Όταν οι δημοσιογράφοι δέχονται έντονη κριτική-και με δυναμικό τρόπο- αντί να δουν τα λάθη τους, εμφανίζονται ως “θύματα”. Όταν η κριτική γίνεται με τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι ίδιοι για να πουν τη γνώμη τους, να κριτικάρουν να ασκήσουν πολεμική ή και να συκοφαντήσουν-λοιδωρήσουν, αντιδρούν άστοχα (ευγενικά το γράφω). Μια τέτοια απόφαση είναι η απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για τη δημοσιογράφο Ιωάννα Μάνδρου. Την την κατά πλειοψηφία ανακοίνωση του οργάνου
μπορείτε να δείτε εδώ με τίτλο “Λέμε όχι στον διαδικτυακό διασυρμό των συναδέλφων”. Προσωπικά ως μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, εκπρόσωπος του σχήματος “Πρωτοβουλία για την Ανατροπή” αντέδρασα στην εν λόγω ανακοίνωση, την οποία και δεν ψήφισα. Με τη θέση ότι οι δημοσιογράφοι οφείλουμε να ξέρουμε- και να εκπαιδευτούμε- να δεχόμαστε κριτική όταν ξεφεύγουμε. Θυμίζοντας τον Παγκόσμιο Χάρτη Δεοντολογίας και υπερασπίζοντας το δικαίωμα της κοινωνίας να μας κρίνει. Προτιμώ ωστόσο να δανειστώ το κείμενο του συναδέλφου Δημήτρη Σούλτα από τη σελίδα του στο facebook για το θέμα αυτό. (το αναρτώ παρακάτω). Φαίνετα ξεκάθαρα πως δεν είμαστε όλοι οι δημοσιογράφοι υπερασπιστές της …συντεχνίας. Και να προσθέσω την οπτική του Γιώργου Πλειού που έγραψε: “Η κριτική προς τους δημοσιογράφους, ακόμα και η σκληρή, δεν συνιστά ως τέτοια καμία από τα 23 μορφές παραβίασης της ελευθερίας του Τύπου. Φυσικά πάντα υπάρχει η δυνατότητα να επινοηθεί μια 24η”.
Ματίνα Παπαχριστούδη
Από τον Δημήτρη Σούλτα: “Η ΕΣΗΕΑ εξέδωσε ανακοίνωση υποστήριξης της Ιωάννας Μάνδρου με την οποία μας πληροφορεί ότι η συνάδελφος με “τον δικό της τρόπο, την εκθείασε (τη Μάγδα Φύσσα) σ’ όλη τη διάρκεια του ρεπορτάζ της για τη δύναμη, το κουράγιο και τη μαχητικότητά της”.
Προσθέτει δε η ανακοίνωση ότι υπήρξε “διαδικτυακός κανιβαλισμός”, που θέτει σε κίνδυνο “την πολυφωνία και την ελευθερία της έκφρασης”.
Προφανώς το Σωματείο μπορεί να βγάλει ανακοίνωση στηρίζοντας οποιοδήποτε μέλος του, αλλά ας έχει υπόψη του ότι έχει και άλλα μέλη, τα οποία δεν είναι ηλίθια και είναι σε θέση, με τα λίγα Ελληνικά που γνωρίζουν, να καταλάβουν τι σημαίνει η φράση “συμπεριφορές που δεν τις περιμένεις απ’ αυτά τα κοινωνικά στρώματα”. Θα ήταν καλό επίσης να προτρέπει τα μέλη του όταν κάνουν κάποια χοντρή γκάφα να μάθουν να ζητούν συγγνώμη, αντί να κάνουν λόγο για fake news (όρο τον οποίον δεν έχουν κατανοήσει) και “αλητεία”. Να ενημερώσουμε το Σωματείο ότι ουκ ολίγοι εξ ημών έχουμε “φάει ξύλο” στα κοινωνικά δίκτυα, έχουμε δεχθεί τόνους λάσπης, έχουμε λάβει υβριστικά μηνύματα, έχουμε δει κομματικά τρολ να πανηγυρίζουν επειδή μας έκοψαν το ρεύμα, αλλά το αντιμετωπίσαμε μόνοι μας.
Θα ήταν ενδιαφέρον επίσης το Σωματείο μας να μας ενημερώσει πότε εγκάλεσε ή παρέπεμψε στα Πειθαρχικά μέλη του που έκαναν ρατσιστικά κηρύγματα, που εξωράιζαν τους ναζιστές, που παραβίαζαν καθ’ εκάστην τον κώδικα δεοντολογίας. Μην ψάχνετε. Καμία. Εδώ χρειάστηκαν χρόνια ολόκληρα για να διαγραφεί ο Χίος.
Γιατί ξέρετε είναι διαφορετικό να εμφανίζομαστε στην κοινωνία ότι προασπίζουμε αρχές και διαφορετικό να εμφανιζόμαστε ως συντεχνία, που κουκουλώνει αθλιότητες μελών της και ξυπνάει μια μέρα ανήσυχη για την ελευθερία του λόγου.