Του Γιάννη Ελαφρού στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Τα πράγματα είναι καθαρά, ο κορονοϊός είναι μέσα στην κοινότητα, ειδικά στην Αθήνα. Η πανδημία αναπτύσσει πρόωρα το δεύτερο κύμα της, κοινώς πριν χειμωνιάσει. Τα στοιχεία είναι εξόχως ανησυχητικά, όχι κυρίως όσον αφορά τα θετικά κρούσματα (γιατί αυτά εξαρτώνται και από τον αριθμό των τεστ). Τα κρίσιμα μεγέθη είναι οι ασθενείς που νοσηλεύονται στις ΜΕΘ και βεβαίως οι θάνατοι. Και οι δύο δείκτες εμφανίζουν απότομη άνοδο την τελευταία εβδομάδα. Η επόμενη περίοδος θα είναι δύσκολη και κρίσιμη, πόσο μάλλον που η κυβέρνηση και το κεφάλαιο είναι αποφασισμένοι όχι μόνο να φορτώσουν τις συνέπειες της πανδημίας και της «μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης της 100ετίας» (όπως είπε τη Δευτέρα ο Ρέγκλινγκ) στην εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία, αλλά και να περάσουν ένα μπαράζ αντιδραστικών τομών (κτυπώντας εργασία, συνδικαλισμό, ασφαλιστικό, πανεπιστήμια, περιβάλλον και γενικά τα πάντα!), εκμεταλλευόμενοι και ένα επιδιωκόμενο πάγωμα της κοινωνίας λόγω κορονοϊού.
Το λέμε από την αρχή. Δεν χρειάζεται πανικός, ούτε κύμα φόβου, που βολεύει μόνο εκείνους που μας οδήγησαν σε αυτή την άθλια κατάσταση. Ο κορονοϊός είναι επικίνδυνος, αλλά δεν είναι ανίκητος. Η κοινωνία μπορεί να τον νικήσει, αλλά γι’ αυτό πρέπει να πάει κόντρα στην κυβερνητική πολιτική και να την ανατρέψει. Επαγρύπνηση, ατομικά και συλλογικά μέτρα προστασίας, συλλογικός αγώνας, ισχυρή δημόσια υγεία, αξιοπρεπής και ασφαλής εργασία και παιδεία, αλληλεγγύη, ανατροπή για μια ολάνθιστη ζωή είναι τα δικά μας συνθήματα. Σηκώνουμε τη μάσκα της προφύλαξης, της αλληλεγγύης και του αγώνα, αλλά κατεβάζουμε τις μάσκες από τους μασκαράδες.
Καταρχάς τους μασκαράδες της κυβέρνησης, που ούτε οι μάσκες-αλεξίπτωτο που μοίρασαν στα σχολεία δεν τους φτάνουν για να κρυφτούν. Το είχαμε πει από την αρχή (και όχι «μετά») πως η κυβερνητική πολιτική για την πανδημία ήταν άθλια. Τώρα αποδεικνύεται περίτρανα. Πέταξαν στα σκουπίδια τον χρόνο που τους έδωσε ο λαός με την υπεύθυνη στάση του το πρώτο δίμηνο και άνοιξαν την οικονομία και τον τουρισμό βιαστικά (ενώ εκατομμύρια νεόφτωχοι Έλληνες «έμειναν σπίτι»), χωρίς τα αναγκαία μέτρα για να στηρίξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Από κει ξαναμπήκε μαζικά ο covid-19 στη χώρα. Έχουν το θράσος τώρα να μιλούν για «ατομική ευθύνη» και ανευθυνότητα νέων και μεγαλύτερων, για «τήρηση των αποστάσεων» αυτοί που στοιβάζουν 25-27 παιδιά στις σχολικές τάξεις, αυτοί που κρατούν εγκληματικά αραιά τα δρομολόγια των μέσων μαζικής μεταφοράς υποχρεώνοντας τον κόσμο να είναι ο ένας πάνω στον άλλον, αυτοί που αφήνουν εργοστάσια και εργασιακούς χώρους να μετατρέπονται σε χώρους μαζικής αναπαραγωγής του κορονοϊού, αυτοί που αφήνουν την εκκλησία να κοινωνεί τον covid-19!
Τι να πούμε για το υγειονομικό φιάσκο, για το οποίο είχαν προειδοποιήσει οι αγωνιζόμενοι γιατροί του ΕΣΥ; Τα κρεβάτια ΜΕΘ με προσωπικό δεν ξεπερνούν τα 750, όπως συγκεκριμένα καταγράφει η ΟΕΝΓΕ και η ΠΟΕΔΗΝ, παρά τις κυβερνητικές αλχημείες. Μόλις 190 προστέθηκαν έξι
μήνες μετά. Πολύ μακριά από τα 2.000 σε ΜΕΘ συν 1.500 σε Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας που απαιτούνταν, πριν πανδημίας, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΠΟΥ. Αποτέλεσμα, ήδη οι ΜΕΘ στην Αττική έχουν φτάσει στο «κόκκινο» και πρέπει να δοθούν και άλλα κρεβάτια εντατικής θεραπείας για τους ασθενείς covid-19, τα οποία βέβαια θα λείψουν από τους υπόλοιπους. Η ΟΕΝΓΕ με επείγουσα ανακοίνωση προειδοποιεί για κίνδυνο να μετατραπεί η πανδημία σε «κρίση εντατικής θεραπείας», δηλαδή να μη φτάνουν οι ΜΕΘ και καλεί τον πρωθυπουργό να ακούσει επιτέλους τους γιατρούς! Στου κουφού την πόρτα…
Εδώ τελείωσαν τα αντιδραστήρια για τεστ (και κυβερνητικός αξιωματούχος ξεστόμισε πως «έγινε κατάχρηση»!) κι ακόμα χειρότερα το υπουργείο Υγείας δεν εφαρμόζει καν τα ήδη κουτσουρεμένα υγειονομικά πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ που προβλέπουν εφτά μέρες καραντίνα (και όχι 14) για υγειονομικούς που ήρθαν σε επαφή με κρούσμα covid. Όπως κατήγγειλε το Σωματείο Εργαζομένων στο Αττικό μετά από κρούσμα, στη ΜΕΘ μάλιστα, δεν δόθηκε άδεια στο προσωπικό γιατί δεν υπήρχαν αντικαταστάτες! Οι συμβασιούχοι που εργάζονταν στη μονάδα ήταν υπό απόλυση, άρα έμεινε το ίδιο προσωπικό με αποτέλεσμα τα κρούσματα να γίνουν έξι! Καταλαβαίνετε που οδηγούν όλα αυτά;
Οι άθλιοι μασκαράδες της κυβέρνησης, που κρύβονται πίσω από τη δήθεν αυθεντία μιας επιτροπής ειδικών την οποία οι ίδιοι έχουν ξεφτιλίσει, προετοιμάζουν τώρα ξανά δήθεν «δραστικά μέτρα», που στρέφονται ξανά γύρω από μορφές lockdown και όχι βέβαια προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, ΜΕΘ και τεστ, επίταξη χωρίς αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα (που απομυζά τόσα χρόνια το δημόσιο) κλπ. Με αυτά αντιμετωπίζεται η πανδημία και όχι με Ραφάλ, φρεγάτες και εξοπλιστικές μίζες.
Απέναντι στην αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση είναι ανάγκη το μαχόμενο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα να ορθώσουν τις δικές τους διεκδικήσεις, με αγώνα για 15 μαθητές στην τάξη, για ισχυρό σύστημα δημόσιας υγείας, για τακτικές και ασφαλείς συγκοινωνίες, για ασφάλεια στους χώρους εργασίας, για απαγόρευση των απολύσεων και κάθε αντεργατικής κίνησης εν μέσω πανδημίας. Αγωνιζόμαστε δεν κρυβόμαστε!
Γι’ αυτό ξεσκεπάζουμε και τους κάθε λογής «αρνητές» της πανδημίας, ακροδεξιούς και εθνικιστές, που αφού έβγαλαν την περικεφαλαία του μακεδονομάχου, του τουρκοφάγου και του ρατσιστή φορούν τώρα τη μάσκα του «αντισυστημικού», κραυγάζοντας για την αντιδραστική «ελευθερία» του ατόμου (τι μας νοιάζει για τους άλλους;) να μην φορά μάσκα. Όλοι αυτοί στήνουν έναν εύκολο «συνωμοσιολόγο» αντίπαλο στην κυβέρνηση και τελικά διευκολύνουν το σύστημα, αφού εάν «δεν υπάρχει κορονοϊός» τότε δεν υπάρχει και λόγος για μέτρα υπέρ της δημόσιας υγείας και της κοινωνίας.