(σχόλιο με αφορμή την έκρηξη στο Έβερεστ της Πλ. Βικτωρίας)
Του Γιώργου Κατερίνη
Δεν γνωρίζω τι ακριβώς έφταιξε και φθάσαμε στη φονική έκρηξη στο κατάστημα της Πλ. Βικτωρίας. Ανθρώπινο λάθος, ακατάλληλος εξοπλισμός, κακές εγκαταστάσεις, μη τήρηση κανόνων ασφαλείας, όλα αυτά μαζί; Σίγουρα υπάρχουν πολλά που θα πρέπει να διερευνηθούν και από τις ελεγκτικές υπηρεσίες για τις συνθήκες εργασίας, και από τις υπηρεσίες που εκδίδουν πιστοποιητικά καταλληλότητας για τέτοια καταστήματα και από την πυροσβεστική και από το υγειονομικό και από το δήμο. Ελπίζουμε να γίνουν αντίστοιχα ρεπορτάζ και να μην ξεχαστεί το θέμα που λίγο -πολύ απηχεί την κακή, κάκιστη κατάσταση των περισσοτέρων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος (ΚΥΕ).
Σφηνωμένα σε κάθε είδους κτίρια, με τυφλούς εργαστηριακούς χώρους, χωρίς εξόδους κινδύνου, χωρίς τήρηση στοιχειωδών κανόνων υγιεινής και ασφάλειας και με πλημμελή έλεγχο από τις αντίστοιχες υπηρεσίες λειτουργούν χιλιάδες καταστήματα σε όλη τη χώρα. Κυρίως αυτά που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια, όπου επικρατεί η νέα κατάσταση των “απλοποιημένων διαδικασιών αδειοδότησης”.
Τι ακριβώς συμβαίνει; Θα περίμενε κανείς να υπάρξουν αντίστοιχα ρεπορτάζ: πώς αλήθεια αδειοδοτούνται τέτοια μαγαζιά; Όσο και να ψάξει κανείς όμως δεν θα τα βρει.
Όπως δεν θα βρει κάποιο κείμενο που να συσχετίζει το συμβάν με την νομοθεσία που ψηφίστηκε μόλις την προηγούμενη Τετάρτη με επείγουσες διαδικασίες και υπερκομματική στήριξη και απλοποιεί ακόμη περισσότερο την αδειοδότηση των ΚΥΕ. Γιατί πλέον ο κάθε επιχειρηματίας θα μπορεί να ανοίγει ένα τέτοιο κατάστημα με μια απλή “γνωστοποίηση” και με μια υπεύθυνη δήλωση όπου δηλώνει ότι συμμορφώνεται με τη νομοθεσία. Κανείς προληπτικός έλεγχος δεν θα υπάρχει γιατί εμποδίζει την επιχειρηματικότητα και γιατί μας το υπαγόρευσε η Παγκόσμια Τράπεζα. Με τον τρόπο αυτό πατάσσεται η γραφειοκρατία και η συναλλαγή με τις δημόσιες υπηρεσίες.
Αυτά λίγο-πολύ είναι τα επιχειρήματα που ακούστηκαν στη Βουλή από τις δυο κυρίες της ανεμπόδιστης επιχειρηματικότητας (Τζάκρη – Μπακογιάννη), παρά τις διαμαρτυρίες των υπαλλήλων των ελεγκτικών υπηρεσιών, αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αν σήμερα σκάνε βόμβες τύπου Έβερεστ, φανταστείτε τι θα συμβεί αν τέτοια καταστήματα ανοίγουν με συνοπτικές διαδικασίες. Να περιμένουμε από κάποιο συνάδελφο να κάνει το ρεπορτάζ; Ή θα εξακολουθούν όλοι να παπαγαλίζουν τα επιχειρήματα των Mall κ.λπ. ότι οι ελεγκτικές υπηρεσίες είναι περιττές;