράξη». Και για να μην ξεχνιόμαστε: ο παραπάνω νόμος, ψηφίστηκε για να συμπληρώσει την απεργοκτόνα διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ και της Αχτσιόγλου για την απεργία, θεσμοθέτησε και παγίωσε το καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης στον κλάδο με την υπονόμευση ή ανοιχτή κατάργηση και των τελευταίων δικαιωμάτων που έχουν απομείνει στους εργαζόμενους.
Έρχεται επίσης ως συνέχεια στην πλήρη πολιτική και ιδεολογική υποταγή του κλάδου στη χειραγώγηση Μέσων και δημοσιογράφων από την οικονομική και πολιτική εξουσία, στα ακραία φαινόμενα ολοκληρωτικού ελέγχου στην πληροφόρηση -ενημέρωση της κοινωνίας, στις απόπειρες “καταστολής” κάθε ανυπόταχτης αποκαλυπτικής δημοσιογραφικής φωνής στα μίντια και τα Κοινωνικά δίκτυα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Η αντίδραση της «συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ» στην ΕΣΗΕΑ («Ενωμένοι Δημοσιογράφοι» και «Συσπείρωση») μέχρι σήμερα είναι ανύπαρκτη. «Σιγή νεκροταφείου» απέναντι στην απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που παρεμβαίνει άμεσα στην εσωτερική λειτουργία του Συνδικάτου και πλήττει βάναυσα τις συλλογικές του αποφάσεις και την απεργία. Θα μπορούσε κάλλιστα η «αφωνία» να θεωρηθεί και ομολογία συνενοχής, αφού μετέτρεψαν την Ένωση Συντακτών σε ένα άνευρο και άοσμο γραφειοκρατικό μόρφωμα, που διοικείται με πελατειακές ισορροπίες υποταγής σε πολιτική, εργοδοτική και οικονομική εξουσία. Άλλωστε, αυτή η πλειοψηφία αρνήθηκε να κηρύξει απεργία την Εργατική Πρωτομαγιά κι έριξε την τουφεκιά της τρίωρης στάσης εργασίας, αυτή η πλειοψηφία αρνήθηκε να κηρύξει απεργία και στις 6 Απρίλη, προκειμένου να διεκδικήσουν οι δημοσιογράφοι, μαζί με όλους τους εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Αντ’ αυτού, προκειμένου να προσφέρει υπηρεσία στον υπουργό Εργασίας, η πλειοψηφία έτρεξε να γράψει την ΕΣΗΕΑ στο Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΓΕΜΗΣΟΕ), αν και οι δημοσιογραφικές ενώσεις και τα ναυτεργατικά σωματεία εξαιρούνται, με βάση και το νόμο Χατζηδάκη, εργαλειοποιώντας και προτάσσοντας σαν δικαιολογία την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας στον κλάδο, για τις οποίες -όπως διατείνεται σε όλους τους τόνους- εάν χρειαστεί θα κάνει και… απεργία!
Στην πραγματικότητα, πουλά «χάντρες και καθρεπτάκια στους ιθαγενείς», αφού δεν έχει κάνει εδώ και χρόνια καμία απολύτως συζήτηση για το διεκδικητικό πλαίσιο μιας ΣΣΕ, δεν έχει διαμορφώσει πρόταση και δεν έχει κάνει καμία γενική συνέλευση ή συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς για να συζητήσει αυτό το πλαίσιο με τον κλάδο, με όλους εμάς. Οι απλήρωτες υπερωρίες και αργίες, τα χρωστούμενα ρεπό από την Σαββατοκυριακάτικη εργασία, τα μη καταβαλλόμενα νυχτερινά ωρομίσθια, ο οριακός και πολλές φορές ανεπαρκής αριθμός των δημοσιογράφων που απασχολούνται στα ΜΜΕ, ακόμη και μεγάλων εκδοτικών επιχειρήσεων, η υπερεντατικοποίηση της εργασίας και η ανεργία στον κλάδο είναι δικό της έργο. Δικό της έργο και η απαξίωση του δημοσιογραφικού λόγου και έργου, η αδιαφορία στις προειδοποιήσεις διεθνών οργανώσεων για το κουρέλιασμα της ελευθερίας του τύπου και η γονυκλισία στα κελεύσματα κάθε εξουσίας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή καλεί σε αγωνιστική αντίδραση και σε οργάνωση στους χώρους δουλειάς απέναντι σε μια δικαστική απόφαση για την απεργοσπασία, στο νόμο Χατζηδάκη, στην ΕΣΗΕΑ της υποταγής και στην εργοδοσία, που πλέον θα αυθαιρετεί, παρανομεί και θα παραβιάζει εργατικά δικαιώματα και με τη βούλα της «δικαιοσύνης». Να σταθούμε αλληλέγγυοι μεταξύ μας. Να συζητήσουμε και να παλέψουμε συλλογικά για τη διασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας στον κλάδο. Να μην απεμπολίσουμε το δικαίωμά μας στην απεργία και να αφήσουμε τους άλλους να μας λένε πότε θα απεργήσουμε και πότε όχι. Να διεκδικήσουμε ενιαία Συλλογική Σύμβαση στον κλάδο, με αυξήσεις άνω του πληθωρισμού, να μεταφέρουμε την πάλη αυτή στους χώρους δουλειάς.