Από τη σελίδα του Ιraklis Oikonomou Υπάρχει μια ποιοτική διαφορά μεταξύ ενός εξωφύλλου που βγάζει λάδι τον Σαμαρά ή τον ταυτίζει με τους Χρυσαυγίτες, και ενός εξωφύλλου που υπονοεί ότι τώρα ήρθε η ώρα για μια ευρείας κλίμακας πολιτική, νομική, θεσμική και εξωθεσμική επίθεση προς την “κάτω πλατεία”, δηλαδή τις οργανώσεις της Αριστεράς.
Το ένα σετ εξωφύλλων, της Εφ.Συν. και της Αυγής, δείχνει τις δύο όψεις της ίδιας πολιτικής αδυναμίας της Αριστεράς να παράγει πραγματικά εναλλακτικό λόγο, να πει κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό και κάτι πραγματικά δικό της. Το άλλο εξώφυλλο, του Πρώτου Θέματος, δεν δείχνει αδυναμία αλλά δύναμη – τη δύναμη ενός αχαλίνωτου καθεστώτος που και στην Ελλάδα αλλά και πανευρωπαϊκά επιτίθεται πλέον με όλα τα όπλα στον πραγματικό του εχθρό: σε οτιδήποτε παραπέμπει στην κληρονομιά του εργατικού κινήματος.
– Τα εξώφυλλα της Εφ.Συν. και της Αυγής είναι παραδοχή μιας ιστορικής ήττας – που εκφράζεται αφενός με το συνεχές φλερτ πολλών ανθρώπων της αριστεράς με τους αστικούς θεσμούς και, αφετέρου, με έναν οξυμένο αντιπολιτευτικό λόγο που δεν συνοδεύεται όμως από μία ουσιωδώς διαφορετική προγραμματική πρόταση.
Το εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος είναι παραδοχή μιας ιστορικής νίκης – της νίκης του φιλελευθερισμού που τη στιγμή του θριάμβου του ξεφορτώνεται τις περιττές ευγένειες και επιστρέφει στην ιδεολογική του μήτρα, τον σκληρό αντικομμουνισμό.
– Τα εξώφυλλα της Εφ.Συν. και της Αυγής αφορούν την πολιτική ηγεσία του αντιπάλου. Το εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος αφορά τη λαϊκή και εκλογική βάση του αντιπάλου.
– Τα εξώφυλλα της Εφ.Συν. και της Αυγής αποδοκιμάστηκαν από πλειοψηφικά κομμάτια του ακροατηρίου τους. Το εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος έχει ήδη επιδοκιμαστεί από το δικό του ακροατήριο, όταν από παντού έχουν παγιωθεί εδώ και χρόνια οι αρλούμπες περί αριστερού φασισμού και θεωρίας των δύο άκρων, οι οποίες και αναπαράχθηκαν μαζικά ύστερα από τη δικαστική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή.
Υπό αυτή την έννοια, τα εξώφυλλα της Εφ.Συν. και της Αυγής είναι πολιτικά λάθος – για διαφορετικούς λόγους το καθένα, αλλά λάθος. Το εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος, όμως, με το εμφυλιοπολεμικό του κάλεσμα ξεφεύγει από το πλαίσιο του πολιτικού παιχνιδιού, του σωστού και του λάθους, της συμφωνίας και της διαφωνίας. Προαναγγέλει ένα τελικό ξεκαθάρισμα πέρα από κόμματα και ηγεσίες. Εξατομικεύει τον τρόμο υπονοώντας μαζικές διώξεις πολιτών λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Σε βάζει στη φυλακή.