Οι ευθύνες Ν. Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες

ΜΜΕ, άδειες, ένα αόρατο ΕΣΡ και οι μισητοί οκτώ

Οι πραγματικές και τεράστιες ευθύνες ενός υπουργού Επικρατείας και πάσης επένδυσης.

Διαβάζουμε στο https://rproject.gr

Ας ξε­κι­νή­σου­με με ένα θε­ω­ρη­τι­κό και ρη­το­ρι­κό ερώ­τη­μα: Αν ο Πα­ντε­λής Καψής, ο Σίμος Κε­δί­κο­γλου, ο Γιώρ­γος Πε­τα­λω­τής, ο Θο­δω­ρής Ρου­σό­που­λος ή ο Δη­μή­τρης Ρέπ­πας, δια­τε­λέ­σα­ντες υπουρ­γοί ΜΜΕ, Τύπου, Δη­μό­σιας Ρα­διο­τη­λε­ό­ρα­σης, κυ­βερ­νη­τι­κοί εκ­πρό­σω­ποι ή εξ απορ­ρή­των σύμ­βου­λοι σε δια­δο­χι­κούς πρω­θυ­πουρ­γούς του πρα­σι­νο­γά­λα­ζου ομοιο­πο­λι­κού δι­κομ­μα­τι­σμού, είχαν ως ευ­θύ­νη τους και τον τομέα των (ξένων) επεν­δύ­σε­ων στην Ελ­λά­δα, ποια θα ήταν η στάση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – και του ΣΥΝ πα­λιό­τε­ρα – , ως τότε αντι­πο­λί­τευ­σης; Θα είχε κα­ταγ­γεί­λει την προ­κλη­τι­κή αυτή με­θό­δευ­ση, υπουρ­γοί αρ­μό­διοι για τα ΜΜΕ είναι ταυ­τό­χρο­να αρ­μό­διοι και για το ποιος θα επεν­δύ­σει, με ποιους όρους, πού και πότε στη χώρα; Θα είχε μι­λή­σει για κα­ρα­μπι­νά­τες δια­πλο­κές, για υπουρ­γεία σκαν­δά­λων και εκλε­κτι­κών συγ­γε­νειών, για ευ­θύ­νες υπουρ­γών και εν­δε­χο­μέ­νως για Ει­δι­κά Δι­κα­στή­ρια και εξε­τα­στι­κές επι­τρο­πές; Λο­γι­κά και σωστά, θα το είχε κάνει.

Εδώ όμως έγκει­ται και η ση­με­ρι­νή εμπλο­κή, η διαρ­κής εκ­κρε­μό­τη­τα, στο ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κό τοπίο, που φι­λι­κά στη συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛΛ, ΜΜΕ θέ­λουν να χρε­ώ­σουν απο­κλει­στι­κά στον Κυ­ριά­κο Μη­τσο­τά­κη και τη ΝΔ – των οποί­ων βέ­βαια ο πο­λι­τι­κός βίος κρί­θη­κε εν πολ­λοίς στις κάλ­πες του 2015 και είναι και γνω­στός. Γιατί στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, πα­ρά­γο­ντας της ανω­μα­λί­ας που πα­ρα­τη­ρεί­ται τους τε­λευ­ταί­ους μήνες στο ασύ­δο­το και απο­χα­λι­να­γω­γη­μέ­νο χώρο των τη­λε­ο­πτι­κών κυ­ρί­ως ΜΜΕ είναι ο ίδιος ο υπουρ­γός Επι­κρα­τεί­ας Νίκος Παπ­πάς, καθ’ ύλην αρ­μό­διος επί­σης σύμ­φω­να με τις πρω­θυ­πουρ­γι­κές εντο­λές Τσί­πρα και για το χαρ­το­φυ­λά­κιο των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων και της προ­σέλ­κυ­σης επεν­δύ­σε­ων… Είναι άραγε τυ­χαί­ος αυτός ο δι­πλός ρόλος; Μάλ­λον όχι.

Και οι ευ­θύ­νες είναι προ­σω­πι­κές και προ­σω­πο­ποι­η­μέ­νες γιατί και ο ίδιος ο φαι­δρός, κα­τά­πτυ­στος, διά­τρη­τος και επι­κίν­δυ­νος νόμος για τις ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κές άδειες, εκ­πο­ρεύ­ε­ται, κι­νεί­ται και με­του­σιώ­νε­ται σε πρά­ξεις, δια­τάγ­μα­τα, δια­δι­κα­σί­ες από και μόνο τον υπουρ­γό, προ­σω­πι­κά. Τέσ­σε­ρις μήνες τώρα, ξε­κι­νώ­ντας από την ψή­φι­ση της πρώ­της, προ­κλη­τι­κής, ”α­ε­ρο­πλα­νι­κή­ς”, αχρεί­α­στης και νυ­χτε­ρι­νής τρο­πο­λο­γί­ας της τε­λευ­ταί­ας στιγ­μής με την οποία παύ­θη­καν τρία μέλη του ΕΣΡ – χωρίς προ­φα­νή αιτία και αφορ­μή πέραν ίσως από τους συγ­γε­νι­κούς δε­σμούς της Αλε­ξί­ου με τη Ζωή Κων­στα­ντο­πού­λου – και η εφαρ­μο­γή του νόμου πα­ρα­πέμ­φθη­κε στις ελ­λη­νι­κές κα­λέν­δες και η συ­γκρό­τη­ση του ΕΣΡ έπρε­πε να πε­ρι­μέ­νει τις εκλο­γές της ΝΔ και οι κα­να­λάρ­χες απο­θρα­σύν­θη­καν καθώς δεν υπήρ­χε όρ­γα­νο (ΕΣΡ) για να επι­βά­λει πρό­στι­μα, ποι­νές και επι­πλή­ξεις στις κα­θη­με­ρι­νές πα­ρα­βά­σεις (χρό­νος δια­φη­μί­σε­ων, τη­λε­τζό­γος, τη­λε­φω­νι­κές γραμ­μές παι­χνι­διών κτλ).

Και αυτό είναι το απο­λύ­τως πρω­το­φα­νές στη σύγ­χρο­νη ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κή ιστο­ρία. Υπουρ­γός Επι­κρα­τεί­ας με τρο­πο­λο­γία του άφησε πλή­ρως αρ­ρύθ­μι­στο, χωρίς επο­πτεία και έλεγ­χο, χωρίς όρ­γα­νο επι­βο­λής κυ­ρώ­σε­ων, τον ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κό χώρο και οι κα­να­λάρ­χες φυ­σι­κά βρή­καν ανοι­κτό γή­πε­δο και σκο­ρά­ρουν μόνοι τους. Την ίδια στιγ­μή εκ­κρε­μούν πάνω από 290 φά­κε­λοι από πα­λιό­τε­ρες κα­ταγ­γε­λί­ες και ελέγ­χους του ΕΣΡ. Πα­ρε­μπι­πτό­ντως, αλη­θεύ­ει ότι ανά­με­σα σε αυ­τούς τους φα­κέ­λους είναι και εκεί­νοι που αφο­ρούν την προ­ε­κλο­γι­κή πε­ρί­ο­δο του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος, όταν τα κα­νά­λια ορ­γί­α­σαν, τρο­μο­κρα­τώ­ντας και προ­πα­γαν­δί­ζο­ντας το ΝΑΙ; Αλη­θεύ­ει δη­λα­δή ότι ου­σια­στι­κά η συ­γκυ­βέρ­νη­ση απο­φά­σι­σε να ”θά­ψει” και σε αυτό το επί­πε­δο το ΟΧΙ του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος, με την απου­σία επι­βο­λής κυ­ρώ­σε­ων και χρη­μα­τι­κών προ­στί­μων; Και δεύ­τε­ρο κρα­τού­με­νο, πόσα είναι τα ει­σπρα­χθέ­ντα ή κυ­ρί­ως τα ανεί­σπρα­κτα πρό­στι­μα των τε­λευ­ταί­ων μηνών – τα οποία υπο­τί­θε­ται ότι απο­τε­λούν και δη­μό­σια έσοδα, το­νώ­νουν τα δη­μό­σια οι­κο­νο­μι­κά, απο­τε­λούν δη­μό­σια πε­ριου­σία; Έχουν σιω­πη­ρά χα­ρι­στεί και αυτά στους βα­ρό­νους των μί­ντια;

Δεν είχε επο­μέ­νως κα­νέ­ναν προ­φα­νή λόγο ο Νίκος Παπ­πάς να δια­λύ­σει το ΕΣΡ, τον πε­ρα­σμέ­νο Οκτώ­βρη και να μην προ­χω­ρή­σει έστω έτσι η εφαρ­μο­γή του νόμου ”του”. Όπως δεν είχε και κα­νέ­ναν προ­φα­νή λόγο να φέρει νέα, αχρεί­α­στη, ”α­ε­ρο­πλα­νι­κή” τρο­πο­λο­γία, νυ­χτε­ρι­νή και της τε­λευ­ταί­ας στιγ­μής, για να αυ­ξή­σει δήθεν αντι­προ­σω­πευ­τι­κά και συ­ναι­νε­τι­κά τα μέλη της ”α­νε­ξάρ­τη­τη­ς” αρχής. Αν επι­θυ­μού­σε να δώσει πρό­σχη­μα στη ΝΔ να μην ψη­φί­σει ούτε την τρο­πο­λο­γία ούτε το νέο, εν­νε­α­με­λές όρ­γα­νο, τα κα­τά­φε­ρε!

Την ίδια ώρα όμως επι­κρα­τεί έντο­νο πα­ρα­σκή­νιο, που ελά­χι­στα πια κρύ­βε­ται. Στον Άλφα ή στο Κα­νά­λι Έψι­λον – ποιος ξεχνά την τε­λευ­ταία ερώ­τη­ση Γιο­μπα­ζο­λιά στον Τσί­πρα στο ντη­μπέ­ητ των πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών τον πε­ρα­σμέ­νο Σε­πτέμ­βρη!; – δί­νουν μάχη υπέρ βωμών, εστιών και αδειών (τους). Ο Δήμος Βε­ρύ­κιος ξι­φουλ­κεί ενα­ντί­ον όσων θέ­λουν ”να βγά­λουν τον Κο­ντο­μη­νά από το τη­λε­ο­πτι­κό παι­χνί­δι­”, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας φήμες, διαρ­ρο­ές, υπο­νο­ού­με­να, πλη­ρο­φο­ρί­ες ή δι­κα­στι­κές εκ­κρε­μό­τη­τες, ακόμη και για τη λίστα Λα­γκάρντ. Ο Δη­μή­τρης Γιαν­να­κό­που­λος με τη στρα­τη­γι­κή συ­νερ­γα­σία με τους Αμε­ρι­κα­νούς του CNN, ορέ­γε­ται και αυτός τη­λε­ο­πτι­κή άδεια. Για να μην μι­λή­σου­με για τους ”μεσ­σί­ες επεν­δυ­τέ­ς” από το εξω­τε­ρι­κό, που υπο­τί­θε­ται ότι είναι δια­τε­θει­μέ­νοι να εμπλα­κούν από την εποχή Γιώρ­γου Πα­παν­δρέ­ου (βλέπε πχ την πε­ρί­πτω­ση Πάρη Μου­ρά­το­γλου). Οι δε φαν­φα­ρό­νοι βα­ρό­νοι των ”με­γά­λων”, ”στα­ρι­κών”, μα­ρου­σιώ­τι­κων ή φα­λη­ρι­κών κα­να­λιών ακο­νί­ζουν και αυτοί τα μα­χαί­ρια τους. Οι μπη­χτές πάνε και έρ­χο­νται και οι λί­στες που κάθε τρεις και λίγο κα­τα­φθά­νουν από το εξω­τε­ρι­κό φαί­νε­ται να δια­δρα­μα­τί­ζουν ση­μα­ντι­κό, πα­ρα­σκη­νια­κό ρόλο σε ένα παι­χνί­δι ρόλων και μα­σκών, βρώ­μι­κο και νο­ση­ρό.

Με άλλα λόγια, η ατμό­σφαι­ρα, κλει­στο­φο­βι­κή, δυ­σώ­δης, υπο­κρι­τι­κή, θυ­μί­ζει το τε­λευ­ταίο γου­έ­στερν δω­μα­τί­ου του Κου­έ­ντιν Τα­ρα­ντί­νο (σκέτο αρι­στούρ­γη­μα, πα­ρε­μπι­πτό­ντως), τους Μι­ση­τούς Οκτώ. Αν ο Νίκος Παπ­πάς την έχει δει και την έχει ακού­σει σαν δήθεν νέος σε­ρί­φης στο Ρεντ Ροκ, ο οποί­ος θα βάλει τάξη στο χάος, φρο­ντί­ζο­ντας να επέλ­θει χάος στην τάξη, τότε η ται­νία μπο­ρεί να πει πάρα πολλά για όσα γκαν­γκ­στε­ρι­κά δια­δρα­μα­τί­ζο­νται σε βάρος πάλι του δη­μο­σί­ου συμ­φέ­ρο­ντος και των λαϊ­κών στρω­μά­των. Nice touch, by the way… όπως θα έγρα­φε και ο Κου­έ­ντιν…