Αναρτούμε από Yannis Androulidakis για την υπόθεση Φουρθιώτη, ο οποίος συννελήφθη με την κατηγορία της σύστασης συμμορίας.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε η καταγγελία του Κώστα Βαξεβάνη για συμβόλαιο θανάτου εναντίον του από τον Φουρθιώτη, ήταν γνωστό -στους δημοσιογράφους τουλάχιστον- ότι το υπουργείο ΠροΠο δεν τη θεωρούσε αβάσιμη, αλλά την εκτιμούσε ως σημαντική και μάλιστα τη συνέδεε και με άλλες υποθέσεις. Αυτή τη φορά, η αστυνομία κατάφερε να προχωρήσει σε συλλήψεις λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την καταγγελία, και αυτό είναι κατ’ αρχήν θετικό. Παραμένουν ωστόσο ορισμένα ζητήματα:
1. Ο Φουρθιώτης για την ώρα έχει συλληφθεί βασικά με την κατηγορία ότι πυροβολούσε το σπίτι του. Αυτό όμως ήταν κάτι ουσιαστικά γνωστό σε όλους από καιρό. Η «έκρηξη στο αμάξι του», οι «δολοφονικές απειλές από οπαδούς του Κουφοντίνα», οι «ριπές καλάζνικοφ στο σπίτι του» και η «βομβιστική επίθεση» μετά, ήταν ιστορίες για μικρά παιδιά και η αστυνομία βέβαια το ήξερε εξ αρχής ότι ήταν σκηνοθετημένες. Παρ’ όλα αυτά κάπου στη μέση της διήγησης, τού πρόσφερε πολυπρόσωπη αστυνομική φρουρά προστασίας. Γιατί; Το έκανε όπως παίρνεις γλειφιτζούρι σε ένα παιδί που σου έχει πάρει τα αυτιά; Απέφυγε να αναζητήσει γιατί ένας άνθρωπος ανατινάζει το αυτοκίνητό του και πυροβολάει το σπίτι του; Μεσολάβησε κάτι άλλος ή κάποιος άλλος;
2. Η αστυνομία διαρρέει ότι έχει αποσπάσει ομολογίες από τους νονούς της νύχτας που συνέλαβε μαζί με τον Φουρθιώτη, ότι τους πρόσφερε 40.000 ευρώ για να πυροβολήσουν τον τοίχο του. 40.000 ευρώ για να πυροβολήσεις έναν τοίχο, συγγνώμη, αλλά μου φαίνονται πολλά. Τις τιμές τις καθορίζει η αγορά και για να σου πυροβολήσουν έναν τοίχο βρίσκεις άνθρωπο και με 500 ευρώ -αν βαριέσαι να το κάνεις μόνος σου. Με δεδομένη την καταγγελία του Βαξεβάνη ότι ο Φουρθιώτης είχε βγει στη γύρα για να σκοτώσει (ή να τρομάξει βρε αδερφέ) όσους τον ενοχλούσαν, η υπόθεση αυτή δεν μπορεί να κλείσει με τους πυροβολισμούς στον τοίχο της μάντρας και μια -μάλλον- τυχαία συμπλοκή με αστυνομικούς.
3. Παρά τη σύλληψή του, εξακολουθεί να ισχύει ότι ο Φουρθιώτης παρανομούσε για πολύ καιρό και σε όλα τα επίπεδα, έχοντας κάποια ισχυρή κάλυψη. Ίσως όχι τόσο ισχυρή και μεγάλη όσο φανταζόταν με το μπερδεμένο του μυαλό (τα λάθη του είναι κωμικά και φανερώνουν άνθρωπο κάθε άλλο παρά ευφυή), αλλά πάντως ισχυρή. Πιο ισχυρή πχ, από τον πολιτευτή του ΚΙΝΑΛ Σπ. Καρανικόλα που του έκλεισε το ραντεβού με τον Ιερώνυμο. Οποιαδήποτε έρευνα θα είναι λειψή, αν δεν απαντηθεί από πού αντλούσε το τόσο θάρρος ο Φουρθιώτης.
4. Τα χρήματα που φέρεται να διακινεί ο Φουρθιώτης μοιάζουν υπερβολικά πολλά. Περιφερειακές υποθέσεις, φωτογραφίζουν και κραχτές υποθέσεις ξεπλύματος. Δύο ερωτήματα μοιάζουν αυτονόητα: αν ήταν όντως δικά του ή κάποιου άλλου και από ποιες δραστηριότητες προέρχονταν. Ήταν απλά ένας πολύ πετυχημένος προαγωγός ή κάτι ακόμα; Και η στήριξη που απολάμβανε για ένα διάστημα ο Φουρθιώτης (ακόμα κι όταν παρίστανε τον υποψήφιο βουλευτή), πόσο σχετίζεται με τις δραστηριότητες αυτές;
Για να το κλείσω, σημειώνω ότι υπάρχουν δύο τύποι αστυνομικών μυθιστορημάτων. Τα μυθιστορήματα τύπου Λιγνάδη και τα μυθιστορήματα τύπου Φουρθιώτη. Τα μυθιστορήματα τύπου Λιγνάδη είναι βαριά, σκοτεινά και όταν γίνονται ταινίες, με έναν καλό ηθοποιό, χτυπάνε Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Τα μυθιστορήματα τύπου Φουρθιώτη όμως, γίνονται πιο εύκολα μπλοκμπάστερ, γιατί είναι πιο κατανοητά και κυρίως, γιατί αποδεικνύουν ότι η διαφθορά του συστήματος δεν είναι ατύχημα με χαρακτηριστικά ελληνικής τραγωδίας. Είναι ο τρόπος του για να λειτουργεί και ο λόγος για τον οποίον υπάρχει.