Γράφει ο Γιάννης Χρυσοβέργη στη σελίδα του στο fb
Με τα σκανδαλώδη επιχειρήματα ότι «το παιδί του έχει ψυχολογικά προβλήματα», ότι «δεν υπάρχει σοβαρά μεγάλη πιθανότητα τέλεσης νέας πράξης καθώς το συγκεκριμένο αδίκημα τελέστηκε για συγκεκριμένους λόγους εν όψει συγκεκριμένων συνθηκών» και ότι είναι «υποδειγματικός κρατούμενος το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε την αποφυλάκιση του πυρηνάρχη της Νίκαιας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, Γιώργου Πατέλη, καταδικασμένου σε 10 χρόνια κάθειρξη για συνέργεια στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση μετά από παραμονή στη φυλακή -συμπεριλαμβανομένης και της προφυλάκισης- ΜΟΛΙΣ 30 ΜΗΝΩΝ. Μπορεί η απόφαση να είναι νομότυπη, ΟΜΩΣ ΗΘΙΚΗ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Τα δε επιχειρήματα της εισαγγελέως, τα οποία αποδέχτηκε το Πενταμελές Συμβούλιο Εφετών, υιοθετούν στο ακέραιο αυτά της υπεράσπισης των ναζί. Η απόφαση αυτή, δυστυχώς, μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν είναι. Από τη στιγμή της σύλληψης της ηγεσίας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ κατ’ επιταγήν του Ισραήλ που είχε καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να υπάρξει βελτίωση των διμερών σχέσεων όσο κυκλοφορεί ελεύθερη στο δρόμο η ναζιστική οργάνωση -μια από τις σπάνιες φορές που μια βίαιη έξωθεν παρέμβαση είναι πραγματικό δώρο για τη Δημοκρατία- το ακροδεξιό Παρακράτος έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για πέσουν στα μαλακά.
Το είδαμε στο βούλευμα του Τριμελούς Δικαστικού Συμβουλίου, που παρέπεμψε τους ναζί για σύσταση εγκληματικής και όχι τρομοκρατικής οργάνωσης. Παρά το γεγονός ότι βαρύνονταν με δυο δολοφονίες, με εκατοντάδες σοβαρούς τραυματισμούς μεταναστών, αριστερών κι αναρχικών κι είχαν οργανώσει δεκάδες πογκρόμ κατά των μεταναστών. Το είδαμε στην επιχειρηματολογία του ενός από τα τρία μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου, αυτού που μειοψήφησε αρνούμενο ακόμα και το χαρακτηρισμό των ναζί ως εγκληματική οργάνωση. Το είδαμε στην πρωτοφανή αγόρευση της εισαγγελέως της δίκης Αδαμαντίας Οικονόμου, η οποία είχε προτείνει την απαλλαγή ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ πλήν του Ρουπακιά. Το είδαμε στην πρωτοφανή λύσσα με την οποία η Αστυνομία διέλυσε τη διαδήλωση 20.000 ανθρώπων μπροστά στο Εφετείο, τη μέρα που η Πρόεδρος του Δικαστηρίου ανακοίνωσε την ετυμηγορία του: ΕΝΟΧΟΙ.
Το είδαμε στην προαγωγή της Αδαμαντίας Οικονόμου σε Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου (και μόνη η αγόρευσή της σε αυτή τη δίκη έπρεπε να επαρκεί για χαρακτηρισθεί μη προακτέα). Το είδαμε στην προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση που επιφύλαξε η διεύθυνση των Φυλακών Δομοκού στον Κασσιδιάρη, ο οποίος,κατά παράβαση κάθε κείμενης σωφρονιστικής νομοθεσίας είχε ανεξέλεγκτη πρόσβαση στο διαδίκτυο -μια πρόσβαση την οποία θα έπρεπε να έχουν ελεγχόμενη όλοι οι κρατούμενοι, αλλά την αρνούνται ακόμα και σε αυτούς οι οποίοι φοιτούν στο Πανεπιστήμιο- έστελνε ασύστολα βίντεο με τα οποία έδινε εντολές στους οπαδούς του.Το είδαμε στην παράτυπη μεταγωγή του τ. βουλευτή Ηλιόπουλου σε αγροτικές φυλακές (γι αυτό η ευθύνη βαρύνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τη γενική γραμματέα αντιεγκληματικής πολιτικής Σοφία Νικόλάου, καθώς τη δική της υπογραφή φέρει η παράτυπη μεταγωγή), καθώς δεν έχει συμπληρώσει το απαιτούμενο ποσοστό έκτισης της ποινής του.
Το είδαμε στα τάγματα εφόδου που εδώ και ένα μήνα δέρνουν κόσμο ασύστολα στη Θεσσαλονίκη κι όχι μόνο και, για άλλη μια φορά, οι αρμόδιοι εισαγγελείς δεν είχαν καταλάβει τίποτα. Χρειάστηκε παρέμβαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για να ασκήσουν, με βαριά καρδιά, διώξεις. Τα οποία τάγματα εφόδου πλήθος δημοσιογράφοι των πετσομπουκωμένων ΜΜΕ βάφτισαν «αντίσταση των μαθητών στη βία των κομμουνιστών»
Για το Ακροδεξιό Παρακράτος η με ταχείς ρυθμούς αποφυλάκιση των ναζί κι η επιστροφή στους δρόμους των ταγμάτων εφόδου το ταχύτερο δυνατό ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε.
Υ.Γ. Η πρωτοφανής μεροληψία της θεσμικής Δικαιοσύνης υπέρ των ναζί εγκληματιών δίνει, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ηθικό έρεισμα σε όσους καλούν σε αυτοδικία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.