Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα liberationpolular.wordpress.com
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Πώς και γιατί τα συμβατικά Μέσα ελαχιστοποιούν την κλιματική αλλαγή
Ο Tyler Poisson είναι καθηγητής δημόσιου σχολείου στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. Έγραψε αυτό το φυλλάδιο για διανομή στην κοινότητά του.
Μετάφραση: Guernicaeu
Ε: Τι είναι τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης;
Α: Τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης είναι το σύνολο των εταιρικών μέσων ενημέρωσης που κυριαρχούν στα ΜΜΕ. Γνωστά και ως εταιρικά/μαζικά/μονοπωλιακά ΜΜΕ, τα ΜΜΕ αποτελούνται από καλωδιακά κανάλια ειδήσεων, σημαντικά περιοδικά, κινηματογραφικά στούντιο και άλλα παρόμοια. Ο εταιρικός Τύπος είναι υποσύνολο των μεγάλων εταιρειών μέσων ενημέρωσης που ασχολούνται με τις ειδήσεις. Τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης έχουν το μονοπώλιο στις πληροφορίες και τα σύμβολα που διαδίδονται ευρέως στο κοινό, καθώς τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης απευθύνονται μόνο σε μικρό κοινό ειδικών καταναλωτών. Πέντε εταιρείες ελέγχουν το 90% των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης.[1]
Ε: Ποιο είναι το πρόβλημα με τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης;
Α: Τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης είναι (θυγατρικές) κερδοσκοπικών εταιρειών που δρουν στο σύστημα του καπιταλισμού. Ως εκ τούτου, κεντρικός στόχος τους είναι η μεγιστοποίηση του τριμηνιαίου κέρδους για τους μετόχους τους, η πλειοψηφία των οποίων είναι χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.[2] Επειδή οι επιχειρήσεις είναι υπεύθυνες πρώτα για τους μετόχους, η καπιταλιστική συσσώρευση έρχεται σε βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος, καθώς οι επιχειρήσεις εκμεταλλεύονται την φθηνή εργασία και εξορύσσουν πόρους με τον πιο αποδοτικό τρόπο, ανεξάρτητα από το πόσο οικολογικά καταστροφικό μπορεί να είναι αυτό, σε μια προσπάθεια να αυξήσουν την υπεραξία για την ιδιοκτήτρια τάξη[3].
Οι συνηθισμένες πηγές ειδήσεων βασίζονται στη διαφήμιση για να παράγουν έσοδα, που σημαίνει ότι πρέπει να πουλάνε ευκαιρίες μάρκετινγκ σε άλλες εταιρείες. Εξαιτίας αυτής της συμφωνίας, τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να επικρίνουν ειλικρινά τον εταιρικό καπιταλισμό, καθώς θα ήταν σαμποτάζ να αμφισβητήσουν το ίδιο το σύστημα από το οποίο εξαρτάται το επιχειρηματικό τους μοντέλο.
Ε: Οι συμβατικές πηγές δεν επικρίνουν τον καπιταλισμό, και τι έγινε;
Α: Τον προπαγανδίζουν. Η σημαντικότερη επιτυχία των συμβατικών μέσων ενημέρωσης είναι η ευρύτατα διαδεδομένη ενστάλαξη της μη αμφισβήτησης του καπιταλιστικής κατανάλωσης. Καταρχάς, ο εταιρικός Τύπος δημοσιεύει διαφημίσεις που ενισχύουν την καταναλωτική κουλτούρα. Πολύ χειρότερα, αφού οι κύριες μεταδόσεις και εκδόσεις είναι οι μόνες πηγές πληροφοριών που φτάνουν χωρίς κόπο στις μάζες, και επειδή αμφισβητούν ασταμάτητα, αν όχι αγνοούν, την κριτική ανάλυση του συστήματος του καπιταλισμού, καταλήγουν να την επιβάλλουν. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διάδοσης πραγματοποιείται ασυνείδητα. Τα ΜΜΕ ψυχαγωγίας περιλαμβάνουν εικόνες και πρότυπα του καπιταλισμού.
Οι άνθρωποι των εταιρικών ειδήσεων, που συχνά έχουν αποφοιτήσει από κορυφαία ιδιωτικά σχολεία, προσλαμβάνονται σε μεγάλες εταιρείες μέσων ενημέρωσης ακριβώς για την έλλειψη κριτικής τους προς τις υπάρχουσες δομές ισχύος.[4] Έτσι, οι βασικοί σχολιαστές είναι φυσικό να υποτιμούν, όταν δεν αγνοούν, ειδήσεις που αντικατοπτρίζουν δυσμενώς την υφιστάμενη οικονομική κατάσταση. Το κάνουν αυτό ενεργά (π.χ., παίζοντας «και τις δύο πλευρές») και παθητικά (π.χ., αναφέροντας συστημικές συνέπειες ως ανεξάρτητα γεγονότα). Ένας σοβαρός επικριτής του καπιταλισμού δεν θα κατάφερνε ποτέ να ασκήσει επιρροή στα συμβατικά μέσα ενημέρωσης, στην πραγματικότητα κανένας δεν το έκανε.
Μερικές φορές ανορθόδοξες γνώμες δημοσιεύονται σε απαρατήρητα μέρη, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετές για να κερδίσουν πολλή προσοχή. Επιπλέον, οι συντάκτες της ειδησεογραφικής βιομηχανίας διατηρούν το δικαίωμα να αναδιατυπώνουν μονομερώς τις ιστορίες τους πριν φτάσουν στο κοινό. Ως αποτέλεσμα, οι δημοσιογράφοι αυτο-λογοκρίνονται, με αποτέλεσμα να αποκλείουν γεγονότα και να καταπνίγουν συναισθήματα που γνωρίζουν ότι ο συντάκτης τους θα δυσπιστήσει ή θα διαγράψει. Οι συντάκτες δίνουν αναφορά στους διευθύνοντες συμβούλους σε διοικητικά συμβούλια.
Ε: Σίγουρα, αλλά είμαι ελεύθερος να διαβάζω και να βλέπω αυτό που θέλω σωστά; Γιατί οι άνθρωποι δεν βρίσκουν απλώς καλύτερες πηγές;
Α: Θεωρητικά, τα άτομα μπορούν να συμμετέχουν σε οποιεσδήποτε πηγές ειδήσεων θεωρούν ότι είναι οι καλύτερες. Η πραγματικότητα είναι ότι οι ποιοτικές, οι εναλλακτικές εκδόσεις, αν και πολυάριθμες, είναι ουσιαστικά ανεξερεύνητες. Μερικές από τις πλουσιότερες και ισχυρότερες εταιρείες (media) στον κόσμο, όπως η Google, το Facebook, οι εκδοτικοί οίκοι και τα δίκτυα μετάδοσης, ελέγχουν ευρέως τη διανομή των πληροφοριών. Ο καθένας μπορεί να παράγει ό,τι θέλει, η πρόκληση έγκειται στην εξεύρεση κοινού.
Οι κερδοσκοπικές εταιρείες καθορίζουν τι παίρνετε, και ακόμα πιο σημαντικό τι δεν παίρνετε, όταν αναζητάτε τον Ιστό, την τηλεόραση, κ.ο.κ.[5] Αυτή η κατάσταση πραγμάτων είναι προβληματική, καθώς θα ήταν ενάντια στο συμφέρον των εταιρειών πολλών δισεκατομμυρίων να αναδείξουν πληροφορίες που αμφισβητούν το σύστημα της αύξησης κεφαλαίου από το οποίο αντλούν τη δύναμή τους.
Επιπλέον, τα μονοπωλιακά μέσα ενημέρωσης οριοθετούν μια αποδεκτή πολιτική λόγω της πανταχού παρουσίας της. Οι αποκλίνουσες απόψεις θεωρούνται «ριζοσπαστικές», «μη ρεαλιστικές», ή απλώς αλαζονικές στον λαϊκό λόγο, όσο λογικές ή αποδεδειγμένες και αν είναι.
Ε: Οπότε όλα όσα διαβάζω στον εταιρικό τύπο είναι προπαγάνδα;
Α: Όχι! Στην πραγματικότητα, σε ζητήματα που μπορούν να καλυφθούν με ειλικρίνεια απουσία συστημικής ανάλυσης, οι συμβατικές πηγές ειδήσεων μπορούν να είναι εξαιρετικές. Αν και η αδύναμη γλώσσα και οι χωρίς επαφή υποθέσεις αφθονούν, αυτό που δημοσιεύεται δεν είναι συνήθως προβληματικό. Αυτό που έχει πραγματικά σημασία είναι τα γεγονότα και οι απόψεις που παραλείπονται και περιθωριοποιούνται, αντί να μπαίνουν στους τίτλους.
Οι μεγάλες ειδησεογραφικές εταιρείες κατευνάζουν τους μετόχους και τους διαφημιστές τους κάθε φορά που αγνοούν ένα περιστατικό εταιρικής εκμετάλλευσης. Όταν τα προβλήματα που προκαλούνται από τον καπιταλισμό γίνονται πολύ μεγάλα για να τα αγνοήσουν οι συνηθισμένες πηγές, είναι καλύτερα για τις επιχειρήσεις να καθιστούν τις ξένες χώρες και τις εγχώριες μειονότητες ως αποδιοπομπαίους τράγους. Οι μεγάλες εταιρείες μέσων χρησιμοποιούν επίσης αλγορίθμους που διευκολύνουν την ατελείωτη ψυχαγωγία.[6][7]
Ε: Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που κακομεταχειρίζονται τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης;
Α: Η αλλαγή του κλίματος, θεωρώντας ως δεδομένη την κατανόηση ότι είναι η μεγαλύτερη ιστορία της εποχής μας, αν όχι το σημαντικότερο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία. Ο εταιρικός Τύπος έχει πρακτικά αγνοήσει την κλιματική αλλαγή, στην καλύτερη περίπτωση υποβιβάζοντας κρίσιμες αναφορές σε οπισθόφυλλα. Τα παραδείγματα μη ανάλογης κάλυψης του κλίματος είναι ανεξάντλητα. Δυστυχώς, το ABC News αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στο Royal Baby σε μία εβδομάδα παρά στην κλιματική αλλαγή σε όλο το 2018, το τέταρτο πιο καυτό έτος.[8][9]
Το 2019, όταν τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού CO2 ξεπέρασαν τα 415 ανά εκατομμύριο για πρώτη φορά από την εποχή του Πλειόκαινου πριν από 3 εκατομμύρια χρόνια, κανένα σημαντικό δημοσίευμα δεν ανέφερε το μέτρο, παρόλο που η Exxon Mobil το προέβλεψε δεκαετίες εκ των προτέρων.[10][11][12] Αντίθετα, το πρωί μετά την καταγραφή του κλίματος, το πρωτοσέλιδο των New York Times ανησυχούσα για τα οικονομικά του «Εμπορικού Πολέμου του Τραμπ», τη δεινή κατάσταση των ανέργων στη «Χώρα του Άνθρακα», και την επικείμενη «Αποκάλυψη 5G».[13]
Τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν επιστήσει την προσοχή στο γεγονός ότι οι θερμοκρασίες της επιφάνειας της γης στη Σιβηρία υπερβαίνουν τώρα τους 100 βαθμούς Φαρενάιτ ετησίως, απειλώντας τη σταθερότητα του παγετού που αποθηκεύει πολύ περισσότερο άνθρακα από ό,τι στην ατμόσφαιρα.[14][15][16] Αυτά δεν είναι γεγονότα που οι άνθρωποι θα πρέπει να αναζητήσουν, δεδομένου του τι διακυβεύεται. 20% όλων των θανάτων ανθρώπων προκαλούνται από τις εκπομπές ορυκτών καυσίμων.[17] Ένας τύπος που εξυπηρετεί το κοινό θα εντόπιζε την εταιρική ρύπανση σε μια προσπάθεια να διαφυλαχθεί η παγκόσμια υγεία. Ο εταιρικός τύπος, ο οποίος εξυπηρετεί μεγιστάνες, εντοπίζει το χρηματιστήριο ως ένα μέτρο «οικονομικής υγείας».
Οι πολίτες είναι επίσης απληροφόρητοι για τις περιβαλλοντικές εξελίξεις, όπως η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Μητέρας Γης.[18] Όλο και πιο σοβαρά ακραία καιρικά φαινόμενα εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως σοκαριστικές ανωμαλίες στις ειδήσεις του κοινού, οι οποίες κατηγορούν την «Ανθρωπότητα» για τα εμφανή εγκλήματα για το κλίμα στα οποία τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι συνεργός.[19][20] Η οικολογική καταστροφή δεν είναι στην «Ανθρώπινη Φύση». Οι άνθρωποι ζουν στη Γη για εκατοντάδες χιλιετίες. Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν ληστέψει ή μολύνει τον πλανήτη. Οι εταιρείες το κάνους. Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή συμπίπτει με την άνοδο του βιομηχανικού καπιταλισμού, τον οποίο τα μεγάλα μέσα προστατεύουν ενοχοποιώντας την Ανθρωπότητα.
Ε: Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για την κλιματική αλλαγή και τον καπιταλισμό. Τα ΜΜΕ παράγουν περιεχόμενο που οι άνθρωποι θέλουν να καταναλώσουν.
Α: Αντιστρόφως. Τα εταιρικά μέσα μαζικής ενημέρωσης παράγουν συμφέροντα. Τα πράγματα που προωθούνται και παρακολουθούνται από τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης γίνονται πολιτισμικά σημαντικά λόγω της προσοχής που λαμβάνουν. Με άλλα λόγια, η λαϊκή ανησυχία κοινωνικοποιείται μέσω της κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με την κλιματική αλλαγή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επειδή την βιώνουν.
Στην πραγματικότητα, το Πρόγραμμα του Γέιλ για την Ανακοίνωση της Κλιματικής Αλλαγής έχει διαπιστώσει ότι περισσότεροι από 3/4 από τους πολίτες των ΗΠΑ ενδιαφέρονται ρητά για ειδήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή.[21] Οπως και να έχει, ένα ελάχιστα αξιοπρεπές ΜΜΕ θα ενημέρωνε τις μάζες για την κατάσταση του κλίματος.
Ε: Γιατί τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης αγνοούν την κλιματική αλλαγή, αν πραγματικά αποτελεί τόσο μεγάλο κίνδυνο;
Α: Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη γνωστή απειλή για τον πολιτισμό, ούτε ακόμη αν τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης θεωρητικά μπορούσαν να επωφεληθούν από τη συχνή και ειλικρινή κάλυψη του κλίματος, δεν θα το έκαναν στην πραγματικότητα για έναν απλό λόγο. Η κλιματική αλλαγή προκαλείται από το ίδιο το σύστημα συσσώρευσης κεφαλαίου που συντηρεί τις επιχειρήσεις των μέσων ενημέρωσης.
Οι εταιρείες είναι σε δυσαρμονία τη φύση όταν λεηλατούν οικοσυστήματα για μη ανανεώσιμους πόρους, κατασκευάζουν περιττά προϊόντα, τα μεταφέρουν σε ολόκληρο τον κόσμο με μη βιώσιμο τρόπο, και δηλητηριάζουν τη βιόσφαιρα με απόβλητα. Αυτή η δραματική δραστηριότητα εκτελείται με ακατανόητες ταχύτητες και σε καταστροφικές κλίμακες. Ο εταιρικός καπιταλισμός επηρεάζει την κλιματική αλλαγή περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Οι αξιόλογες αναλύσεις της κλιματικής αλλαγής δεν μπορούν να αγνοήσουν την ιστορία του καπιταλισμού, και οι εφαρμόσιμες λύσεις πρέπει να συνηγορούν υπέρ του τέλους του εταιρικού καπιταλισμού όπως τον γνωρίζουμε.[22] Συνεπώς, οι μεγάλες εταιρείες μέσων ενημέρωσης πρέπει να αποφύγουν το ζήτημα από επιλογή. Δεν επιλέγουν απλώς πιο επικερδείς ιστορίες να πουν. Δεν έχουν άλλη επιλογή.
Οι συμβατικές πηγές ειδήσεων πραγματικά δεν θα μπορούσαν να αντέξουν σοβαρά ρεπορτάζ σχετικά με το θέμα της κλιματικής αλλαγής, επειδή αν ήταν ειλικρινείς θα συνέδεαν την κλιματική αλλαγή με τον καπιταλισμό και έτσι θα αποξενωναν τους μεγάλους διαφημιστές και επενδυτές, που θα διακινδύνευαν τα έσοδα, εξού και την ικανότητα να διαδίδουν πληροφορίες στις μάζες Με άλλα λόγια, κάθε ειδησεογραφικό μέσο που δεσμεύεται για την επαρκή κάλυψη του κλίματος χάνει συνεπώς τους πόρους που θα χρειαζόταν να είναι mainstream. Υπό τις παρούσες συνθήκες, αν η αλλαγή του κλίματος απειλούσε πραγματικά τον πολιτισμό -στην πραγματικότητα τον απειλεί- τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν θα μπορούσαν να μας ενημερώσουν.
Ε: Αν η κλιματική αλλαγή απειλεί τον πολιτισμό, θέτει σε κίνδυνο το σύστημα του καπιταλισμού. Γιατί ο εταιρικός Τύπος υποβαθμίζει την κλιματική αλλαγή αν έθετε σε κίνδυνο τη μελλοντική συσσώρευση;
Λόγω της αρχής ότι οι αποδόσεις των επενδύσεων θα είναι καλύτερα να γίνονται αργά παρά γρήγορα, η ιδιοκτήτρια τάξη συνεχίζει να παραβλέπει την μεταβολή του κλίματος για την εξασφάλιση βραχυπρόθεσμων κερδών. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι εταιρείες δεν μεγιστοποιούν απλώς τον πλούτο των μετόχων. Λειτουργούν ρητά για να κάνουν τους μετόχους όσο πιο πλούσιους γίνεται, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ασταμάτητα.
Σύμφωνα με την απίθανη λογική του καπιταλισμού, οι επιχειρήσεις μπορούν να συνεχίσουν να αποκομίζουν κέρδη κατά το επόμενο τρίμηνο, ακόμη και αν αποβαίνουν εις βάρος των θανατηφόρων μελλοντικών απωλειών. Οι συνήθεις υποθέσεις προϋποθέτουν άπειρη ανάπτυξη σε έναν πεπερασμένο πλανήτη. Όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν είναι αλήθεια ότι τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης υποβαθμίζουν την κλιματική αλλαγή εστιάζοντας σε πιο γοητευτικά, και επομένως πιο κερδοφόρα, θέματα. Αντιθέτως, η κλιματική κρίση αποτελεί μοναδική ευκαιρία για φοβερή και συγκλονιστική, άρα κερδοφόρα, αφήγηση ιστοριών.
Αντίθετα, επειδή η καπιταλιστική συσσώρευση προκαλεί την κλιματική αλλαγή, υποβαθμίζοντας το ζήτημα οι κύριες πηγές αποφεύγουν να αμφισβητήσουν τη διαδικασία που παράγει κέρδος εξαρχής. Με μια λέξη, οι εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης δεν ελαχιστοποιούν την κλιματική αλλαγή επειδή είναι πολύ απασχολημένες με το βραχυπρόθεσμο κέρδος, αλλά, πολύ πιο ουσιαστικά, το κάνουν για να προστατεύσουν από τη μαζική αποδοκιμασία ολόκληρη την επιχείρησης βραχυπρόθεσμης κερδοσκοπίας.
Ε: Τι κάνουμε;
Α: Να καταναλώνετε με κριτικό τρόπο. Διαβάστε. Μελετήστε την επιστήμη του κλίματος. Εξερευνήστε τις κοινωνικές επιστήμες (ξεκινήστε με την ιστορία των ιθαγενών της Αμερικής και συνεχίστε με την μαρξιστική θεωρία μεταβολικής ρήξης). Μελετήστε μη κερδοσκοπικές εκδόσεις όπως το Climate and Capitalism. Δημιουργήστε μια λίστα με ανεξάρτητες και εναλλακτικές πηγές που θα εφαρμόζουν με συνέπεια αξιοπρεπή ηθικά πρότυπα, θα διατηρούν αξιοσέβαστα ιστορικά αρχεία και θα δημοσιεύουν παγκόσμιες προοπτικές, ειδικά εκείνες που αντιμετωπίζουν την τυραννία και υπερασπίζονται τους καταπιεσμένους. Παρακολουθείστε το Koyaanisqatsi. Να ξεμάθετε τα πάντα.
Τότε, δράσε. Κυρίως άκου, αλλά και μίλα. Η διάδοση των λέξεων είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι εκτιμούν οι άνθρωποι. Κάνε μια βόλτα με ποδήλατο. Καλλιεργείστε, μοιραστείτε, αντισταθείτε, κάντε αυτό που σας φαίνεται σωστό. Ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός. Καλή τύχη.
Πηγή: Climate and Capitalism