Αναδημοσίευση από το ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Ο Γιάννης Αγγέλης εκλεγμένος στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή είναι έμπειρος και έγκυρος δημοσιογράφος, αλλά και ένας ασυμβίβαστος και μάχιμος συνδικαλιστής, ο οποίος εξακολουθεί να μπαίνει στη… μύτη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ. Αποδεικνύοντας, έτσι, πως παραμένει ζωντανό το «μοντέλο» το οποίο επιδιώκει πάση θυσία να εξαφανίσει το σύστημα εξουσίας, παράγοντας αποκλειστικά μαριονέτες και «παπαγαλάκια».
Συνέντευξη στη Ματίνα Παπαχριστούδη
Μεγάλη συζήτηση έγινε, πολύ μελάνι χύθηκε, για το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο επιχείρησε να «απαντήσει» στην αρχική άρνηση της κυβέρνησης της ΝΔ να δημοσιοποιήσει τα ποσά που δόθηκαν ανά ΜΜΕ για τη διαφημιστική καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» των 20 εκατ. ευρώ. Τελικά οι δημοσιογράφοι «τα παίρνουν»; Τι είναι αυτό που προβάλλεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ;
Η υπόθεση του συγκεκριμένου βίντεο είναι τουλάχιστον «ατυχής». Και ο λόγος είναι απλός: Τα λεφτά που έδωσε το σύστημα Μητσοτάκη ως εξαγορά και ανταμοιβή για το λιβάνισμα της κυβέρνησης είναι η «ταυτότητα» της διαπλοκής με τα ΜΜΕ. Ομως, αυτά δεν πήγαν στις τσέπες της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσιογράφων, οι οποίοι κυριολεκτικά φυτοζωούν με μισθούς πείνας ή παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες. Πήγαν στους καναλάρχες, τους εκδότες, τους διευθυντές ή τις τηλεπερσόνες που είναι φίλοι της κυβέρνησης. Αντι να καταγγέλεται αυτή η διαπλοκή, κατηγορούνται συλλήβδην οι δημοσιογράφοι — κι αυτό, πέραν του ότι είναι άδικο, αποκρύπτει τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της διαπλοκής.
Μιας διαπλοκής της οποίας το αποτέλεσμα είναι τα ΜΜΕ στην πλειονότητά τους να χρηματίζονται από την κυβέρνηση για να στρέφουν την προσοχή εκεί που αυτή θέλει και όχι στα αίσχη της αστυνομικής καταστολής απέναντι σε κάθε λαϊκή πρωτοβουλία και διαμαρτυρία. Δεν είναι τυχαίο ότι σε λίγο, η κυβέρνηση θα έχει έτοιμο και το σχετικό νομοσχέδιο για να «νομιμοποιηθεί» αυτή η κατάσταση — αν και το ίδιο είχε επιχειρήσει και ο πατέρας Μητσοτάκης, αλλά γνωρίζουμε πώς κατέληξε…
Σε κοινέςΚατηγορίες
Την κρίση να πληρώσουν οι ξενοδόχοι
Το «βιτριόλι» που τυφλώνει την ενημέρωση
Η ΕΣΗΕΑ, η οποία δεν κατάφερε να πάρει θέση για την αδιαφάνεια της λίστας ΜΜΕ και σιωπά για το διαρκή βιασμό της ενημέρωσης, έβγαλε ταχύτατα ανακοίνωση καταδίκης του παραπάνω σποτ, ενώ κανόνισε και συνάντηση με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ… Ποια είναι η θέση της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή;
Η ΕΣΗΕΑ είναι ένα σωματείο που διατηρεί εδώ και μερικά χρόνια ένα προεδρείο αποκαλυπτικό για το πώς λειτουργεί το «σύστημα». Τόσο επί ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί ΝΔ, το προεδρείο της Ένωσης συγκροτείται από τη συνεργασία παρατάξεων που πρόσκειται στην εκάστοτε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση. Έτσι, στην ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ είχαμε και τα δύο στοιχεία «ισορροπημένα»: Καταγγέλλεται από τη μία το βίντεο, λόγω του ότι κατηγορεί συλλήβδην τον κλάδο και από την άλλη προβάλλεται η απαίτηση για δημοσιοποίηση της λίστας με τους παραλήπτες των χρημάτων. Τίποτα το παράδοξο. Η Πρωτοβουλία δεν ψήφισε, βέβαια, την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ και τοποθετήθηκε στη βάση των όσων σας ανέφερα στη συνάντηση του ΔΣ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ακούγονται πολλές φωνές, τόσο στην κοινωνία όσο και στον ίδιο τον κλάδο πλέον, πως οι δημοσιογράφοι οφείλουν να «καθαρίσουν» το χώρο τους από τα «λαμόγια» και τους προπαγανδιστές. Είναι εύκολο και πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, ειδικά όταν είναι γνωστό ότι η διαπλοκή στην Ελλάδα δεν νοείται χωρίς την ενεργή συνδρομή των ΜΜΕ;
Το ενδιαφέρον είναι ότι η ΕΣΗΕΑ διαθέτει ένα πλήρες οπλοστάσιο απέναντι στη διαπλοκή, έχει κώδικα δεοντολογίας, διαθέτει ανεξάρτητα πειθαρχικά όργανα οτιδήποτε, τέλος πάντων, θα χρειαζόταν θεωρητικά για να καθαρίσει την «Κόπρο του Αυγεία». Το σύστημα εξουσίας, όμως, μέσα από το οποίο λειτουργεί, την έχει ευνουχίσει ακόμα και σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Σκεφτείτε ότι ο κλάδος έχει πληγεί όσο λίγοι από την κρίση και, παρ’ όλα αυτά, κάθε κίνηση ή πρόταση δυναμικής κινητοποίησης βυθίζεται στη θάλασσα της συνδιαλλαγής με τους «εκδότες», τις διαπραγματεύσεις και συζητήσεις με την εκάστοτε κυβέρνηση. Στο τέλος δεν καταλήγει φυσικά πουθενά. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, κάθε παρόμοια κίνηση ενάντια στη διαπλοκή καταλήγει στο πουθενά.
Συλλογικός αγώνας και ανεξάρτητα εγχειρήματα απέναντι στη διαπλοκή και τον βιασμό της ενημέρωσης, για να αποδειχθεί ποιοι είναι οι «αλήτες και ρουφιάνοι»
Τα τελευταία χρόνια φαίνεται σαν να μην ασκείται διόλου δημοσιογραφική εργασία — ή, αν ασκείται, δεν προβάλλεται, ούτε αναπαράγεται και χάνεται στην υπερπληθώρα της πληροφόρησης. Λογοκρισία, copy-paste στις ιστοσελίδες, λογοκρισία, εκβιασμοί — πώς τα αντιμετωπίζεις όλα αυτά;
Το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο έχει επιβεβαιώσει ότι τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι από τα λιγότερο αξιόπιστα στην Ευρώπη. Και αυτό έχει να κάνει με το πώς έχει αλλοτριωθεί ολόκληρο το σύστημα ενημέρωσης μέσα από τα κανάλια συνδιαλλαγής και διαπλοκής με την πολιτική και οικονομική εξουσία. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να αντέξουν ή να δουλέψουν μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα. Ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται κάποια εγχειρήματα συναδέλφων που παλεύουν και δουλεύουν στην κατεύθυνση της έρευνας και της ανεξάρτητης ενημέρωσης, ενάντια στη λογοκρισία και τον κρατικό έλεγχο. Υποθέτω ότι τα σημάδια είναι πια αρκετά ζωηρά για τις εξελίξεις που έρχονται. Και είμαι αισιόδοξος ότι ένα μεγάλο μέρος του κλάδου είναι έτοιμο γι’ αυτές.
Μπορεί ένας δημοσιογράφος, χωρίς δικαιώματα, αξιοπρεπή αμοιβή και συλλογική σύμβαση να είναι αντικειμενικός και να «υπηρετεί» την ενημέρωση; Τελικά, είναι δικαιολογημένο το σύνθημα «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι»;
Η λαϊκή οργή που κρύβεται πίσω από το σύνθημα αυτό, υποχρεώνει κάθε δημοσιογράφο να κινηθεί σήμερα μέσα από νέες πρωτοβουλίες και συλλογικότητες, που θα του επιτρέψουν, αφενός, να αποκαλύψει τα πραγματικά γεγονότα που κρύβονται πίσω από τη διαπλοκή των ΜΜΕ με την οικονομική και πολιτική εξουσία και, αφετέρου, να αποκαταστήσει την αλήθεια για το ποιοι είναι οι πραγματικοί «αλήτες και ρουφιάνοι». Είναι ένας αγώνας που πρέπει να σηκώσουμε στις πλάτες μας, μαζί με τη νέα γενιά των συναδέλφων, για την ανατροπή αυτής της κατάστασης στα ΜΜΕ, αλλά και στην κοινωνία συνολικά.