Μόλις πρόσφατα ο υφυπουργός παρά το πρωθυπουργώ Στ. Πέτσας πήγε στο σπίτι του Αρη Πορτοσάλτε στέλνοντας μήνυμα συμπαράστασης επειδή γράφτηκαν συνθήματα στο τοίχο, στιλιτεύοντας την προπαγανδιστική του στάση. Σήμερα ο “δημοσιογράφος” που θέλει να υπερασπίζεται την “ελευθερία άποψης”, χαρακτήρισε τον Ζάκ Κωστόπουλο-με αφορμή τη δίκη των δολοφόνων του- “τοξικοαυτό”! Ανέφερε σωρεία ψευδών ειδήσεων, αναπαράγοντας το αφήγημα των ημερών της δολοφονίας που κατέπεσε οριστικά και αμετάκλητα. Οπότε ο Α. Πορτοσάλτε ή δεν έμαθε ποτέ για το γεγονός ότι δεν έγινε ληστεία, ότι δεν ήταν υπό την επήρρεια τοξικών ουσιών, ότι δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος, οπότε δεν είναι δημοσιογράφος που έχει ρόλο σε ραδιοφωνική συχνότητα ή τα γνώριζε όλα και συνειδητά χρησιμοποίησε ψέμματα και παραπληροφόρηση, οπότε και πάλι εγκατέλειψε το ρόλο του ως δημοσιογράφος και αναμασά δημόσια αθλιότητες σαν να βρίσκεται σε καφενείο. Αναδημοσιεύουμε τα όσα ανέφερε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ μέσα από το πολύ εύστοχο σχόλιο του δημοσιογράφου Δημήτρη Σούλτα, συμφωνώντας απόλυτα πως αυτό δεν είναι δημοσιογραφία, είναι εξεφτελισμός του επαγγέλματος.
Το σχόλιο του Άρη Πορτοσάλτε σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ:
“Γίνονται σήμερα συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις γι αυτόν τον άνθρωπο που μπήκε να ληστέψει και έπεσε ένας κόσμος εκεί πάνω… και έγιναν πράγματα που δεν έπρεπε να συμβούν… όποιος μπήκε σε ένα μαγαζί, είτε αυτός είναι τοξικοαυτός.., μπήκε, να έρθει η Αστυνομία… Αυτά που συμβαίνουν τελευταίως δείχνουν ότι δεν είμαστε στο σωστό δρόμο. Δεν έχουμε λαϊκά δικαστήρια στην Ελλάδα… δηλαδή έχει καθιερωθεί μια ιστορία ότι σε κάθε δίκη στην οποία εγώ, ο άλλος, ο μπήξε, ο δείξε θα την χαρακτηρίζει ιστορική θα μαζευόμαστε απ’ έξω και θα φωνάζουμε; Δηλαδή αυτά τα βλέπουμε σε ταινίες Φαρ Ουέστ”.
Είναι εντυπωσιακό ότι κάποιος που αυτοαποκαλειται δημοσιογράφος καταφέρνει μέσα σε ένα λεπτό να παραβιάσει το μισό κώδικα δεοντολογίας, διότι ενώ γνωρίζει ότι τα δημοσιοποιημένα στοιχεία δεν δείχνουν ούτε “ληστή”, ούτε “τοξικοαυτό” (δεν ξέρω αν το λέει απαξιωτικά ή είναι η γνωστή του αδυναμία να αρθρώσει σωστά μία λέξη) αυτός συνεχίζει να τα αναπαράγει. Δεν αναφέρει καν θάνατο. Αν ακούσει κάποιος που αγνοεί τα γεγονότα δεν θα καταλάβει ότι κάποιος δολοφονήθηκε, απλώς ότι κάποιος μπήκε κάπου να ληστέψει. Και στη συνέχεια το κάνει ακόμα χειρότερο. Οι συγκεντρώσεις έξω από τα δικαστήρια είναι “Φαρ Ουέστ” (προφανώς εννοεί και αυτήν της 7ης Οκτωβρίου). Δεν είναι Φαρ Ουέστ τα τάγματα εφόδου των ναζί, τα μαχαιρώματα, οι τραμπουκισμοί, το λιντσάρισμα μέρα μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, Φαρ Ουέστ είναι αυτοί που διαδηλώνουν έξω από το δικαστήριο.
Ο Άρης Πορτοσάλτε ξέρει ότι ψεύδεται. Απλώς εν γνώσει του αναπαράγει τις αθλιότητες που εδώ και δύο χρόνια κάνουν θραύση στο διαδίκτυο. Ενοχοποιεί εν γνώσει του τα θύματα. Τα βέλη του δεν στρέφονται ποτέ κατά των θυτών, αλλά κατά των υποστηρικτών των θυμάτων. Αυτό που με εξοργίζει, εδώ και πολλά χρόνια, είναι ότι είμαι αναγκασμένος να δηλώνω την ίδια επαγγελματική ιδιότητα με κάτι τέτοιους τύπους.