Τις τελευταίες μέρες δημοσιοποιούνται καταγγελίες αλλά και οπτικοακουστικά τεκμήρια για επαναλαμβανόμενα επεισόδια εκτεταμένης και ανεξέλεγκτης αστυνομικής βίας. Την ίδια στιγμή διατυπώνεται από αρμόδια και αναρμόδια πολιτικά πρόσωπα αλλά και από διαμορφωτές κοινής γνώμης ένας δημόσιος λόγος που δικαιολογεί ή ακόμα χειρότερα επικροτεί παρόμοια φαινόμενα.
Αντιθέτως, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να έχει κινητοποιηθεί κανείς μηχανισμός ελέγχου, λογοδοσίας και δίωξης περιστατικών αστυνομικής αυθαιρεσίας. Επιπλέον, κατά πάγια πρακτική, η στέρηση της πρόσβασης σε συνήγορο υπεράσπισης των συλληφθέντων παραβιάζει τα δικαιώματά τους, ενισχύει τις ενδείξεις δυσανάλογης βίας, καθώς και τη βασιμότητα των καταγγελιών για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.
Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, καθώς ωθεί στην εμπέδωση εντός της αστυνομίας της αντίληψης ότι είναι επιτρεπτές συμπεριφορές «ρεβάνς» έναντι οιουδήποτε προσώπου ή ομάδας προσώπων, ή ακόμα και όποιας περιοχής ταυτίζεται στο δημόσιο λόγο με την παραβατικότητα και την ανομία.
Οι πρακτικές αυτές παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές και κανόνες του Κράτους Δικαίου και υπονομεύουν τον φιλελεύθερο χαρακτήρα της Δημοκρατίας. Την πολιτική ευθύνη για όλα αυτά επωμίζεται η Κυβέρνηση, εφόσον μάλιστα δεν διαφαίνεται μέχρι στιγμής να υπάρχει από πλευράς της ετοιμότητα, ούτε καν διακηρυκτική, για μια ουσιαστική διερεύνηση των καταγγελιών. Ευθύνες αναλογούν και στη Δικαιοσύνη και τις λοιπές ελεγκτικές αρχές που έχουν καθήκον, ακόμα και αυτεπαγγέλτως, να ασκήσουν τις αρμοδιότητές τους.
Ο σεβασμός στους θεσμούς και στην κρατική κυριαρχία δεν ενσταλάζεται από την αστυνομική αυθαιρεσία και την τρομοκράτηση, ούτε προσιδιάζει σε μια αστική δημοκρατία η αναφορά από υπουργικά χείλη στο «ξύλο» ως στοιχείο «αναγκαστικότητας της βίας».
Οι ιδιαίτερης έντασης και σκληρότητας αστυνομικές παρεμβάσεις σε κάθε είδους χώρο, τείνουν επαναλαμβανόμενες να μετεξελιχθούν σε δόγμα επίλυσης κάθε προβλήματος. Δεν χρειαζόμαστε ένα κράτος-τιμωρό αλλά ισχυρούς θεσμούς που θα σέβονται και θα προασπίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε όλες τις περιστάσεις και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, διασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή, όπως οφείλουν να πράττουν. Το κράτος μπορεί να έχει το μονοπώλιο στην άσκηση νόμιμης βίας, αλλά δεν έχει το ελεύθερο στην άσκηση αυθαιρεσίας και στην καταπάτηση των δικαιωμάτων και αυτό είναι κάτι που το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καλεί την πολιτική ηγεσία των σωμάτων ασφαλείας και τις αρμόδιες αρχές να πράξουν άμεσα «τα νόμιμα» για όλα τα ανωτέρω καταγγελλόμενα.