Από τη στήλη Πισω απο τις καμερες στο κυριακάτικο ΠΡΙΝ
Από τη Ματίνα Παπαχριστούδη
Η εικόνα του Ιβάν Σαββίδη με το όπλο στη ζώνη εντός γηπέδου καταχωρήθηκε στη μιντιακή ιστορία ως ένα ακόμη πλάνο στην πολυκύμαντη σχέση διαπλοκής ποδοσφαίρου-μίντια-πολιτικής εξουσίας. Το γεγονός ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οπλοφόροι πρόεδροι ΠΑΕ εισβάλλουν… ένοπλοι σε αγωνιστικό χώρο, επιβάλλουν κανόνες στο πρωτάθλημα, καθορίζουν αποτελέσματα, απειλούν διαιτητές κ.λπ., ουδόλως έπαιξε ρόλο στην πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στα δυο κεντρικά υποκείμενα της διαπλοκής, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Η σχέση του ποδοσφαίρου με τα ΜΜΕ στη χώρα μας είναι, άλλωστε, σφυρηλατημένη σε εύκολες και δύσκολες περιόδους — ποιος μπορεί να ξεχάσει τις εποχές Κόκκαλη, Ψωμιάδη, Βαρδινογιάννη και σία!
Ωστόσο, όπως συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας στη μνημονιακή εποχή, έτσι και στα μίντια και στο ποδόσφαιρο εντοπίζονται και λειτουργούν νέα φαινόμενα και νέες πρακτικές. Ο Σαββίδης έπραξε το αυτονόητο πριν εισχωρήσει στον χώρο των ΜΜΕ, όπως έκαναν και οι Μαρινάκης και Μελισσανίδης πριν από αυτόν: Αγόρασε μια ΠΑΕ, την οποία φρόντισε να διαπλέξει με τηλεοπτικό κανάλι, εφημερίδες και αθλητικούς συντάκτες, ώστε να επιβάλει τους επιχειρηματικούς στόχους του.
Η απόκτηση μιας ομάδας, όπως και η κατοχή μίντια, παραμένουν «προαπαιτούμενα» για τους ολιγάρχες, ώστε να καταχραστούν και να πλιατσικολογήσουν στην οικονομία και την κοινωνία. Στην περίπτωση Σαββίδη, όμως, υπάρχει μια ακόμη πλευρά, αυτή του ξένου παράγοντα και της ανησυχίας των Αμερικανών για είσοδο ρωσικών κεφαλαίων στην ελληνική οικονομία. Αυτή η πλευρά όξυνε τον ανταγωνισμό και στους εκφραστές των ξένων οικονομικών συμφερόντων — με αποτέλεσμα το οξύμωρο να κατηγορεί η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, ο Αλαφούζος δηλαδή, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για διαπλοκή!
Ένα ακόμη νέο φαινόμενο είναι η εξαφάνιση οιασδήποτε αδέσμευτης, ουδέτερης ή έστω ψύχραιμης φωνής στο χώρο των μίντια έναντι των ολιγαρχών. Η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, άνω του 80%, ελέγχονται πλέον πλήρως από τους επιχειρηματίες ποδοσφαίρου-μπάσκετ, που είτε είναι ιδιοκτήτες τους είτε τα χρηματοδοτούν αφανώς. Κάπως έτσι, τα ΜΜΕ απέκτησαν, πέρα από όλα τα άλλα, έναν ακόμη χαρακτηρισμό, τον οπαδισμό. Τόσο στην προώθηση επιχειρηματικών-πολιτικών συμφερόντων όσων και ποδοσφαιρικών.