«Aνθρακας» ο… θησαυρός που περίμεναν από τον Πετρόπουλο οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές σε ΠΟΕΣΥ και Ενώσεις
Καθαρός άνθρακας ήταν ο «πολυπόθητος» θησαυρός που ανέμενε ο κλάδος από τον υφυπουργό Εργασίας Τάσο Πετρόπουλο. Σύμφωνα με πληροφορίες, εστάλη τελικά στις Ενώσεις της χώρας και στην ΠΟΕΣΥ, το γραπτό σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό των εργαζομένων στον χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, όπου διατυπώνεται πλέον και με επίσημο τρόπο η πρόθεση κατάργησης του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, η υπαγωγή του στην κρεατομηχανή του ΕΦΚΑ, η μη διασφάλιση της διαχειριστικής του αυτοτέλειας, τη μετατροπή του αγγελιοσήμου σε… «εισφορά» ενώ απαλείφεται και το άρθρο 25! Το γραπτό κείμενο δεν δόθηκε στη δημοσιότητα προκειμένου να -ΜΗΝ- ενημερωθούν ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ της χώρας και όχι μόνο το κλειστό συνδικαλιστικό κλάμπ της προεδρευομένης γραφειοκρατικής δημοκρατίας!
Αντί της άμεσης καθόδου σε απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας εφόσον καταργούνται οι 2 κόκκινες γραμμές του κλάδου για τις οποίες μέχρι πρότινος, πρόεδροι Ενώσεων «ορκίζονταν» «μάχη μέχρις εσχάτων», το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ στη σημερινή του συνεδρίαση αποφάσισε κατά πλειοψηφία την πραγματοποίηση Συνδιάσκεψης με τα μέλη των ΔΣ των Ενώσεων της χώρας και τη συμμετοχή των προεδρείων των Ταμείων του κλάδου ανατρέποντας τη δική της απόφαση της προηγούμενης συνεδρίασης του ΔΣ την περασμένη Δευτέρα σύμφωνα με την οποία η Συνδιάσκεψη θα είχε ανοιχτό χαρακτήρα και στην οποία θα καλούνταν ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στον Τύπο να συμμετάσχουν. Ο εκλεγμένος στο ΔΣ της ΠΟΕΣΥ με το «ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΉ” υποστήριξε την εφαρμογή της αρχικής απόφασης για ΑΝΟΙΧΤΗ στη βάση των εργαζομένων εκδήλωση, ενώ ζήτησε και πάλι άμεση κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης διαρκείας, όπως είχε κάνει και σε όλες τις τελευταίες συνεδριάσεις. Τελικά μετά τη σχετική ψηφοφορία, για τον χαρακτήρα της Συνδιάσκεψης μειοψήφισε ο «μετωπικός» συνάδελφός μας ενώ υπήρξε και μία λευκή ψήφος.
Η Ομοσπονδία τελικώς ανέκρουσε πρύμναν παρότι την ερχόμενη Τετάρτη η μεγαλύτερη Ένωση της χώρας, η ΕΣΗΕΑ, καλεί όλους τους συναδέλφους σε γενική συνέλευση για τα όσα καταστροφικά συμβαίνουν στον κλάδο.
Τώρα, ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του για το ροκάνισμα του χρόνου αποδεικνύοντας στην πράξη αν οι «κόκκινες γραμμές» των συνδικαλιστικών μας οργάνων ισχύουν ή αποτελούν ορθάνοιχτες θύρες…