Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ “Τα μυστικά της προπαγάνδας του Ισραήλ” στη σελίδα sputniknews από τον Άρη Χατζηστεφάνου αναγράφεται το “λεξικό της ισραηλινής προπαγάνδας”.
Στην περίπτωση των ελληνικών ΜΜΕ δεν χρειάζεται καν “λεξικό”, προβάλλουν σχεδόν αποκλειστικά τις θέσεις του απαρχάϊντ του Ισραήλ και “κόβουν” όπως-όπως ακόμη και τις ψύχραιμες αναλύσεις σχολιαστών-καλεσμένων για την επίθεση του Ισραήλ.
Το λεξικό της προπαγάνδας
Τι έχει μάθει τις τελευταίες ημέρες για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή ένας ανυποψίαστος πολίτης, ο οποίος παρακολουθεί μόνο τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και το εξωτερικό;Ότι ομάδες «Παλαιστίνιων τρομοκρατών» επιτέθηκαν με ρουκέτες εναντίον κατοικημένων περιοχών του Ισραήλ αναγκάζοντας τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας να αμυνθούν χτυπώντας τις δυνάμεις των «τρομοκρατών» στη Λωρίδα της Γάζας. Το γεγονός ότι όλα ξεκίνησαν από το πογκρόμ Ισραηλινών στρατιωτών και εποίκων εναντίον Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, αποκρύπτεται επιμελώς.
Πριν από μερικές ημέρες ο δημοσιογράφος Άλεξ ΜακΝτόναλντ, που παρακολουθεί εδώ και χρόνια τις εξελίξεις στην περιοχή, παρουσίασε ένα πρόχειρο «λεξικό» των όρων που χρησιμοποιούν τα διεθνή ΜΜΕ για να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.
Αξίζει να επιχειρήσουμε να φέρουμε αυτό το λεξικό στην ελληνική πραγματικότητα, μεταφράζοντας ή αποδίδοντας ορισμένες από τις λέξεις και συνδέοντάς τις με γνωστά περιστατικά της ελληνικής ιστορίας.
Συγκρούσεις Ισραηλινών-Παλαιστινίων: Η χρήση της συγκεκριμένης φράσης αφαιρεί το υποκείμενο από την πρόταση (π.χ. Ο ισραηλινός στρατός επιτέθηκε σε Παλαιστίνιους) επιχειρώντας να μοιράσει την ευθύνη και στις δυο πλευρές και να εξισώσει τον κατακτημένο με τον κατακτητή.
Απάντηση στην επίθεση: Κάθε ισραηλινός βομβαρδισμός παρουσιάζεται σαν «απάντηση» σε κάποια βίαιη πράξη των Παλαιστινίων. Με τον τρόπο αυτό αποκρύπτεται η πραγματική γενεσιουργός αιτία της έντασης.
Νέα νύχτα τρόμου σε Παλαιστίνη και Ισραήλ: Δεκάδες νεκροί και ρουκετοπόλεμος – Απειλεί ο Νετανιάχου
Στην περίπτωση που εξετάζουμε, η βία ξεκίνησε όταν Ισραηλινοί επιτέθηκαν σε Παλαιστίνιους προσκυνητές και προσπάθησαν να εκκενώσουν γειτονιές Αράβων.
Ακολούθησε η εκτόξευση ρουκετών από την πλευρά της Χαμάς και στη συνέχεια οι μαζικοί βομβαρδισμοί της Γάζας από το Ισραήλ.
Για τα περισσότερα διεθνή ΜΜΕ όμως όλα ξεκίνησαν με την εκτόξευση των ρουκετών και όχι με την επίθεση στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Παράλληλα, όμως, η φράση αφαιρεί ουσιαστικά από το δικαίωμα ενός κατακτημένου λαού να αμυνθεί απέναντι στον κατακτητή του.
Αξίζει ίσως να θυμηθούμε ότι στην Ελλάδα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή υποστήριζαν ότι η σφαγή στο Δίστομο αποτέλεσε «απάντηση» των Γερμανών σε επιθέσεις που πραγματοποιούσαν Έλληνες αντάρτες.
Κύκλος αίματος: Η χρήση της φράσης εξυπηρετεί τους ίδιους στόχους με την προηγούμενη, αφαιρώντας από την εικόνα τα πραγματικά αίτια του προβλήματος.
Γιατί το Ισραήλ βομβαρδίζει τη Συρία: “Ο Νετανιάχου θέλει να στρέψει αλλού τους προβολείς”
Παράλληλα εξισώνει τις τρομακτικές απώλειες των Παλαιστινίων με τις αναλογικά πολύ μικρότερες απώλειες των Ισραηλινών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επίθεση του 2008 στη Γάζα ο ισραηλινός στρατός σκότωσε 1.417 ανθρώπους (μεταξύ των οποίων εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά) ενώ οι δικές του απώλειες ήταν 13 άτομα, εκ των οποίων τα 10 ήταν στρατιώτες σε προωθημένες θέσεις.
Ιδιοκτησιακές διαφορές: Το γεγονός ότι ο ισραηλινός στρατός και ένοπλοι Ισραηλινοί έποικοι απομακρύνουν δια της βίας Παλαιστίνιους από τα σπίτια και τις πόλεις, που τους ανήκουν με βάση το διεθνές δίκαιο, παρουσιάζεται σαν μια ιδιοκτησιακή διαφορά η οποία αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να διευθετηθεί σε κάποιο δικαστήριο.
Η φράση αποκρύπτει ότι το διεθνές δίκαιο και ο ΟΗΕ καταδικάζουν εδώ και δεκαετίες τους παράνομους εποικισμούς χωρίς να επιβάλλεται καμία ποινή στους δράστες.
Πώς θα αντιδρούσαμε άραγε στην Ελλάδα εάν διαβάζαμε ότι η καταστροφή και εκκένωση της Σμύρνης ήταν αποτέλεσμα «ιδιοκτησιακών διαφορών»;
Τρομοκράτες και εξτρεμιστές: Οι δύο όροι χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τα ισραηλινά ΜΜΕ για να περιγράψουν σχεδόν το σύνολο των Παλαιστινιακών οργανώσεων, που αντιδρούν στην κατοχή Παλαιστινιακών εδαφών, αλλά και για τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους.
Πρόκειται για την ίδια πρακτική που εφαρμοζόταν στην Ελλάδα στα χρόνια της δικτατορίας εναντίον όσων οργανώσεων και ατόμων αντιστέκονταν στη χούντα.
Ήχησαν οι σειρήνες στη Γαλιλαία: Ρουκετοπόλεμος στο βόρειο Ισραήλ
Ο όρος θα μπορούσε, π.χ., να χρησιμοποιηθεί εναντίον του Κώστα Σημίτη, που τοποθετούσε κροτίδες εναντίον του καθεστώτος.
Η συγκεκριμένη φράση όμως επεκτείνεται τα τελευταία χρόνια για να περιγράψει σαν «υποστηρικτές της τρομοκρατίας» όσους ασκούν κριτική σε οποιαδήποτε ενέργεια του ισραηλινού κράτους.
Σιωνισμός: Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αλλά και αρκετές κυβερνήσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ επιχειρούν να ταυτίσουν τον αντισημιτισμό με τον αντισιωνισμό.
Φτάνουν μάλιστα να χαρακτηρίσουν ως «αντισημιτικές» και όλες τις οργανώσεις Εβραίων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, αλλά και αντιρατσιστικές οργανώσεις όπως το BDS.
Αποκρύπτουν δηλαδή ότι ο σιωνισμός είναι ένα ιδεολογικό ρεύμα που έλαβε ακραία, εθνικιστικά χαρακτηριστικά και μέλη του οποίου πραγματοποιούσαν σειρά πολύνεκρων τρομοκρατικών επιθέσεων κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Αιματοκύλισμα στο Ισραήλ: 5χρονος σκοτώθηκε όταν ρουκέτα χτύπησε δωμάτιο όπου είχε βρει καταφύγιο
Ο παραπάνω κατάλογος είναι φυσικά ενδεικτικός και δεν μπορεί να εξηγήσει τις δεκάδες πρακτικές προπαγάνδας που χρησιμοποιούν τα διεθνή ΜΜΕ.
Οι φωτογραφίες που δείχνουν πολύ συχνότερα τις ζημιές σε ισραηλινές συνοικίες και όχι τα δεκάδες θύματα των βομβαρδισμών στη Γάζα, και οι τίτλοι που αποκρύπτουν τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων, είναι ο κανόνας στην κάλυψη του λεγόμενου μεσανατολικού.
Ακόμη όμως και η σύνταξη μιας πρότασης μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες: Διαφορετικά συναισθήματα προκαλεί η φράση «τρία παιδιά σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων, από τον ισραηλινό στρατό» και διαφορετικά η φράση «ο ισραηλινός στρατός σκότωσε τρία παιδιά κατά τη διάρκεια συγκρούσεων».
Στον πόλεμο και στην κατοχή, η αλήθεια από το ψέμα είναι μερικές φορές θέμα διατύπωσης.
Ολόκληρο το ρεπορτάζ του Άρη Χατζηστεφάνου το διαβάζεται εδώ