Η κυριαρχία της διαφημιστικής «δημοσιογραφίας», ανθεί στη χώρα μας. Σε αντίθεση με την Αυστρία όπου ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε για λίστες διαφήμισης, στη χώρα μας, οι δημοσιογράφοι φοβούνται μήπως και τα ρεπορτάζ τους ενοχλήσουν τους διαφημιζόμενους, τους φίλους του εκδότη, ιδιοκτήτη και φυσικά την κυβέρνηση….
Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Ενάμιση χρόνο πριν, ανακοινώθηκε πως η ΔΕΗ προχωρά σε ανάθεση επικοινωνιακών και διαφημιστικών υπηρεσιών ύψους 8,5 εκατ. ευρώ, με στόχο την «ενίσχυση της εταιρικής εμπορικής εικόνας της». Το καλοκαίρι του 2020 άρχισε να «τρέχει» η καμπάνια στο σύνολο των ΜΜΕ. Το αποτέλεσμα για τη ΔΕΗ το γνωρίζουμε ήδη. Η κυβέρνηση την ξεπουλάει και στα μίντια δεν ακούγεται κιχ. Μόνο κάτι σκόρπιες αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ίσα για να κρατείται το άλλοθι της δημοσιογραφικής ενημέρωσης. Ευγνωμονούσα η εταιρεία, έβγαλε ένα επιπλέον επικοινωνιακό πρόγραμμα 419.000 ευρώ για τους πελάτες της. Λεφτά, βεβαίως, που θα μοιραστούν ως… παντεσπάνι στο Διαδίκτυο σε αυστηρά επιλεγμένους και φίλα προσκείμενους «εκδότες».
Πριν λίγες ημέρες, επίσης, το υπουργείο Περιβάλλοντος ανακοίνωσε διαγωνισμό διαφημιστικής επικοινωνίας ύψους 846.774 ευρώ μέσω ΜΜΕ για «επιμέρους δράσεις στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών». Συμπτωματικά, στη Βουλή βρίσκεται αυτή την περίοδο νομοσχέδιο για την ενεργειακή πολιτική και τη δράση για το κλίμα! Έτσι, ενώ στην κοινωνία κυριαρχούν οι ανησυχίες και αντιδράσεις για την καταστροφή των δασών και το ξεπούλημα βουνών στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης», στα μίντια επεξεργάζονται και μεταφέρουν την επιχορηγούμενη «πληροφόρηση» περί ανάπτυξης.
Εντωμεταξύ, στα ΜΜΕ «τρέχουν» ήδη τα διαφημιστικά προγράμματα των περιφερειών: 3,5 εκατ. ευρώ της Αττικής, 3 εκατ. της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και της Κρήτης, από 2 εκατ. των περιφερειών Βόρειου Αιγαίου και Πελοποννήσου. Τα διαφημιστικά κονδύλια κατευθύνονται στα μίντα που συνωστίζονται στις αυλές στελεχών και υπουργών, ενώ διανέμονται ευθέως ανάλογα με τον βαθμό υποταγής και υπακοής στην πολιτική που ακολουθείται αλλά και στις επιθυμίες των στελεχών που τα μοιράζουν για δημοσιότητα. Αντί, δε, για ειδήσεις και ρεπορτάζ, δημοσιεύονται αναμορφωμένα τα δελτία τύπου.
Στη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, οι δημοσιογράφοι φοβούνται μήπως κάποιο από τα ρεπορτάζ τους θεωρηθεί αποκάλυψη, ενοχλήσει τον χορηγό-διαφημιστή και τότε θα έχουν συνέπειες.