Στις 3 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται η 2η ψηφιακή μετάβαση σε Αττική, Εύβοια και Αρκαδία και στι
ς 30 Σεπτεμβρίου ολοκληρώνεται η μετακίνηση της τηλεόρασης ελεύθερης λήψης στο φάσμα συχνοτήτων στα UHF. Η κυβέρνηση της Ν.Δ θα παραδώσει, όπως έκανε και το 2015 για τα 800 ΜHz(Ψηφιακό Μέρισμα), το φάσμα των 700 MHz στις τηλεπικοινωνίες. Η τηλεόραση έχει πλέον λιγότερες συχνότητες με αποτέλεσμα να μην χωράνε όλα τα κανάλια.
Και ενώ σε όλη την Ευρώπη η ελεύθερη τηλεόραση έχει περάσει στο DVB-T2 και σε μεταδόσεις 4Κ, στην Ελλάδα οι μέτοχοι της Digea, ιδιοκτήτες των πανελλαδικών καναλιών που είναι ταυτόχρονα και πελάτες της κοινής τους εταιρείας, συνεχίζουν την τηλεοπτική εκπομπή σε τυπική ευκρίνεια (SD) και εκπέμπουν σε υψηλή ευκρίνεια (HD) μόνο τους πανελλαδικούς σταθμούς. Η πλήρης ψηφιακή αποτυχία στη χώρα επιτελέστηκε από το 2012 με τον πρώτο χάρτη τηλεοπτικών συχνοτήτων, το λουκέτο στην ΕΡΤ το 2013, την παράδοση του συνόλου του τηλεοπτικού φάσματος στη Digea το 2014. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε ένα εξίσου πλήρως αποτυχημένο μοντέλο για την τηλεόραση και φθάνουμε στο σήμερα.
Σε δεκάδες περιοχές της χώρας, από τη Θράκη, την Κεντρική Μακεδονία, την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου μέχρι και την Κρήτη, συνεχίζουν να μην έχουν ψηφιακό τηλεοπτικό σήμα. Στην περιφέρεια ψηφιακή τηλεόραση σημαίνει σπασμένο σήμα ή καθόλου σήμα. Στη Θεσσαλονίκη η ΕΡΤ δεν έχει σήμα, στις Κυκλάδες παρεμβάλλεται το σήμα υψηλής ευκρίνειας των μεγάλων καναλιών της Digea από τα Δωδεκάνησα. Τα περιφερειακά κανάλια, που πληρώνουν υψηλά ενοίκια στην Digea, διαμαρτύρονται για την άθλια ψηφιακή εικόνα τους, επειδή το σήμα μεταδίδεται σε τυπική ευκρίνεια και με χαμηλό ρυθμό.
Το μοντέλο που υιοθέτησαν συνολικά τέσσερις κυβερνήσεις από το 2009 και μετά έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει ψηφιακή τηλεόραση μόνο στις πολύ μεγάλες πόλεις της χώρας, αυτές που ενδιαφέρουν εμπορικά και διαφημιστικά τους πελάτες και μετόχους της Digea. Το κράτος, κυβερνήσεις και ρυθμιστικές αρχές (ΕΕΕΤ -ΕΣΡ), αντί να ρυθμίσουν το ψηφιακό τοπίο με σαφείς κανόνες για την ΕΡΤ και την Digea, ακολουθούν τις «οδηγίες» του παρόχου δικτύου της Digea, σύμφωνα με τις αποφασισμένες επενδύσεις του! Τα γεγονότα είναι σαφή. Για να καλυφθεί πλήρως το γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας με τηλεοπτικό σήμα απαιτούνταν –όπως με το αναλογικό σήμα– περίπου 1.000 πομποί και αναμεταδότες σε όλη τη χώρα.
Η άλλη πρόταση για ψηφιακή μετάδοση σήματος μέσω δορυφόρου σε μικρούς αναμεταδότες –περί τους 800– σε όλη τη χώρα, σε κοινά πάρκα κεραιών ΕΡΤ – Digea, δεν εξετάστηκε ποτέ σοβαρά από καμιά κυβέρνηση. Αντί αυτού καθορίστηκαν μόλις 169 κέντρα εκπομπής στη χώρα, που καλύπτουν κατά μέσο όρο το 65% της γεωγραφίας της χώρας και το 95% του πληθυσμού. Η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη ρυθμίσει την υποχρεωτική μετάβαση σε DVB T2, αντιθέτως έδωσε παράταση για την υποχρεωτική εκπομπή σε σήμα υψηλής ευκρίνειας ως το 2022 στα ιδιωτικά κανάλια.
Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα υιοθετήθηκε το επιδοματικό μοντέλο χορήγησης 150 ευρώ ανά νοικοκυριό για να τοποθετήσει δορυφορικό πιάτο συνδρομητικής πλατφόρμας και να έχει πρόσβαση στην τηλεόραση μέσω διαδικτύου ή να τοποθετήσει η Digea μικρούς αναμεταδότες. Όπως είναι λογικό, η ιδιωτική εταιρεία έκρινε πως δεν τη συμφέρει να τοποθετήσει αναμεταδότη αν δεν υπάρχουν 400 νοικοκυριά που θα λάβουν την επιδότηση των 150 ευρώ. Μοντέλο που υιοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει για οκτώ(!) ακόμη χρόνια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.